Irango Errepublika Islamiarrak lurraren orbitan jarri du lehenbiziko satelite militarra eta egun berean Donald Trumpek mehatxu egin dio Pertsiar Golkoan dauzkan itsasontzi guztiak suntsituko dizkiola, egun batzuk lehenago gerra-ontzi irandar txiki batzuk militar yankien ondoan ibili ostean. Berriro tentsioa gori Ekialde Hurbilean eta, menturaz, Donald Trumpen tentazioa hor erasoz lotzeko berriro petrolioaren prezioa igoaraztea eta AEBetako fracking industria salbatzea.

Emiliano Lopez Atxurra, Petronor konpainiaren eta Hego Euskal Herriko Ikerketa eta Garapen enpresa nagusia den Tecnalia -ren lehendakari denak, "Pasaporte bat segurtasunerako" idatzia plazaratu du Kataluniako 'La Vanguardia' egunkarian, koronabirusak eragindako krisi larriaren aurrean Espainia mailako Estatu itunak zein ardatz eduki beharko lituzkeen aurreratuz. Iñigo Urkullu lehendakariaren oso hurbileko enpresagizon fama dauka Lopez Atxurrak.

Zilegi al da, herritar askoren bizitza jokoan dagoenean, osasun sistema ahulek beharrezko duten bultzada ekonomikoa ukatzea ala kamustea, Nazioarteko Diru Funtsari eta enparauei kanpo-zorra ordaintzen jarraitzeko? Koronabirusarekin batera, galdera hau ere barreiatzen ari da egunotan Hego eta Erdialdeko Amerikan.

Ordaintzen ari garen prezio mingarria ez da inoiz izango gaineratu nahiko diguten faktura adinakoa.

“Koronabirusak mundua lurralde ezezagun batera eraman du” esan zuen Munduko Osasun Erakundearen zuzendari nagusiak Covid-19ak zuzenean eragindako heriotzek 3.000ko langa gainditu zutenean. Planetako agintariak alor bat baino gehiagotan aurkitu dira bide-orri garbirik gabe izurria lehertu zenetik. 2008ko finantz-ekaitzak ekarritako krisi ekonomikoaren neurriko beste baten aurrean ote gauden zalantza piztu du.

Kapitalismoaren “birfundazioaz” liburu berriak sortzen diren bitartean, kapitalismo horren kudeatzaileek 2019 urteak eman diena azaldu digute. Irabazi handiak izan dituzte enpresentzat eta, batez ere, zuzendaritzako buruentzat; irabazi globalak murriztu badira ere, haiek jarraitu dute soldata eta osagarri eskandalagarriak poltsikoratzen.

Diputatuen Kongresuak otsailaren 27an ontzat eman zituen espainiar Gobernuak 2020-2023 epealdirako proposatutako aurrekontu-egonkortasun helburuak; horien artean, gastu-araua (zeinak ezartzen duen aurrekontua gehienez zenbat gehitu daitekeen; honek estatuko erakunde guztiei eragiten die, baita euskal administrazioei ere ). 2020rako PSOE-Unidas Podemos gobernuak %2,9ko igoera proposatu du, hots, Rajoyk erabaki zuen kopurua baino hamarren bat gehiago (%2,8).

2011n ezagutu nuen lehen aldiz Costa Rica. Liluratu ninduen oso, ezin nuen pentsatu Euskal Herritik kanpo, bere burua munduko zilbor-hestea zuen beste herrialderik egon zitekeenik. Benetan harritzekoa da, eta ez soilik hondartza eder, oihana ikaragarri edota kriston paisaiengatik, jendearen bihotz epeltasunak eta betiereko aldarte on horrengatik baizik.

Covid-19 koronabirusaren eraginek osasun alorretik ekonomia eta finantzetara ere egin dute jauzi, azken egunetan mundu osoko burtsek nozitu duten gainbeherak nabarmenki erakutsi duenez. Zenbait aditu hasi da ohartarazten 2008ko krisitzarraren pareko astindua ekar dezakeela.  Burtsa eta finantzetatik aurrerago, Gail Tverbergek aurreikuspen ilunak egin ditu ekonomia guztiarentzako, mundu osoko enpresen ekoizpen kateetan Txinak gaur egun daukan garrantziagatik. 

Mendebaldeko kapitalismoa egin da mundu osoaren jabe, arerio guztiak erori ostean. Planeta mugatua baldin bada, bere amaierara iritsi ote da kapitalismoa? Ez, dio Xavier Ricard Lanata antropologoak, badauka oraindik konkistatzeko eremu bat: metropoliko lurrak, jendeak eta ondasunak kolonizatzea, hau da, Mendebalde aberatseko jendeok erabiltzea orain arte tropiko urrunetako kolonizatuak bezala. Horra kapitalismo koloniala mundu osoarentzako