Zergatik kokatu zenuen Parisen Morto vivace?

Nik baneukan buruan nobela poliziako klasiko bat idaztea. Dudatan nengoen non kokatu, Lisboan edo Parisen. Baina aspaldi honetan, arrazoi ezberdinengatik, patuak Parisera eraman nau. Hara hor han kokatzearen arrazoia. Frantziako festa nazionalaren egunean Biarritzeko opera-koru bat doa hara. Hori da nobelaren hasiera. Sena ibaian dabiltza korukoak bateau-mouche batean kantari, haietako kide baten gorpu txikitua agertzen denean ur gainean. Hor abiatzen da misterioa.

Kasua argitzeko bi detektibe aukeratuko dituzte.

Martinez eta Perrot dira. Nahiz eta biak frantziarrak izan, bata magrebtarra da, eta bestea beltza, jatorriz afrikarra. Frantzian –Parisen batez ere– oso normala da hori: Afrikar jatorriko jendea pilatzen da banlieue esaten zaien auzo pobreetan, eta horietara eramango gaitu nobelak baita, batez ere Pigalle aldera –Moulin Rouge, etorkinak eta prostituzioa gehien mugitzen den ingurura–, han bizi eta lan egiten baitute detektibe horiek.

Kritika sozialak ere badu lekurik lanean, ez da hala?

Ohiko osagarria izaten da nobela beltzetan, eta hemen ere badago pixkatxo bat.

Asko kostatu al zaizu nobela hau idaztea?

Gozatu egiten dut generoz eta estiloz aldatzean. Dokumentazio lana egin behar izan dut, jakina, eta laguntza ere eduki dut: Parisen bizi den Iparraldeko andre euskaldun batek agertu zidan zelan funtzionatzen duen administrazioak han, norbait hilez gero nora eramaten duten eta horrelakoak; eta hemengo mediku batzuek, autopsien gaineko kontuak.