Oklokraziaren zuziak
Ez jendearen boterea, jendetzarena baizik; ez herriaren gobernua, masarena baizik. Halakoa omen da oklokrazia: auziak baino gehiago zuziak nahiago dituen sistema. Eskandalu pribatuak nahiz eskarmentu publikoak kartsuki bizi dituen gizartea.
Polibio historialariak sortu zuen terminoa, duela 2.200 urte pasa, bere teoria politikoak –ez sobera optimistak– azaltzeko. Harrezkero, garaiaren araberako egokitzapena eginda, ziklikoki ohartarazi dute zenbaitek oklokraziaren arriskuaz. XXI. mendean, pantaila globalarekin lotua dago kontzeptuaren berpiztea.
Garaiak garai, lintxamendua da oklokraziaren ezaugarri eta, are, lanabes nagusietako bat. Alde horretatik, aro digital suminkorrean ere, pizturik dabiltza masen zuziak. Kausa noble baten izenean, betiere. Lastargi oldeak, baina, ez die lekurik egiten hausnarrari, argudioei edota ebidentziei. Pentsamendu kritikoaren beste muturrean dugu (algoritmoen) oklokrazia. Baina hain da indartsua azkar eta ozen posizionatzearen emozioa…
Ez dakit zer iritziko liokeen Polibiok gure demokraziari. Akaso, zaharrak berri direla ikusita, denboraren tunelera itzuliko litzateke. Non inon baino jendetza gehiago ikusiko lituzkeen.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Urte bat bestearen ondotik, 87 urte joan dira astelehen lazgarri hartatik, apirilaren 26 hartatik; azoka eguna Gernikan, heriotza eguna. Suzko eta berunezko egunak eta urteak ondoren. Hildako ugariren gainean porlana eta isiltasuna. Porrota eta sufrikarioa. Nortasun debekatua,... [+]