Eguberri egun musikala

  • Kafe kontzertu gisa zegoen iragarrita. Mahai altuak, tabureteak eta lanparatxoak mahaien erdian, baina kaferik ez (ezta beste edaririk edo kontsumitu zitekeen ezer ere). Kuriosoa Nafarroa Arena bezalako aretotzarra giro horretan ikustea. Belakoren zain gaude. Ez dakit pandemiaren eragina izanen den, baina nago beste edozein urtetako abenduaren 25arekin ez litzatekeela hainbeste jende hurbilduko kontzertu batera.

Argazkia: Nafarroa Arena
Argazkia: Nafarroa Arena

2021eko urtarrilaren 17an

Plastic drama diskoa atera du banda bizkaitarrak 2020an eta urte horrek ematen utzi dien kontzertuetako bat izan da hau, betiere baldintza berezietan, noski. Cris, Josu, Lore eta Lander gazteen eskutik indarra, freskotasuna eta doitasun zikina ordubetez. Doitasun zikina diot, utzikeria edo zakartasun puntu bat izan dezakeen musika (batzuetan ilun) horren atzean zehaztasun eta kontrol erabatekoa antzematen baita. Afinazioa ere bere lekuan izan da uneoro, haiek nahi izan ez dutenean izan ezik, noski.

Ingelesez kantatzen du Belakok ia dena. Pentsatzen hasi naiz orduan, aretoko zenbatek kritikatzen duten (dugun) erdaraz kantatzeko hautua artista batzuengan (izenik eman gabe ere, badakizue zertaz ari naizen) eta zeinen oharkabean pasatzen zaigun beste batzuengan. Ingelesa delako eta ez gaztelania? Hasieratik eginiko hautua delako? Ala estilo kontua da?

Taldekide guztiek abesten dute kantaren batean ala bestean eta horrek puxtarri bat gehitzen dio taldeari. Taldea trinkotzen du, osotasuna ematen dio. Flipatu dut kanta bakar batean zer egiteko gai diren: ezustekoan harrapatzen zaituzten konpas aldaketak, Crisek ahotsarekiko duen kontrolaren erakusketak eta hasierako tempora itzuliko ziren ritardando ezin hobe emanak. Irudiak jotzeko gai ere izan dira. The Craft kantaren bukaeran diskoan ordenagailuz eginiko efektua tranparik gabe egin dute zuzenekoan, adibidez. Urtu egin dute kanta. Hori izan da harrituen utzi nauena. Eta markaturiko perimetroen barruan bada ere, mahai inguruan dantza egitera animatu da jendea, kontzertuaren giroari normaltasun edo zentzu minimoa emanez.

Publikoarekin hitz egiten duten musikariak hurbilago sentitu ohi ditut normalean eta ikusi dut ez dela lau gazte hauen kasua. Eskerrak ematetik askoz haratago ez dira joan eta, hala ere, haien arteko interakzioaz eta publikoarekiko jokaera soilaz lortu dute hurbiltasun eta goxotasun hori transmititzea. Zaila da eszenatokian sortzen dutenaz deskonektatzea.

Belako oholtza gainean ikusi dudan lehen aldia izan da, eta egia da elkarrizketa batean ziotena: ez dakite kontzertuetan dena ez ematen.


Kanal honetatik interesatuko zaizu: Kontzertuak
Zuzeneko kronika
Behin baziren baionar batzuk...

Willis Drummonden agur besta

Non: Intxaurrondoko kultur etxean, Donostian

Noiz: Urtarrilaren 5ean

Gonbidatuak: Zetkin, Elvis Caino DJ, Indezen DJ eta Zumitrenko DJ.

------------------------------------------------

... esango dugu noizbait. Joan ikustera, baina... [+]


Eguneraketa berriak daude