Horixe ondorio nagusia, ekimenaren eraginez hainbat herritarrek hizkuntza ohiturak aldatu eta egunerokoan euskara gehiago erabiltzen duela. Hala adierazi dute behintzat 18.383 parte-hartzailek. Askok esan dute ariketa motzegia egin zitzaiela, hamaika egun gutxiegi direla ohiturak aldatzeko.

Batzuek ordea, beste batzuek baino aldaketa handiagoa egin dute, hala nola, euskaraz hitz egiteko gaitasun txikiagoa dutenek; euskaraz aritzeko ohitura gutxien dutenek; eta gune soziolinguistiko erdaldunenetan bizi direnek. Ez dute neurri bereko aldaketarik egin euskara maila altua dutela esan dutenek; Euskaraldia baino lehen ere euskaraz asko egiten zutenek; eta gune soziolinguistiko euskaldunetan bizi direnek.

Aldaketarik handiena ahobizi euskaldun hartzaileek egin dute, hots, hitz egiteko zailtasunak izan arren ahobizi izatera ausartu diren herritarrek. Sailkapenean bigarren izan dira belarriprest euskaldun hartzaileak, alegia, hitz egiten moldatu ezin, baina ulertzen dutenak. Hirugarren postuan geratu dira belarriprest euskaldun osoak. Horiek euskaraz ulertzeko eta hitz egiteko arazorik ez dute, eta belarriprest izatea erabaki zuten. Hizkuntza aldaketa txikiena ahobizi euskaldun osoek egin dute, alegia, euskaraz ondo hitz egiteko gaitasuna dutenek.  

Ikerketan parte hartu duten herritarrek emandako erantzunen arabera, eta bereziki ahobiziek, txapa identifikagarrien balioa aipatu dute, euskaraz ulertzen duten guztiekin euskaraz egiteko bultzada sentitu dutelako. Bestalde, parte-hartzaile askok adierazi du aurrekoak euskaraz egin izanak euskaraz erantzuteko beharra sentiarazi diela.

Ikerketaren balorazioaren arabera, Euskaraldiak giro babeslea eta irekia sortzeko balio izan du. Euskaraz egin nahi zuenak zilegitasun soziala nabaritu du lasai euskaraz aritzeko eta euskaraz aritzeko alferkeria astintzeko balio izan du. Euskaraz egiteko lotsaz edo beldurrez zenak adorea eskuratu du. Erdarak erabiltzeko aukerak tresna auto-erregulatzaile moduan balio izan dio euskaraz egiteko zailtasunak zituenari.

Askori Euskaraldiak hizkuntza praktiken inguruko ikuspegi errealistagoa izateko balio izan dio. Batzuk konturatu dira uste dutena baino gutxiago egiten dutela egunerokoan euskaraz; beste batzuek aitortu dute praktika nahiko errazak zirela uste zutenak –elkarrizketa elebidunak, adibidez– uste baino korapilatsuagoak direla; eta beste batzuek poza hartu dute uste baino jende gehiago topatu dutelako euskaraz ulertzen edo hitz egiten duena.

Ahulguneak

Nabarmenenak zerrendatuko ditugu: mezua “euskal mundura” mugatu da;  euskararen erabileran zentratu ordez, euskararen aldekotasuna adierazteko ospakizun gisa irudikatu da; belarriprest eta ahobizi rolen funtzioak behar bezain ondo ez dira azaldu; erakunde handiek ekimena babestu badute ere hizkuntza erabileran urrats gutxi eman dute. Antzemandako oztopo zehatzagoak: hizkuntza betekizunei eustea kosta egin da; solaskidearen hizkuntza maila baxuagoa izateak euskaraz jarraitzeko gogoa gutxitzen du; solaskideen artean aurrez ezarria dagoen hizkuntza aldatzea zaila da.