Bizkaiko zahar etxeetako emakume langileen 300 egunetik gorako greba luzeak eta etenik gabeko mobilizazioek –aurreko astean Eusko Legebiltzar parean ere izan ziren–, denen bistan jarri digute ezkutatu ezin den errealitate hori. Bizkaiko Foru Aldundiak duen erantzukizuna ere azalerazi dute, grebalariekin negoziatzeari uko egin baitio. 5.000 lagun inguruko lantaldea dago Bizkaian 7.500 pertsona zaintzeko; prekarietatea, lanegun nekagarriak, soldata oso baxuak eta langile eskasia salatu dituzte. 1.200 euroko soldata, 35 orduko lan astea eta lantaldea handitzea eskatzen dute. Eta ziurtatu dute greban segitzeko asmotan dabiltzala helburu horiek lortzeko. Berrikitan akordioa lortu dute zahar etxeetako enpresa nagusiarekin.

Baliteke adinekoen senide batzuk grebarekin gogaituta egotea. Baina orokorrean badirudi gehiengoak greba errespetatu ez ezik babestu ere egiten duela, azken batean aldarrikapen horiekin euren familia-kideen ongizatea ere defendatzen ari baitira, eta etorkizun batean zahar etxean amaituko duen beste jende askoren ongizatea ere bai. Ezeren gainetik, gure zaharrei eskaintzen diegun arreta eta asistentzia-kalitatea dago. Politikariek jakin beharko lukete hori, eta neurriak hartu beharko lituzkete baliabideak jartzeko. Greba luze hau ondo amaitu dadila da neurri horietako bat.