Novak eztanda baten ostean jaiotzen dira. Zuek zer eztandatik zatozte?

Talde askotan ibiliak gara eta Nova zerbait serioagoa egiteko sortu genuen; pasarte atmosferiko eta kañeroak batzeko. Ez genuen betiko metala egin nahi, zerbait indartsua aukeratu genuen, baina sentsibilitate desberdinarekin.

Disko hau grabatu zenutenetik denbora asko igaro da.

Bai, 2006an grabatu genuen Donostian J-Manurekin, eta oso gustura gelditu ginen. Baina gerora, diskoaren kopiak asko atzeratu ziren, gorabehera asko izan ditugu.

Ez da erraza zuek zuzenean ikustea…

Lan kontuengatik larri ibiltzen gara, eta lau urtean hamasei bat emanaldi egin ditugu. Arantza hori barnean daramagu.

Kontrastez betetako Lezon entseatzen duzue.

Horrek musikan eta hitzetan eragina izan duela diozue. Kontrasteak bilatzea gure helburuetako bat da: musikak aire gehiago hartzen du. Rockaren jarrera, metalaren zaplaztekoa eta elektronikaren kutsu atmosferikoa batzen saiatzen gara. Bestalde, Lezon entseatzen dugun arren, Orereta, Antxo eta San Pedrokoak gara. Donostia oso hurbil daukagu eta ez zaigu batere gustatzen. Horrek amorrua ematen digu, hitzetan eta musikan transmititzen duguna.

Ñabardurez gain, sumatzen da 90eko hamarkadako thrasharen nola halako kumeak ere bazaretela…

Bai, Pantera eta Slayer taldeen zale porrokatuak gara. Baita Entombed, Death… muturreko metalarena. Teknikoki asko gustatzen zaizkigu talde horiek. Alor horretan eta jazzean daude musikari onenak. Ez dago mugatu beharrik.

Elektronikak aukera asko ematen dizkizue?

Bai, kristoren aukerak eskaintzen ditu abestiei bestelako kolorea emateko, nahiz eta guk ez dugun izugarri erabiltzen. Teklatuarekin eta gitarren efektuekin gauza ugari egin daitezke. Bestalde, azkeneko abestian sanplerrak sartu ditugu eta apur bat esperimentatu dugu. Erreminta horiek bestelako aberastasuna ematen dute.