Kepa Junkera: "Gauza berriak egiteak ez dit beldurrik ematen"


1990ko uztailaren 22an
Kepa Junkera trikitilariari elkarrizketa.

"INFUSSION" TALDEAREKIN BATEAN, JAZZ ETA TRIKITIXA ARTEKO DISKOA KALERATUKO DU UDA ONDOREN ELKAR-EN ESKUTIK
Kepa Junkera: "Gauza berriak egiteak ez dit beldurrik ematen"
Motrikurekin trikitixa alorrean sartu zituen berrikuntza medio zer esanik eman zuen. Beti ikertze eta bide berriak urratzearen aldeko agertu da Kepa Junkera. Oraingoan ere, hain gustoko duen jazz musikara hurbildu da, aurki kalean izango den azken diska burutzeko.
Bigarrena da orain grabatzetik amaitzen ari den disko hau. Lehenak orain hiru urte argia ikusi zuenetik hona, bigarren honen prestaketan ibili da. Biziki maite du musika Junkerak, orotarik du gustoko. Trikitixari bide berriak zabaldu nahi dizkio, beste musika mota batzuekin harremanetan jarriz.
ARGIA. Egun nola ikusten duzu trikitixaren mundua, jende gaztearen apartazioak, berrikuntzeen inguruan sortu izan diren polemikak eta beste.
KEPA JUNKERA.- Trikitilariak erabat txoratuta daude trikitixarekin. Izugarrizko interesa somatzen da. Bertan buru belarri sartua dago jendea. Ez dago interes faltarik. Baina uste dut musikatik kanpo badagoela kontu sozial bat. Trikitixaren kasuan Gizpuzkoan bereziki. Jendeak interesa eta gogo handiak ditu, baina gero ez dira ikusten ikusi beharko litezkeen emaitza horiek. Asunto ekonomikoa dugu alde batetik. Badakizu trikitixa mota bat jotzen baduzu aukera gehiago izango dituzula, leku gehiagotan jotzeko. Jada asimilatuta bait dago musika hori. Zerbait berria egiten baduzu edo ikertzen saiatzen bazara... gauzak okertu egiten dira. Dudarik ez dago publikoak mugatzen zaituela. Niri inoiz ez dit beldurrik eman gauza berriak egiteak. Pertsonala izateak. Trikitixako handiak Laja, Martin, Epelde,... Neri asko gustatzen zaizkit. Eta beraien piezak jotzen ditut. Baina desberdina izan behar da. Trikitixaren mundua oso ttikia da eta denok ezagutzen dugu elkar. Musikatik at nahiko polemika dago. Trikitixa inguruko kontuen eskema nahiko desberdinak kontrajartzen dira. Eta hor borroka bat sortzen da. Eta denetarik egon daiteke, bekaizkeria, zeloak eta bestelakoak portunatzen dira, musika alorrean eraginez. Ez dakit zein puntutaraino inbidiak ez ote duen benetan uzten egin dezakegun musika apreziatzen. Nahiago diot musika alorrari kasu egin; gustatzen zaidan edo ez; eta ez nork jotzen duen hobetoago. Orokorrean uste dut nahiko giro deuseztakorra dagoela. Orain agian gutxiago dago baino lehenago igarri izan dut konpetibitate hori eta nik uste dut guzti horrek musikatik kanpo egon behar duela.
A.- Nola izan da disko honen grabaketa, "Infussion" taldearekin harremanak, ideien gauzatzea,...
K.J.- Grabatu nuen lehen diskotik orain arte, berri honen prestaketan aritu naiz. Melodiak konposatzen hasi eta gero etorri zen "lnfussion" taldearekin harremanak. Oskorrirekin aritzeak asko lagundu nau. Beraien eritzia izatea benetan interesgarria izan da. Zuzenean ere aritzea, pentsatu nuen talde modura eta Infussion-ekin lotu naiz horretarako baita noski, diskoaren grabaketarako. Oskorrikoek ere jotzen dute. Maila horretan superprodukzio bat da. Kalitate handiko jendea da. Uste dut oso zorioneko naizela jende honekin kontatu ahal izateagatik.
A.-Nolabait definituko al zenuke disko honetan egiten duzuen musika?
K.J.- Musika nahasketa bat da, jazz ikutuekin, trikitixa tartean dela. Arin-arinak eta fandagoak ere badaude, balada bat ere. Kepa, Zabaleta eta Imanol izenez joango da diska, –Motrikuk jada utzi du– piska bat aurreko etapari jarraituz. Aurreko diskoak oso ondo funztioantu du; dena den ez du zerikusirik oraingo produktuarekin. Izenpetzeko tormula baten bila gabiltza, kontzeptu mordo bat ditugu buruan. Diatonic-cash edo trikitixa berria izenak adibidez. Ez ukitu modernoa emate arren, nolabait definitzeko baizik.
A.- Talde batekin aritzea arras desberdina izango da, ze harrera espero duzu publikoaren aldetik?
K.J.- Orain kontua oso desberdina da, ekipoa behar da, managerra... trikitixarekin aldiz askoz sinpleagoa da. Baina hau ere gustatzen zait. Dena den uste dut hemen falta dena espektakulua dela, gauza berriak. Polemikatik irten eta beste gauza oso desberdin batean sartu naiz. Publikoari dagokionez nik espero dut ondo hartuko duela; esperantza handiak ditut disko honetan.
A.-Melodiak zureak dira baina hitzak ez aldiz; nola dago osatua diskoa?
K.J.- Hamairu kantek osatzen dute diskoa, denak nik neuk eginak. Ez dira bersioak. Gauza berri asko dago. Baita ere tradizional tankerakoak. Baina egiteko era erabat berritzailea da. Melodia egiteko era tradizionalarekin hautsi nahi izan dut. Beste instrumentuek ematen dituzten tinbreekin jokatzea ere oso aberasgarria izan da. Bateria ere oso garrantzitsua da; panderoak betetzen duen alorra betez aukera handia eskeintzen du erritmo deberdinetan lan egiteko. Kantu bakoitzari pertsonalitate berezia ematen saiatu gara. Aspalditik neukan interesa zerbait berria egiteko ritmo mailan. Trikitixa egoteak gogora arazten dizu zerbait, baino beste instrumentu bat balego ez zenuke pentsatuko hori trikitilari batek egin duenik.
Hitzak, lau kantuetan daude. Bat Amurizarena da eta beste hirurak Jon Sarasuarenak dira.
LOREA AGIRRE
Uste dut zorioneko naizela Oskorri eta Infussion-eko jendearen laguntza izateagatik.
46-47

GaiezKulturaArgitalgintArgitalpenaDiskoak
GaiezKulturaMusikaArgitalpenaDiskoak
GaiezKulturaMusikaMusika tradTrikitixaTrikitilariJUNKERA1
PertsonaiazJUNKERA1
EgileezAGIRRE9Kultura

Azkenak
'Cristóbal Balenciaga' telesaila
"Nabaritu dadila euskaldun batzuok euskaldun baten istorioa kontatu dugula"

Cristóbal Balenciaga diseinatzailearen biografia kutsuko fikziozko telesaila egin du Moriarti hirukoteak, Disney+ plataformarentzat. Estreinakoa dute formatu horretan. Aitor Arregi eta Jon Garañorekin egin du hitzordua ARGIAk, Jose Mari Goenaga kanpoan baitzen,... [+]


Eguneraketa berriak daude