Ukrainako gerra: propaganda atlantista eta errepresioa
Ukrainan zer gertatzen ari den edo zer ez den gertatzen ari, hori da afera; sare sozialetatik kanpo, zaila zaigu jakitea herrialde horretan azken astean gertatzen ari dena, izan ere hedabide masiboek sareetan aurkitutako eta kontrastatu gabeko irudiak “egia absolutu” gisa saltzen dizkigute.
Nabarmena da faltan ditugula egiazko irudiak, kazetariak bildu eta zabaltzen dituenak eta salatu behar da horren ordezko bilakatu dela Mendebaldeak hedatzen duen propaganda eta influentzia kanpaina; alde batetik, komunikabideek alde bakarreko informazioa zabaltzen dute –Ukrainarena noski– eta hori larria eta kezkagarria da. Bestalde, eta gerra eremuetan ibili garenok ondo dakigun bezala, gerra kazetariaren balioa bertatik bertara egindako lana da, eta momentu honetan gutxi batzuk baino ez dira lan hori egiten ari.
Horrela, NATOren propagandak jauzi kualitatibo izugarria eman duela esan genezake, eta kazetaritzaren antitesian gaudela baiezta daiteke: propagandatik haratago ez dakigu benetan zer gertatzen ari den Ukrainan. “Egoera oso larria da, zibilen kontrako bonbardaketak daude, hildakoak daude”, esaten digute baina ez dago irudi fidagarririk eta ezin dugu jakin benetan zer pasatzen ari den. Bestalde, naturalizatzen eta normalizatzen ari da kazetaritza-eredu berri baten aurrean gaude, orain arte ezezaguna zena: Kieveko hotel batetik irten gabe lan egiten dutenena edo New York, Paris edota Madrilgo bulegoetatik iritzia ematen dutenena. Berriemailerik ez ordea gerra bete-betean den Donbassen. Esan gabe doa ikuspegi alderdikoi hori zein arriskutsua den.
Kazetaritza eredu horren harira, telebistan agertu ziren gerra-kazetari ohi batzuen iritzia entzutea komeni da, izan ere haiek ere berdina salatzen zuten: “Nola da posible kazetaritza egitea Kieveko hotel batetik irten gabe?”. “Hobe lukete gerra kazetaritza uztea baldin eta ez badute asmorik beren estatusa arriskuan jartzeko”, zioten haserre. Touche! Nire ustez ere hor dago gakoa.
Kazetaritza-eredu horrek paradigma propagandistiko berrian murgiltzen gaitu eta errefuxiatuen aferari heltzen diote gerra psikologikoa burutzeko asmoarekin: masa- sentsibilizazioaren bidez armak bidaltzea eta NATOren esku-hartzea justifikatzea duena helburu. Baina serioak eta duinak baldin bagara, gogorarazi beharko genieke Donbassetik –Ukrainak baino populazio askoz txikiagoa edukita ere– kasik bi miloi errefuxiatuk hanka egin dutela, “erasotzailea” den Errusiara, eta bigarren olatu horretan ere 65.000 inguru dira handik alde egindakoak. Datu horiek guztiek ordea ez dute lekurik komunikabideetan.
Propagandaren jauziaz gain, errepresioak ere jauzi kualitatiboa sufritu du oldarraldi berri hau hasi zenetik, eta horren ispilu da Pablo Gonzalez kazetaria Polonian espetxeratu izana. Harekin elkartasun gutxi eta isiltasuna nagusi “errusiarzalea” delako edo hobe esanda “errusiar espioia” delako. Europako herrialde antidemokratikoenak zabaltzen dituen gezurrak, fantasiak eta funtsik gabeko akusazioak aintzat hartzen dira eta ez Pablo ezagutzen dugunon hitza.
Lotsagabekeria handia da: lehen George Sorosen zerrendan edota Ukrainar zerbitzu sekretuen “terroristen zerrendan” agertzen ginen eta horren ondorioz hainbat komunikabidetan ateak ixten zizkiguten. Orain kartzelara bidaltzen gaituzte zuzenean, kazetari gehienen isiltasunaren aurrean. Oldarraldi errepresiboa datorkigu kazetari, analista eta ahots kritikoei eta hedabide atlantisten diskurtsotik ateratzen denak gogotik ordainduko du.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Antropologo eta ingeniaria den Yayo Herrerok dioen bezala, datu bat da. Horren jatorria ulertzeko erraza den baieztapen xume batean laburbil daiteke: Lurra agortzen ari da.
Gaia konplexua da. Ikuspegi asko daude, interesak gurutzatzen dira, informazioa desinformazioarekin... [+]
Sasijakintsua, jakineza eta franco txikia: horiexek dira aurrekoan Gotzon Lobera jaunak, Bilboko kale batzuen izenak aldatzeko ekimenaren kariaz, Deia egunkarian zuzendu dizkidan epitetoak. Ez du nire izena aipatu, egia, baina neu izan naizenez urte eta erdi luzeko borrokan... [+]
Euskara badago Bilbon, baina non? Eta zertarako? Nork sortzen du euskarazko kultura, eta nork sostengatzen? Galdera horien aurrean, udalaren azken urteetako erabakiei begira, argiago ikusten da euskara eta kultura bizirik nahi ditugunontzat kezkagarriak diren erabakiak hartu... [+]
Hasieratik argi utzi nahiko nuke ez naizela inolaz ere feminismoan, sexu- eta genero-teorietan ezta LGTBIQ+ komunitatearekin lotutako gaietan aditua. Gizon txuri heterosexual bat naiz, ezkertiarra esan dezagun, bere burua feministatzat hartzen duena (edo feministen aliatua,... [+]
Goizaldeko lehenengo eguzki-izpiekin batera zabaldu ditu ateak Kirikiño Ikastolak. Zapatua da, auzolan eguna. Parte-hartze batzordeko arduradunak irrintzia egin eta lanera bideratu ditu bertaratu diren ehundik gora partaide: “Hemen erronkak denonak dira! Aurrera,... [+]
Amasa-Villabonako EH Bilduk argitaratutako idatziaren harira, hainbat adierazpen egin nahiko genituzke. Lehenik eta behin, argi utzi nahi dugu larrialdi klimatikoari aurre egitearen urgentzia ukaezina dela, eta horregatik, krisi honekiko dugun kezkagatik beragatik jartzen dugula... [+]
Milaka pertsonak modu aktiboan parte hartu dute, eta hala jarraitzen dute, XXI. mendeko holokausto telebisatu handienaren aurka protestatzeko, eta pertsona horiei errespetu eta miresmen handiena zor diet. Baina, gizateriaren zoritxarrerako, askoz gehiago dira, egoerarekin... [+]
Gizakia kosmosa da. Kosmosa, mundua ez da gizakiarena, askotan hala dela ematen badu ere.
Udako solstizioan, egunez eguzkiak itsutu egiten gaitu duen argiaren indarrarekin, baina gauak ederrak dira, zeruan izar dirdiratsuak kabitu ezinka ikusten ditugunean. San Juan suaren... [+]
"Saharar erradikalizatuek Estatu Islamikoaren burutza hartu dute Sahel-en". Izenburu asaldagarria, berriki argitaratua, baina hasierako asalduratik harago, testuaren irakurketa eta analisi sakonago bat eginda, honako ondorio hauek atera daitezke.
Kezka, ezinegona eta... [+]
Aurrean duzunak min ematen badizu, ez begiratu aurrera. Muturren aurrean duguna saihesteko logikoa dirudi, ezta? Zer ikusiko ote du gutako bakoitzak albo aldera so egiten duenean? Beharbada, miope batek betaurreko bila ikusten duen antzeko zerbait.
Miope bezain itsu,... [+]
Gu gara euskara. Euskara gure baitan bizi da. Guk biziarazten dugu. Euskara bizi dugu eta euskarak bizi gaitu. Guk elikatzen dugu eta gu elikatzen gaitu. Euskara gara. Euskara egiten dugunean euskarak egiten gaitu. Guk dugu, euskarak gaitu.
Euskararik gabe ez gara, eta hori... [+]
Barau kolektiboak beti erdaraz izaten ziren, baraualdi bat euskara hutsean antolatzen hasi ginen arte. Irakurketa dramatizatuak taldean, abestu, dantzatu, arnasketa kontzientea, masaje trukaketa, Bergarako igerilekura jaistea, kanten liburuxka... eta pilota partiduak.
Aurten,... [+]
Zenbat min jasan dezake bihotz batek?
Zenbat aztarna sentitu dezake azkenengo bihotz-taupadara arte?
Jaiotzen garenetik, min desberdinak sentitzen ditugu. Desilusioak eta arazoak, gero eta helduago garenean, orduan eta jasanezinagoak bihurtzen dira.
Jolasa bukatzea... [+]
Askotan hitz egin izaten da (dugu) banketxeen inguruan, kritika askoren jo-puntuan jarriz behin baino gehiagotan. Inor gutxi ezagutzen dut banketxeei buruz zerbait txarra esan ez duenik… baina, era berean, inor gutxi ezagutzen dut banketxeen zerbitzurik erabiltzen ez... [+]
Orain dela 39 urte Hego Euskal Herriak, Kataluniak eta Kanaria uharteek ezetz esan zioten NATOri; duela 36 urte lehenengo intsumisoek euren burua aurkeztu zuten Gobernu Militarretan. Garai hartan Gerra Hotzaren izua hedatuta zegoen, blokeen arteko gatazka, gerra nuklear baten... [+]