FAOren arabera, arrantzaren gehiegizko ustiapena hirukoiztu egin da 70eko hamarkadatik hona, eta bereziki kezkagarria da Mediterraneoko eta Itsaso Beltzeko zenbait eremutan. Erakundeko Arrantza Arloko zuzendari Manuel Barange-ren esanetan, “seguruenik oso gertu gaude itsasotik atera dezakegunaren erabateko mugatik”.

Hori bai, itsasoko arrantzaren tamaina azken urteetan egonkortu egin dela dio Barangek, arrain hazkuntzak izandako gorakada eskergaren eraginez. Izan ere, aurreikusita dago 2021erako horixe izango dela arrain iturri nagusia. “Hori dela eta, ez dugu espero basa-arrainen arrantza asko haziko denik datozen urteetan”.

Manuel Barangek begi onez ikusten du arrain hazkuntzaren gorakada, “2050ean 9.000 milioi pertsona baino gehiago elikatzeko erronkari begira dena izango baita eskertzekoa”. Aldiz, gobernuz kanpoko hainbat erakundek kezka agertu dute arrain ekoizpen mota horrek izan ditzakeen eraginak direla eta: espezie inbaditzaileak, parasitoak, bestelako gaitzak…

“Etxaldeek” okupatzen duten lekua ere izan behar da kontuan. Esaterako, kalkulatzen da izkira haztegiak ezartzearen ondorioz hiru milioi hektarea hezegune hondatu direla mundu osoko itsasertzetan.