Josep Fontana katalan historialari ezagunak liburua argitaratu berri du: Iraultzaren mendea. 1914an hasita, munduaren historia bat. Ondorengo lerroetan La Vanguardia-n egin berri dioten elkarrizketa laburbildu dugu. Lehenago ere arrakasta handiko Por el bien del imperio argitaratu zuen Gerra Hotzaren historia kontatuz. LARRUNen elkarrizketatu genuen orduan.
Egunkariko kazetaria harritua agertzen da “desberdintasunaren aroa” kapituluan azaleratzen dituen datu izugarriekin eta joera zuzentzen ez bada, liburuaren egungo irakurleetako asko etorkizuneko txiroak izango direla azpimarratzen du. Liburua amaitua zuela dio Fontanak, baina AEBetako hauteskundeetan zer gertatzen zen ikusi nahi zuela, “erromatar enperadoreek bezala, hauek ere munduaren norabidea alda dezaketelako gaur egun”.
1914tik gaurdaino nola iritsi garen ulertzeko beldurra klabea dela zehazten du Fontanak: “Beldurra giltzarri da jarrera politikoetan. Errusiako Iraultzarekiko beldurra giltzarri izan zen Espainiako II. Errepublikaren porroterako. Eta, aldiz, beldur horrek eta sindikatuen indarrak negoziazioa eta politika erreformazaleak ekarri zituzten populazioa kontent izateko”.
Sozialdemokraziaren zereginaz ere mintzo da, aitortuz honek zeregin garrantzitsua izan zuela ongizate gizartearen lorpenean, besteak beste onurak “iraultzaren aurkako antidoto” gisa lortzen zirelako. Bere ustez, 1968rako iraultzaren beldurra galdu zen eta hori ikusi zen, adibidez, Frantziako Alderdi Komunistak ikasleei babesa ukatu zienean. “SESBaren eta iraultzaren mehatxuaren beldurra galduta, aberatsen milako batek lasai egin ahal izan zuen lo. Beraz, zertarako eman amore alferrik?”.
Eta noiztik hasi zen egoera gogortzen berriz? 1975 inguru aipatzen du Fontanak eta petrolioaren krisia hartu zela aitzakitzat. Hortik aurrera hasi zirela eraikitzen mundu mailako ordena korporatibo berri bat, estatu-nazioak jartzen zituen traba gabekoa. Eta orain zer? “2007 eta 2008an hasitako krisiak egoera okertu zuen. Baina larriena zera da, krisia gaindituta desberdintasunak beretik emanda jarraitzen duela eta hazten egunez egun. Ondorioak oso larriak izan daitezke.”
Desberdintasunaren gaira iritsita, Thomas Piketty ekonomialari frantziarra ateratzen da mahai-gainera. Fontanak kritika zorrotza egin dio, batez ere desberdintasuna gizateriaren historiaren ezaugarri iraunkor gisa azaltzen duelako, langile mugimenduak eskuratutako lorpenak ezkutatuz. “Horrek guztiak –dio historialariak– ezer egin ezin den ideia elikatzen du, noiz eta mende eta erdiko borroketako lorpenak galtzen ari diren garaiotan”.
Trump eta Le Pen egoeraren okertze horretatik datozela uste du Fontanak, herritarrek gobernatzen dituzten eliteenganako konfiantza galdu dutelako, eta sozialdemokrazia ere hor kokatzen dute, sistemak guztiz integrarazi baititu. “Indar aski duen ezker independentearen faltan, eskuin muturreko alderdiek jaso dute haserre kolektibo hori. Baina epe luzera alderdi horiek ez dituzte haserre horiek asetzeko moduko programarik, beraz, ez dakigu zer gertatuko den etorkizunean”.
Trumpengan zentratuz, berau sistematik zetorrela dio “baina Washingtongo ur ustelekin amai zezakeen gizon gisa aurkezten asmatu du. Bankuen munduan egiten ari den desarautzean argi ikusten da bere abilezia. Neurriok saltzen ditu bankuek langileei mailegu gehiago emateko tresna gisa, baina funtsean, balio dute bankuak beren garai bateko espekulazioetara itzul daitezen”.
Mundu mailako desberdintasun ekonomiko eta sozialak giltzarri dira migrazio fluxuetan: “Analisi guztiek diote desberdintasunaren hazkundea arazo larria izan daitekeela etorkizunerako, baina inor ez da horiek desagerrarazteko politikak egiteko prest.” Irtenbidea non dagoen badakigula azpimarratzen du: “Afrikan gizarte aberatsagoak eta berdintsuagoak bultzatuko dituzten politikak jartzen badira indarrean ez dute handik joateko beharrik izango. Baina ez, lantzen dituzten lurrak kentzen zaizkie nekazariei eta atzerriko konpainiei ematen zaizkie, hauek begirune barik ustia ditzaten”.
Horren guztiaren ondorio gisa, Fontanak ez du berba samurrik: “Aldaketa klimatikoak basamortua dakar, hazkunde demografikoa geldiezina da, eta beraz, pobreziaren hazkundeak jarraitu egingo du. Egoerak lehertzera joko du. Ez bagara izan lehen inmigrante uholdeen erronkari eusteko gai, nola egingo diogu aurre pobreziatik eta gosetik ihesi Europa hartzera etor daitezkeen horien guztien fenomenoari?”.
Lotura honetan irakurri daiteke elkarrizketa osoa.
50 urte dira Francoren diktadura garaiko azken bost fusilamenduetatik. Jon Paredes, Txiki eta Angel Otaegi ETAko kideak, eta Sánchez Bravo, Humberto Baena eta Ramón García Sanz FRAPekoak. Txikiren abokatuetakoa izan zen Magda Oranich, mende erdia eta gero... [+]
Zinemagile iruindarrak, ibilbide labur baina baliotsua egin zuen zinemagintzan 1970eko eta 1980ko hamarkadetan, zuzendari lanetan emakumerik apenas zebilenean. Irrintzi lanarekin garai hartako errepresioa islatu nahi izan zuen, eta Ikuska proiektuan euskal emakumeak erretratatu... [+]
Gatazka politiko bat egon da azken 60 urteetan Euskal Herrian, eta horrek izan du bere bertsio biolentoa, ETAk bideratu duena, zeinari Espainiako Estatuak errepresioz eta estatu-terrorismoz erantzun dion. Sei hamarkadetan, ordea, biolentzia horiek ez dira berdin ikusi izan... [+]
Duisburg (Germaniako Erromatar Inperio Santua), 1569. Gerard De Kremer (1512-1594) geografo, matematikari eta kartografo flandriarrak, Gerardus Mercator izen latinizatuaz ezagunak, proiekzio kartografiko berri bat diseinatu zuen. Proiekzio mota zilindrikoa zen, ekuatorearekiko... [+]
Bedale udalerrian (Yorkshire, Ingalaterra) altxor bikingo bat aurkitu zuten 2012an. Archaeometry aldizkarian argitaratu dutenez, berriki altxor horretako zilarrezko piezak aztertu dituzte. Zehazki, berunaren eta oligoelementuen isotopoak aztertuz, zilarraren jatorria zein den... [+]
Europan eta munduan arrazakeria gora doa, eta Euskal Herria ez dago joera horretatik salbu. Egun, herritarrak eta jendarteak eskuin muturraren baloreak bere egiteko bide nagusietakoa da arrazakeria. Arazoaren larritasunari tamaina hartzen saiatu gara, eta aztertu ditugu zenbait... [+]
Donostia arpilatua, bortxatua eta propio erreta Espainiako independentziaren alde 1813ko abuztuaren 31n.
1808an Napoleon enperadoreak Baionan bildu zituen elkarren aurka borrokatzen ari ziren Espainiako errege aita-seme borboiak, Carlos IV.a eta Fernando VII.a, biek nahi... [+]
Abuztu honetan polemika berri bat piztu digute, beste behin, belarrondokoa ematea baino larriagoa izan dena. Azken hamabost urte baino gehiagoan, Glen Cree ekimenetik hasi, Estatu bortxaren biktimei aitortza legala emateko mekanismoen sorreratik segitu eta herri honetan ireki... [+]
Azken zortzi urteotan 30 bunker inguru berreskuratu dituzte dozenaka gazte boluntariok; Baztanen, Otsondon, izan da azkena. Ana Ollo kontseilariak bisitatu du auzolandegia eta gazteen ezinbesteko lana txalotu eta eskertu du.
Euskal Herrian auzo borrokalaririk bada, hori Txantrea da zalantzarik gabe. Herritarrek euren eskuz eraikia (literalki), auzoa defendatzen ikasi dute kalez kale, izan poliziarengandik, izan agintarien utzikeriatik, izan ugazaben diru-gosetik. Baina auzoa hori baino gehiago da,... [+]
Aurten Txiki eta Otaegi fusilatu zituztela 50 urteko beteko direnean, Alonsok adierazi du ETAko bi kideek ez zutela nahi Franco osteko gizarte demokratiko bat: "Diktaduraren aurka borrokatzen ziren, baina diktadurak erabilitako tresna berberekin".
Ezagutu dezakezu Euskal Herria gure txoko eder eta famatuenak bisitatuta, Instagramerako edo postal baterako argazkiak aterata zure buruari, kostaldeko paisaietan edo monumentu bisitatuenetan irri eginez. Baina ez duzu Euskal Herria guztiz ezagutuko. Horretarako, hobe zenuke... [+]
Txiki eta Otaegiren fusilamenduen 50. urteurrenaren harira jarritako olana kendu du Zarauzko Udalak. Sortuk salatu du udalak, EAJ eta PSE-EEk osatuta, "zaborra izango balitz bezala" tratatu zuela olana. Zenbait herritarrek berreskuratu eta Azken Portuko plazan ireki dute.