Baina gizatasunaren kontua nahita aurkeztuta, hitz egin dezagun etxe barruetan, hain era naturalean, kaleetako bizitasun faltaren aurka, nola umoreak, egunerokotasun tristetik aldentzen gaituen.

Egia da bai, zaila dela umoreari heldu eta buruan marmarka izaten ditugun pentsamendu itsusiak alde batera uztea. Hala ere, argi utzi dugu, umorearen alderdian, berak sortzen dituen milaka posibilitate horietan, gizakiok dugun kapazitatea bikainki erakutsi dugula.

Kultura bakoitzean umore mota ezberdinak topa ditzakegu. Mundu zabal honetan, guztioi ez digu komentario, txiste eta ergelkeria berdinek graziarik egiten. Kontutan izan behar da kultura bakoitzak nola ulertzen eta interpretatzen duen bere izankizuna. Zer den ederra eta zer onartezina. Zerk aztoratu, zerk lotsatu, zerk nazkatu eta zerk gogaitzen duen. Zerk pentsatuarekiko gaituen eta zerk jarriko duen duintasunaren muga kolokan. Antzinako Greziatik komedia antzezlanak, erdi aroan bufoiak, karikaturak, sexuaren inguruko interpretazioak, tabuen apurketak, elkarrizketa eskatologikoak, mozkortuta dagoenaren eszena negargarriak, errealitatea buruz behera jartzeko joerak eta abar luze, baina benetan luze bat. Horiexek izan dira historian zehar, besteengandik hurbil egotearen berezko gizatasunaren etsenplu argiak.

 Hortaz, umorea, eskura dugun defentsarik, nire uste apalean, ederrena da. Momentu oro eta modu errazean eskuratu dezakeguna. Unibertsala, elkarren artean komunikatzeko eta erlazioak estutzeko dugun baliabide betierekoa.

Gaur egun, ditugun teknologia berriei esker, aspertuta gauden bakoitzean,emandako kolpeetan eta hara eta honako momentuetan, bururatzen zaizkigun edozein lelokeria argia ikus dezakete. Abesti famatu bat hartu eta lagunen artean egindako bideo muntaia, auzokoak beldur gabe botatzen dituen irrintzi penagarrien grabazioak, baita garrasika bingoan jolasteko dagoen mugimendua edo eta, hain beharrezkoak egin diren balkoietako disko-festak. Meme-ek ere barre-algaraka uzten gaituzte sare-sozialak zabaltzen ditugun bakoitzean.

Robert Eggers-en Itsasargia pelikulan, Ameriketako Estatu Batuetako Ingalaterra Berriko azpieskualdean isolatuak geratzen diren bi farozainen istorioa kontatzen du. Eta bertan, Thomas Wake pertsonaiak Ephraim Winslow-ri jakinarazten dion moduan, “gogaitasunak gizakia bilau bilakatzen du”. Beraz, zein garrantzitsua den asperraldiak gugan eraginik ez izatea, ez duzue uste?

Hala ere, egindako baieztapena baino haratago joango nintzateke. Gure asperraldi luze honetan, emandako kolpeetan eta hara eta honako momentuetan zitalak izan beharrean, maitekiroago jokatu baitugu. Solidarioagoak izan gara. Hurbiltasun eskas honetan, elkarrengandik inoiz baino hurbilago egon gara. Gure hiri eta herrietako balkoiek horretan lagundu gaituzte. Auzokoaren alde borrokatzen. Umore onean egoten.

Animalien erreinuan ere, umoreak, defentsarako paper garrantzitsua jokatzen du. Zientifikoen ustetan, hainbat animaliek arnasestu bereziak produzitzen dituzte jolas uneetan: haginkadetan, piztu daitekeen agresibitatea baretzeko. Barrea sentitzen duten poza eta minaren arteko balantza gisa aurkezten da.

Hitz soiletara bueltatuz beraz, bizi ditugun egun gogor hauetan, jo dezagun umorea eta tristuraren arteko balantzara. Jo dezagun gure berezko gizatasunera.