Horien artean daude, besteak beste,  Montejurrako hilketak, Hendaiako Angel Gurmindorena, Jose Miguel Etxeberria iruindarraren desagerpena, liburu-denden metrailamendua, alderdi politikoen eta sindikatuen egoitzen aurkako erasoa, ostalaritzako zenbait establezimenduren aurkako erasoa eta San Ferminetako Peña bat.

Egia ezagutzeko eskubidea

Ana Ollo Herritarrekiko Harremanetarako kontseilariak aurkezpenean adierazi duenez, txosten hori Bakearen, Bizikidetzaren eta Giza Eskubideen Zuzendaritza Nagusiak "iragana argitzeko eta terrorismoaren biktimei – Kasu honetan GALi eta eskuin muturreko taldeei lotutakoei – erreparazioa emateko eskatu dituen hainbat azterlanen parte da. Hori guztia egia jakiteko eskubidea oinarri hartuta, gizartea errealitate horretaz kontzientziatzen lagundu behar baitu ".

Txostenaren izenburua Terrorismo ezezaguna. Eskuin muturrak Nafarroan egindako atentatu terroristak (1975-1985) da eta ez dago itxita: "Izan ere, jasota dago lokaletan eta etxebizitzetan kalte pertsonalak eta kalteak eragin zituzten erasoak ez zirela salatu, kasu batzuetan, eta, beste batzuetan, epai judizialik ez egoteagatik indarkeriaren biktimak aitortzeko eta konpentsatzeko onartutako legeetatik kanpo geratu zirela".

Hori dela eta, txostenaren egileek dei egin diote Nafarroan eskuin muturreko indarkeriari buruzko datuak edo xehetasunak eman ditzakeen edozein pertsonari edo senitartekori Bakearen, Bizikidetzaren eta Giza Eskubideen Zuzendaritza Nagusira jotzeko.

Horrela, txostenak gutxi gorabehera eta modu ez-sakonean atentatuen taula bat jasotzen du, "Eskuin muturreko taldeek eragindako indarkeriaren izaera dela eta, azaldu dugun bezala, ekintza asko zigorrik gabe geratu ziren, salaketarik eta prozedura judizialik gabe. Datu batzuk biktimek emandako testigantzetatik datoz".

Erregimenaren azken urteetatik jarduten zuten eskuin muturreko taldeen zerrenda ere aipatzen da: guerrilleros de Cristo Rey, Triple A (Alianza Apostólica Anticomunista), ATE (Anti-Terrorismo ETA), Batallón Vasco Español edo Acción Nacional. Horietako askok "mesianismo katolikoaren" izendatzaile komuna zuten, zeinak bere ekintza bortitza justifikatzen baitzuen, "Lurralde-aldarrikapenengatik edo separatistengatik, erlijio-sinesmen baten inposaketagatik edo aurretiazko ekintza batengatik", ikerketan adierazten denez.

Ikerketa lanaren arabera, ekintza bortitzak "kasu askotan Estatuko aparatuko sektoreek babesten edo ezkutatzen zituzten. Funtzionario batzuk, konbentzimendu ideologikoagatik, sistema politiko demokratiko bat ezartzearen aurkakoak ziren".

Txostenak zera ondorioztatzen du: "Kuantitatiboki ETArena baino indarkeria txikiagoa izan arren, eragindako kaltea handia izan zen, demokrazia sendotzeko bidean aurrera egin nahi zuen gizarte batean. Eskuin muturreko terrorismoak –jarraitzen du– sufrimendu pertsonal eta sozialaren arrastoa utzi zuen, indarkeria terrorista jasan duten pertsona guztiek merezi duten justiziarekin tratatu ez dena".