Traducido automaticamente do vasco, a tradución pode conter erros. Máis información aquí. Elhuyarren itzultzaile automatikoaren logoa

Perda de Barcelona

Zarata mediatikoz beteriko garai nahasiotan, merkatu logiketatik urrun eta irakurleengandik gertu dagoen kazetaritza beharrezkoa dela uste baduzu, ARGIA bultzatzera animatu nahi zaitugu. Geroz eta gehiago gara, jarrai dezagun txikitik eragiten.

As últimas eleccións municipais celebradas o pasado 28 de maio deixaron unha vez máis en Barcelona un resultado moi estreito. Até a entrada de Ada Colau en 2015, o Alcalde Xavier Trias convergent, aos 76 anos, desmente as enquisas e gana con case 150.000 votos e 11 concelleiros. Sen dúbida, o feito de que se convertese na única alternativa a Colau axudoulle a sumar votos, sobre todo nas zonas máis adiñeiradas da cidade, nas únicas nas que a participación non descendera, xa que en toda a cidade descendera seis puntos respecto das de 2019.

O Partido Socialista de Cataluña (PSC) de Jaume Collboni e o Barcelona en Comú (BeC) de Ada Colau, os dous partidos que gobernaron a cidade en coalición nos últimos catro anos, quedaron en segundo e terceiro, respectivamente, por 141 votos. Por tanto, os 10 asentos do PSC e os 9 do BeC necesitaban necesariamente o apoio doutro grupo para conseguir a maioría absoluta (21) e destituír ao gañador. Nun principio toda a presión tíñaa ERC, que se afundiu até 5 concelleiras, perdéndose 85.000 votos e a metade dos seus asentos na pasada lexislatura.

A ERC xogou un papel importante na política catalá nos últimos anos e, sorprendentemente, podería volver ao segundo posto nun futuro próximo. Atrapado no rol subordinado do novo independentismo dereitista e neoliberal de Junts para levar a cabo o procès, apostou por cambiar a política de emancipación e acordos, marcar o perfil á esquerda e atraer votantes de PSC e Comúns, o que parece pór en cuestión a hexemonía que supostamente conseguira. Se gana por unha banda, perde por outro e viceversa, e a xente non está a medias.

O enfado e a desesperación de moitos axentes, institucións e movementos sociais de Barcelona con Barcelona en Comú foron terribles

Consciente diso, desde Comúns despediuse a Ernest Maragall, candidato de ERC a Barcelona aos 80 anos. Arrebatáronlle a alcaldía hai catro anos –aínda que gañou as eleccións– grazas ao apoio de Manuel Valls, primeiro ministro francés que representa a marca branca de Cidadáns, tras un acordo de goberno co PSC, e agora pedíanlle que apoiase outro acordo "de esquerdas" co PSC, independentemente de que o PSC promove a mesma política neoliberal de Junts. Pola contra, ERC priorizou o eixo nacional e negociou con Trias a concesión da alcaldía e a formación dun goberno unificado. A última hora, Madrid fixo estalar todo.

Jaume Collboni foi nomeado alcalde de goberno individual, cos votos de Comuns e sorpresa do catro concelleiros do Partido Popular. A man dereita de Colau asegurou publicamente días antes que cos seus votos non facilitaban esta ecuación, pero todo foi modificado polo pacto do bipartidismo español e polos cambios posturales que sufriu o ex alcalde tras reunirse cos seus concelleiros poucas horas antes da sesión de investidura.

O enfado e a decepción que moitos axentes, institucións e movementos sociais da cidade sentiron co BeC foron enormes. Nas dúas últimas eleccións obtiveron moitos votos pola súa esquerda, que afectou en gran medida á CUP, que por segunda lexislatura consecutiva quedouse fóra do concello. BeC demostrou que dá prioridade á continuidade da política estatal e a ser o báculo do PSOE en lugar de construír pontes coa esquerda soberanista e independentista. E iso, desgraciadamente, é unha mala noticia para moitos de nós, pero tamén para eles, para acabar coa Iniciativa per Catalunya Verds (ICV) reducida á mesma zona residual que tiña antes do M15. E non, non dicían que ese era o obxectivo cando naceron Guanyem Barcelona.

Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora

ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.


Interésache pola canle: Iritzia
Existe a conciencia crítica na sociedade actual?

Wikipedia.org considera que Gish gallop (galope de Gish) ou a metralladora de falacias "é unha técnica de controversia que ataca ao opoñente co maior número de argumentos posibles, sen ter en conta a exactitude ou solidez deses argumentos" e tería como efecto colateral a... [+]


2024-10-31 | Joan Mari Beloki
Rusofobia antes e agora (I)

A orixe do termo sitúase a principios do século XIX. Naquela época, as pretensións imperialistas dos liberais ingleses chocaron cos rusos, que se estendía en Asia e obstaculizaban os desexos de colonización de Inglaterra. Para protexer os seus intereses, Inglaterra... [+]


Valoración positiva

A través da aplicación Wallapop vendín uns altofalantes mediocres antes do verán. Quizá a descrición do produto estaba un pouco inchada, é certo. O comprador púxome tres de cinco estrelas. É evidente que non valía a pena.

A semana seguinte, levei en coche desde Irun a... [+]


Rosa vermella

A outra vez estiven no enterro do pai dun amigo. O noso amigo pediunos aos presentes que tomasen unha flor dos ramos, si así o querían. Non podo dicir que non ás flores, moito menos ás rosas, sobre todo ás vermellas. Así que collín unha fermosa rosa vermella.

Coa rosa na... [+]


2024-10-30 | Sukar Horia
No pobo do coidado a vida é máis posible

Os nosos pobos e cidades non nos coidan. Fáltanos terra, zonas verdes, espazos comunitarios. O noso pobo está deseñado ao servizo do capital. No pobo dos coidados, con todo, a vida é o centro.

Antes había unha rúa principal, unha rúa xigantesca que atravesaba a cidade. O... [+]


Fol

Hace uns días, o novo ministro francés do Interior, Bruno Retailleau, uniuse á chamada "confusión migratoria", unha das cuestións máis perentorias. Fixo chegar aos prefectos do Estado uns mandatos claros: tolerancia cero cos inmigrantes e coas estruturas e os prisioneiros... [+]


Non imos traballar

O 15 de outubro, nos encontros de economistas de traballo, celebrouse unha interesante mesa redonda. Na mesma participaron a patronal, o Instituto Nacional da Seguridade Social e unha central sindical de Osakidetza. O tema de debate foi o absentismo que cada vez ten maior... [+]


Tecnoloxía
Cacofonías

No último ano sucedeume ver a persoas relacionadas co ámbito non profesional en grupos dixitais que utilizaron a intelixencia artificial para dar argumentos aos demais. O compartido como propio. A propia, pero non a vinculada ao sentido da propiedade, senón a procesada desde... [+]


Fúnebre
Juanje, só até despois
O avogado Juanje Soria faleceu este xoves, 26 de outubro, en Pamplona/Iruña. Os ex membros do Foro Social Permanente lembran a Soria nesta carta.

Solidariedade co compañeiro que terá que acudir ao xulgado o 29 de outubro
O martes celebrarase un xuízo por unha multa a través da Lei mordaza contra un membro da rede EH Bildu. Sufriu a persecución da Ertzaintza por percorrer os montes que queren ser devastados e por defender o territorio, a terra, o coidado e a defensa. Unha vez máis, válense... [+]

Monólogos

Empecei a redactar mentalmente o meu artigo mentres estaba no coche. Normalmente teño as mellores ideas no coche, mentres condugo só. Voume a Bilbao, ao teatro Arriaga. A compañía Artedrama pon hoxe en escena a obra Miñan. É venres, 25 de outubro.

Achegándome ao atrio do... [+]


2024-10-28 | Iñaki Landazabal
Soberanía e partidos políticos

A sociedade na que vivimos está absolutamente baseada na subordinación. Ao longo dos séculos, a nosa vida foise configurando conforme a ela, e aos poucos a competencia de decisión, a liberdade e a soberanía fóronse reducindo. Ás veces quitáronnolas con forza, ás veces... [+]


2024-10-25 | Josu Jimenez Maia
A voz médica

O que me exasperaba moito é a maneira en que algúns médicos falan ao paciente. Fálannos de dor coma se fósemos nenos. Como me fixeron dous transplantes renais, sei de que me refiro: entre outras cousas, puxéronme un tubo no interior do pene. Debido á anestesia, non... [+]


2024-10-25 | Filipe Lascaray
Señores, terra e cidadáns

Os dous principais electos de Kanbo (o alcalde e o primeiro ministro) son os rabiados. Tres cidadáns foron golpeados cunha plainta, por protestar a favor do desaloxo da veciña Marienea.É a segunda vez que, ás 06:00 da mañá, sácannos da cama (co veciño), un dez con... [+]


2024-10-24 | Joseba Alvarez
Cambiemos as lentes

“Chegounos o momento de propostas valentes, integrais e nobres (…) para que Euskal Herria volva entrar entre as revoltas do mundo”, afirmou a amiga Hartu López Arana no seu artigo de opinión “Por unha agresión eficaz” publicado en xullo de 2018 na revista ARGIA... [+]


Eguneraketa berriak daude