Valoración positiva
A través da aplicación Wallapop vendín uns altofalantes mediocres antes do verán. Quizá a descrición do produto estaba un pouco inchada, é certo. O comprador púxome tres de cinco estrelas. É evidente que non valía a pena.
A semana seguinte, levei en coche desde Irun a Bilbao a un home da miña idade, a través da web Blablacar. O meu compañeiro de viaxe non foi un avaro nas miñas notas e deume cinco puntos, a nota máis alta. Até escribiu un comentario amable. Non esperaba nada máis; a viaxe foi magnífico, falando e falando, chegamos a tempo ao lugar convido, non se queixou dos evidentes límites espaciais para as pernas, e eu tamén fun flexible co punto de chegada.
Chegoume a enquisa de valoración dos alumnos dunha materia do ano pasado co inicio do curso: 3,6/5. Está ben, ou non está mal, pero a miña fronte engurrouse sen querer. Pareceume que o conectamos ben, estiveron moi a gusto comigo, e nas enquisas non se reflectiu como eu esperaba. Que se lle vai a facer…
As valoracións positivas alégranme un pouco, e me entristecen ou diminúen un pouco, segundo o meu humor, as negativas. Pero que valen realmente?
Non teño moito costume de facelo, pero a semana pasada coloquei unha foto cos meus fillos na rede social dos maiores, e conseguín 38 "datos". E tamén uns comentarios amables, cinco ou seis, a maioría familiares. Xurdíronme algunhas dúbidas sobre a intimidade dos pequenos, pero quedei bastante contento co resultado.
As valoracións positivas alégranme un pouco, e me entristecen ou diminúen un pouco, segundo o meu humor, as negativas. Pero que valen realmente? E si eses non valen moito, que é o que realmente vale? No meu caso, non unha cousa, por suposto, pero teño un exemplo. En moi pouco tempo recibín dúas ofertas parecidas, e non de calquera tipo, da man de dúas familias: a de comprar unha casa grande, a de dividir en dúas e a de deixar a cada familia nunha parte.
Unha proposición así me di moitas cousas, ou as traduzo á miña conveniencia da seguinte maneira: “Quero que formes parte da miña vida”, ou “quero construír un proxecto de vida contigo”, ou por que non, “merece a pena arriscarse si é contigo”, ou “confío en ti”. Fun demasiado lonxe? Poida que si. E, con todo, tampouco me serven para vivir nunha néboa toda a miña vida, senón que producen en min un pouco de alegría e algo máis que o lice, as estrelas, os puntos, etc., que me dá un medio descoñecido.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non puiden pechar o caixón despois do último par de medias que me quedaban, as cales se devoraban mutuamente. Así estaba, mal pecho, xa durante dúas semanas, o pixama (na tirada dos pixamas, salvo tres regaladas, non hai pixama; a camiseta “para casa” está chea de... [+]
Un prestixioso arquitecto chega desde Londres a un pequeno pobo galego. Trátase de David Chipperfield, un edificio con oficinas en Berlín, Milán e Xangai, e que conta cun amplo equipo de edificios. Unha arquitectura elegante, requintada, feita por un Sir. A historia comeza na... [+]
Eu mesmo podería dicilo, pero Macron díxoo. Crese que son instrumentos para dividir á nación francesa si xa existían no exágono antes de que o francés se convertese en lingua de Estado. En lugar de recoñecer que Francia venceu, uniformizó e asimilou aos falantes desas... [+]
Estás no bar, na barra, pedindo. No mostrador outras persoas tamén. En breve tocarache a quenda, pero o criado non che preguntou que é o que queres, saltouche e atendeu ao home que veu detrás de ti. Quedóuseche a cara estúpida e queres atraer a atención do camareiro, que... [+]
Gustaríame escribir a esta cousa que levo dentro. Cúmprense case cinco anos da pandemia, e os que eramos mozos naquela época, aínda que seguimos sendo mozas, comezamos a orbitar noutros espazos. A vivenda, o proxecto de vida, a maternidade, o traballo, a saúde... as ordes... [+]
Lembran? O 90% do Parlamento aprobou o Acordo Educativo hai dous séculos –perdoa, dous anos–. A reacción dos congresistas da esquerda moveuse entre euforia e satisfacción moderada. Segundo o documento aprobado, os centros privados seguirían recibindo diñeiro público,... [+]
Estar é facer. Así o di este ano a Feira de Durango, e é certo, polo menos no caso da propia feira e tendo en conta a Euskal Herria. A presente edición é xa a 59 edición da Azoka, e o feito de que cada ano se celebre demóstrao que a Feira de Durango é unha forma de facer... [+]
En Bilbao traballei durante cinco anos con colectivos en risco de exclusión, ao redor da fenda dixital, sobre todo coas mulleres. No camiño, atopeime con violencias machistas e outros moitos problemas. De forma moi orgánica, comecei a relacionarme e a entender o traballo dos... [+]
O Consello de Euskalgintza está a alertar da emerxencia lingüística que estamos a vivir nas últimas semanas. Pasaron bastantes anos desde que se empezou a describir a situación do proceso de revitalización do eúscaro no cruzamento, na rotonda, no inpasse e con palabras... [+]
Os últimos anos saio pouco. Díxeno moitas veces, seino, pero polo si ou polo non. Hoxe asistín a unha sesión de bertsos. “Deséxolle moito”. Si, por iso avisei que saio pouco, supoño que vostedes asisten a moitos actos culturais, e que teñen máis que comparar. Pero... [+]
En 2006, Baltasar Garzón, entón xuíz estrela, sufriu unha especie de revelación e redactou unha práctica que garantía os dereitos dos detidos por terrorismo. O mesmo xuíz viu pasar pola súa sala a centenares de detidos incomunicados, moitos deles con evidentes signos de... [+]
Son un dos máis bonitos recordos que teño no corazón. Naquela época estaba a facer Filoloxía Vasca e fomos a unha sociedade de Arbizu a un concerto de Ruper Ordorika. Alí estaban Rikardo Arregi Diaz de Heredia e Juanjo Olasagarre. Non me atrevín a dicirlle a Arregi que... [+]
Recentemente, ante a pregunta sobre en que consistía a emerxencia climática, un científico deu a excelente resposta: “Mire, a emerxencia climática é esta, cada vez ves no teu móbil máis vídeos relacionados con fenómenos meteorolóxicos extremos, e cando te dás conta,... [+]
Dise que Simone de Beauvoir escribiu que o opresor non sería tan forte si non tivese cómplice nas liñas do oprimido. A min paréceme moi normal... Que queredes? Cando estás pisado, tamén é comprensible que queiras mellorar a túa condición, e para iso é moi útil ofrecer... [+]