Provinciais, rompendo o eurocentrismo.
O ataque imperialista está en auxe no Sahel. Na actualidade, a loita por manter a hexemonía imperialista do Colectivo Occidental na zona horaria africana converteuse nun das frontes máis importantes. Ultimamente estanse modificando as relacións de forza existentes na zona: Mali, Burkina Faso e Niger comezan a sublevarse contra o xugo imperialista occidental e inician novas alianzas internacionais.
Con todo, desde occidente non está a organizar signos de solidariedade antiimperialista. A causa é unha vella enfermidade que se repite á esquerda europea: o eurocentrismo.
O eurocentrismo do Sahel emerxe de dúas maneiras. Primeiro están os que se consideran "marxistas", os que critican os procesos anti-coloniais actuais por non ser "verdadeiramente socialistas". Estas "críticas" que se venden como análise dialéctica reproducen de arriba a abaixo o dogmatismo e o eurocentrismo dunha esquerda académica. Son as mesmas acusacións que se fixeron contra os procesos de liberación no Sur Global: Ho Chi Minh, Cabral, Fidel ou Sankara, entre outros.
En lugar de articular a solidariedade internacionalista, desde Europa estamos a discutir si o Sahel é unha "auténtica revolución"
En segundo lugar, temos unha fronte máis recente do eurocentrismo, máis teleolóxico aínda: expertos en xeopolítica que o ven todo a través das lentes de "relacións internacionais". Segundo eles, o que está a suceder en Sahel (como ocorre en Donbass, Abya Yalan e Oriente Próximo) non sería máis que unha consecuencia da "guerra entre imperialistas". Facendo o que fan os empregados públicos do Sur Global, serían só peóns xeopolíticos. Este discurso é un claro exemplo de paternalismo: Os pobos do Sur Global captúraos nun bucle sen saída, sen ningunha posibilidade de ser suxeitos do seu propio futuro.
Ambos os discursos teñen o mesmo marco epistemolóxico, o eurocentrismo, e a consecuencia, a imposibilidade política. Mentres os pobos obreiros do Sahel mobilízanse contra o imperialismo, "o noso" imperialismo comeza unha nova guerra contra estes pobos (económica, cultural e militar). E nós, mentres tanto, en lugar de articular a solidariedade internacionalista, estamos a debater desde Europa se o Sahel é unha "auténtica revolución", ou como nos descolonizaríamos se vivísemos en Sahel.
Ante este absurdo, é necesario que recibamos unha chamada á descolonización que nos facían os movementos e intelectuais post-coloniais (de Fanon a Chakrabarty): reorganizemos a loita antiimperialista, rompamos o eurocentrismo, e provinciais Europa.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Ez dakit itzalaldiak itsutu gaituen edo itsu gaudelako itzali garen. Edozein kasutan, itzalaldia ez da gaur hasi eta bukatu den gertaera histerikoa –barkatu, historikoa–. Aspaldian hasi zela uste dut eta, zoritxarrez, ez zen San Prudentzio egunean amaitu.
Atopei a noticia antiga na canle de efemérides de ARGIA: O 23 de abril de 1918, os traballadores de Irlanda realizaron unha folga xeral no I Congreso. Contra o recrutamento forzoso para a Guerra Mundial. Grazas á resposta dos traballadores e os independentistas, Gran Bretaña... [+]
“A pesar de todas as carencias, os sindicatos fixeron máis que calquera outra organización humanitaria que estea nunca a favor da humanidade. Contribuíron máis á dignidade, á honestidade, á educación, ao benestar colectivo e ao desenvolvemento humano que calquera... [+]
Mentres me escabullía ao redor da automatización e os animais, comecei a obter información sobre os cortellos automatizados. Paréceme que as vidas dos animais que explotamos masivamente para o consumo humano, escribindo desde a comodidade do meu escritorio, son bastante... [+]
Repita comigo: Sara Millerey. Non esquezamos o seu nome. Millerey é vítima do transfeminicidio: foi torturado por un renegador transmisógino, cortoulle os brazos e arroxouno vivo a unha beira do río. Morreu despois de dúas horas de agonía.
J.K. é máis sinxelo. Lembrar o... [+]
A felicidade pode medirse. É máis, hai quen se empeña niso. A ONU non ten moito éxito en manter a paz no mundo, pero cada ano mostra un informe sobre a distribución desta dimensión ao longo do planeta. É esencialmente unha lista de países, cabezas e colas, gradualmente... [+]
Maiatzaren 11n, igandea, Errekalde plazan (Bilbo) hitzordua dugu euskal hiri eta herrietan bizi diren pertsona guztiek errolda izan dezaten aldarrikatzeko korrikan. Ekintza hori gure udalerrietan bizi den inor erroldarik gabe ez egotea bultzatzen duen kanpaina zabal baten... [+]
Hai pouco máis dun ano, a empresa pública AENA, que xestiona a rede de aeroportos españois, anunciou que quere ampliar a terminal do aeroporto de Loiu. En 2024 quedou preto da barreira dos 7 millóns de viaxeiros e, si a ampliación continúa, a partir de 2030 podería chegar... [+]
A vulnerabilidade é un concepto que se escoita con frecuencia desde hai varios anos. Neste momento, nos discursos políticos é habitual falar de persoas vulnerables. Estou seguro de que eu tamén utilicei esa palabra na web Bizilan.eus para explicar os dereitos laborais e as... [+]
Europa berrarmatu. Europa defendatzeko berrindustrializatu. Hori da azkenaldian Europar Batasuneko agintari politikoek sustatu nahi duten agenda, Europako defentsari buruzko Liburu Zuria, Europa BirArmatu eta 2030 Prestasuna planen bidez. Militarismoa sustatzeko aitzakiak dira... [+]
Quizá non saibas quen é Donald Berwick, ou por que o menciono no título deste artigo. O mesmo ocorre, evidentemente, coa maioría das persoas que participan no Pacto Sanitario en curso. Non saben que é o Triplo Obxectivo de Berwick, e menos aínda o Obxectivo Cuádruplo que... [+]
O artigo A motosierra pode ser tentadora, escrito nos días anteriores pola avogada Larraitz Ugarte, deu moito que falar nun sector moi amplo. Expón algunhas das situacións habituais dentro da Administración pública, entre as que se atopan a falta de eficiencia, a falta de... [+]