"Até hai pouco os campesiños tiraron dos seus pozos, pero xa non o poden. Nalgunhas zonas hai 300 miligramos de nitratos por litro, cun máximo autorizado de 50". Trátase da frase lida por Berria na reportaxe sobre a xestión da auga, e que fala de Caparroso, pobo do sur de Navarra. A empresa Val de odieta conta cunha macrogranja de 8.000 cabezas de gando, presentada na web do propietario como “biogranja, proxecto sostible”. Un modelo agrícola que, ademais de contaminar as augas, consome moita auga. O 80% do consumo de auga destínase ao cultivo. O matiz é que vai ao cultivo industrial. Porque o cultivo popular é respectuoso co seu medio ambiente, ordenándoo segundo as súas limitacións e posibilidades.
Cando lía a reportaxe de Berria vénme á cabeza a situación dos campesiños da zona. Aqueles que polo seu enxeño e lóxica especulativa tentan facer fronte ao aumento dos custos de produción. Moitas son as dificultades que temos nas nosas casas. A gran cantidade de agricultores da zona atópase en dificultades até o soño e a moral. Con todo, non son usuarios de grandes abrevaderos, encoros ou regadíos, nin dos principais contaminantes de augas e terras.
De aí foime á feira Food 4 Futur, que acaba de celebrarse no BEC. Escaparate da industria alimentaria sen cultivadores. Gasna fabricada con sementes de melón ao vegano, chuletas creadas pola impresora 3D, trigo sen gluten producido grazas á intelixencia artificial e robot con capacidade para detectar e recoller froitos rectificados. Os promotores do modelo biotecnológico son os mesmos promotores da agroindustria: transformando o cultivo en agroindustria, agora tentan transformalo en industria alimentaria. Din que o futuro está na produción de alimentos sen cultivadores, sen vida e sen terra. Sorprendeume o seguimento realizado polos medios de comunicación de Euskal Herria. Preocupoume que as palabras dos organizadores difundísense tal cal, sen ningún sentido crítico. Food 4 Futur é unha solución para combater a fame e o aumento da poboación. Unha: é falsa. Dous: En que nos atopamos cunha tecnoloxía imprescindible para o mineral e o metal, si destrúe todo o demais do mundo? Tres: este modelo suporía o baleirado e a morte das zonas rurais. No seguimento de Food 4 Futur, o xornalista necesitará as patas no solo para non presentar a distopía como solución.
