A mobilización foi convocada pola acción campesiña Madeiras e Kandela, apoiada polos seguintes axentes: Biolur, Biziola, EHKO, Erein comeuse e Azataporrua. Concentráronse ante a Deputación de Gipuzkoa e varios membros plantaron un horto na praza Gipuzkoa.
O modelo agroindustrial ataca as bases materiais que fan posible a súa existencia: o medio ambiente e o pobo que vive nel. E, ademais, recentemente ten que facer fronte de forma máis evidente ás mangas que agravou". Entre as variables da crise menciónanse os "tratados de libre comercio que están na base da economía neoliberal, que promoven a libre competencia entre campesiños e campesiñas de todo o mundo"; doutra banda, o modelo baseado nos combustibles fósiles e o encarecemento dos combustibles, abonos sintéticos e fitosanitarios, así como a realización dun "imperialismo desapiadado" para manter baixos prezos, por exemplo en Ucraína, en Gaza, en Sahel, ou en Siremel deseño da auga, ou en Siremien
coma se fose inesgotable, sexa cal for o seu uso"; o oligopolio dos supermercados de gran superficie e a distribución alimentaria; e o impacto directo da emerxencia climática.
Destacaron que ante este modelo "absurdo, o agroecológico foi o que mellor soportou as crises do capitalismo e que segue achegando solucións ao desastre ecolóxico que nunca promovera". Lembran os seus beneficios: "Mantendo os proxectos rurais que ofrecen ás familias un traballo digno e alimentos de calidade á comunidade, xera circuítos curtos que fomentan o consumo local, tece redes en grupos de consumo de pequenos produtores ou en cooperativas, fortalece as feiras de baserritarras dos pobos, recupera e conserva a biodiversidade cultivada e as razas autóctonas. Fai realidade a gandaría e a agricultura respectuosa coa vida e o medio ambiente".
Lembran que levan anos criticando a Política Agrícola Común, "pero non polas súas estritas medidas medioambientais, senón pola morneza que mostra. Tamén por impulsar a agricultura para a exportación e por ser unha ferramenta de dumping para agricultores de países non occidentais. Ou pola promoción do capital dos grandes terratenientes e pola deposición de restos para o resto".
Tamén criticaron as políticas agrarias das "institucións próximas": "Son os alicerces do modelo industrial na mesma medida que menosprezan as nosas propostas. Afógannos coas súas esixencias burocráticas. Cando impulsan a industria dos alimentos sintéticos ou gastan diñeiro público nos megaproyectos agrícolas, abandonan a agricultura familiar. Coa nova lei de Transición Enerxética abrirán as vías de explotación dos nosos montes a multinacionais e fondos de investimento. Estas empresas absorberán as escasas parcelas agrícolas e gandeiras que quedan en varias comarcas e esgotarase a vida dos pequenos pobos".
Por todo iso solicitan: "Transición agroecológica que transforme radicalmente os modelos agropecuarios. Regularización de prezos alimentarios, extinción de tratados de libre comercio e prohibición de comidas sintéticas. Queremos aliviar as obrigacións burocráticas. Asegurar a substitución xeneracional. Unha alimentación sa é un dereito social. En definitiva, queremos seguir co noso traballo antes de que sexa demasiado tarde".