Primeiro Ciclo de Educación Infantil (0-3). A pesar da baixada das cotas para as familias con menores ingresos, o Departamento de Educación non avanzou na xestión común de todas as escolas infantís públicas. Desta maneira conseguiriamos facilitar o carácter educativo e a oferta pública, gratuíta e universal desta etapa. Ademais, hai que reducir o número de nenos por aula e mellorar as condicións laborais dos traballadores dos centros públicos de xestión privada.

6% do PIB para a educación pública. Navarra pasou de destinar o 3% do PIB á educación (nos anos máis duros dos recortes) a un 3,4% en 2019. A UNESCO di que debería ingresar polo menos o 6%, e deberiamos alcanzar devandita porcentaxe na próxima lexislatura. Este nivel de investimento debe garantirse mediante unha lei de financiamento da Escola Pública. A lei proporcionaría os recursos necesarios para o desenvolvemento do convenio de mellora educativa. Doutra banda, hai que avanzar decididamente no proceso de facer público todo o sistema educativo. Desta maneira evitariamos os problemas da segregación e a descapitalización do sistema público, que hoxe en día se manteñen vivos.

Xestión integrada de listas de contratación. Son evidentes as dificultades que xera o sistema actual: tensión do profesorado, aumento de baixas, desprotección do persoal, dificultades para realizar substitucións, incremento de tribunais de oposición, etc. É urxente negociar unha nova normativa na Mesa Sectorial que teña en conta a experiencia laboral e outros méritos de cada profesor e que se actualice a través da rebaremación.

Tratamento Integrado das Linguas (TIL). No que respecta ao eúscaro, déronse pequenos avances. O PAI, pola súa banda, continuou expandíndose a través dunha normativa vergoñosa, e os posibles programas de tratamento integrado das linguas (que deberían substituír ao PAI) non se puxeron en marcha nin sequera como programas piloto. O programa HTB require unha maior formación do profesorado, tanto pedagóxica como lingüisticamente, e require unha maior coordinación, de forma máis integrada, para reforzar a intervención de cada materia, de forma que o alumnado mellore a súa capacidade en moitas linguas.

Este novo modelo leva unha maior democracia lingüística, xa que non se pode construír unha sociedade cohesionada si o 60% dos alumnos de Navarra queda sen aprender nada de eúscaro. Por iso, é necesario que as linguas propias, integrando as linguas estranxeiras, sexan as máis utilizadas a nivel internacional ou as que están nas nosas aulas, sexan a base dun novo modelo no que cada vez hai máis diversidade.

A escola laica. Aínda estamos a tempo: podemos reducir ao mínimo o número de horas que marca a normativa para a relixión para o próximo curso e avanzar para que non haxa adoctrinamiento relixioso na escola pública.

Coeducación. Lanzamento do programa Skolae. Teoricamente é un programa interesante, ben valorado na fase piloto, e con críticas na fase de ampliación debido á carga de traballo do profesorado. É imprescindible estender a pedagoxía feminista a todos os centros e que en todos cúmpranse todos os aspectos educativos da lei de igualdade social das persoas LGTBI+.

En definitiva, menos mercadotecnia electoral e máis contundencia política para un cambio real na educación.