«Egin»eko zuzendariarekin elkarrizketa

1983ko urtarrilaren 16an

Joxe Felix Azurmendi kazetariari elkarrizketa
Joxe Felix Azurmendi: Adierazpen-Askatasunaren Mugalari
«Egin»eko zuzendariarekin elkarrizketa
«Egin» egunerokoa, normalki abioiez Madrida iritsi baino lehen, iristen omen da telefotoz fiskalaren bulegora.
Behin baino gehiagotan ere, poliziak egonak omen dira "tirada" noiz bukatuko zai «Egin» berehala irakurri ahal izateko.
Bata edo besteak berri-irriak eraginda alajainetan.
Oraingoan egunkariaren gain ezartzen dituzten presioak bere zuzendariaren gain gauzatu dira. "Egin"en zuzendari den Joxe Felix Azarmendiri bi urte gartzela leporatu nahi diote eta oraindik ba omen du beste zenbait auzi zorretan.
Egia esan, herri santu honetan gartzela urteek ez dute, dagoeneko, harridura haundirik sortzen dozenaka entzun ohi direnean, pareak ia ia dohan hartzen dira, nahiz eta nozitu behar ditnenarentzat hala ez izan. Baino oraingo hanek adierazpen-askatasuna kinka larrian uzten dute, ez buitu «Egin»en aurkako erasoaldi honek beste arrazoirik: gaur egun adierazpen-askatasunaren mugarri zalgun egunkari herrikoi hau beldurtzea.
Muga hori guitzat hartuz, mugalari trebe bihurtu zaigun berrogeitabat urteko bizkaitar honekin hasi gara berbatan.
ARGIA- Herri honetan askotan -eta zure kasuan hala gertatu da–badirudi gartzela kontuak agertzen direnean egiten dela pertsona bat famatua.
JOSE FELIX AZURMENDI-.Beno, ni gartzelara oraindik ez naiz joan, eta ez dut joateko asmorik batere. Eta gogorik, gutxiago. Nire gartzelara eramatea edo ez eramatea azken finean erabaki politiko bat izango da, hori argi dago. Lege aldetik, badakizue errekurtsoa aurkeztu dugula eta Supremoak erabaki arte sententzia ez dela behin betikoa. Horrek normalean urtebeteko epea suposatzen du, baina arinago egin nahi badute, lasai lasai egin dezakete.
A.- Zelan dago, bada, zure egungo egoera pertsonala?
J.F.A.- Gaur egun zain nago, ea Supremoaren erabakia zelakoa den, baina errekurtso hori deliberatu arte izango ditut beste bizpahiru epaiketa gutxienez, horrek esan nahi duen guztiarekin. Ez nuke aurreratu nahi zer suposa dezakeen guzti horrek, baina kontutan hartu behar da pena guzti horiek metatuz doazela, eta Supremoak erabakitzean reinzidentzia ere tartean sartuko dela.
A.- Arestian gertatutako gobernu aldaketak zer edo zer aldatuko al ditu perspektibak?
J.F.A.- Nik uste dut PSOEko gobernuarentzat gogorra izango dela ni gartzelara eramatea, baina itxaron beharko dugu mementu horretan egoera nola dagoen ikusi arte. Izan ere, epaiketa politikoa izan da, erabakia politikoa izango da, eta erantzunak ere politikoa izan behar du derrigorrez. Erabakia ez dagokit niri pertsonalki, ez "Egin"i kolektibo bezala eta ez inguruan mugitzen diren taldeei talde bezala. Erabakia askoz kolektiboagoa eta -batez ere–politikoa izango da. Gu hemen ez gaude–eta hori ez da sekretu bat–kazetari hutsak garelako (kazetari garelako ere, baina ez horregatik bakarrik).
A.- Nonbait esana dago epaiketa hau PSOEko gobernuaren kontrako azpikolpe bat izan dela...
J.F.A.- Bai, "El Pais"eko zuzendariordeko batek esan zuen hori, baina nire ustez ez dago frogarik hori horrela denik egiaztatzeko. Badirudi jende bat orain konturatu dela astero astero azaldu ohi naizela Auzitegitik, baina hori aspaldiko kontua da. Egia da orain arte aldez aurretiko dilijentzia horiek behin ere ez direla pasa prozesuetara. Egia da azken garai hauetan aldaketa bat izan dela jokabideetan eta prozesu batzuk aurrera jo dute, baina ez dut uste hauteskundeen ondorioekin zerikusirik daukanik.
A.- Dilijentzia guzti horiek–astero Auzitegitik pasa behar horiek- orain arte aurrera ez jetzeak ba al deuka esanahi berezirik?
J.F.A.- Garbi dago aldez aurretiko dilijentzia horiek nolabaiteko presiobidea dela, ea beldurtzen garen eta, gure presupostuak bajatzen ditugun.Noski, ikusi dute ez dugula gure jokabidea aldatu eta orduan beste pausu bat eman dute. Baina nire ustez, hor badago gauza bat azpimarratu beharrekoa. Izan ere, orain arte epaiketarik jasan ez badugu, legalidadearen barnean ibili garelako izan da, eta egin ditugun gauza guztiak legalak izan direlako. Hori ezin digu inork ukatu, horretan beti oso kontuz ibili garelako.
A.- Beraz, azken sententzia honek legalidadetik irten zaretela esan nahi al du?
J.F.A.- Ez dago hori esaterik, ez bait dago batere garbi komunikatuak argitaratzea ilegala denik, eta egiaztatu gabe dagoen erabakia da horixe. Komunikatuak komunikabide guztietan eman dira argitara, eta beraz hori ezin daiteke dudatan ipini legala denik. Zer da, beraz, kondenatzen dutena? Ez komunikatuak ematea, baizik komunikatuak bakarrik ematea. Kontrako baloraziorik ez ematea da penalizatu nahi dutena. Hori argi dago.
A.- Baina horrek aldaketa nabarmen bat sortaraziko luke orain arteko jokabide judizialaren barnean...
J.F.A.- Bai, eta dudarik ez dago horrelako erabaki bat hartzea ez dela lan erraza juez batentzat. Eta erraza ez dela frogatzeko, azken epalketa jar daiteke exenplu gisa. Hiru juezetatik bat ez zegoen konforme erabakiarekin eta hori publikoki jakin ahal izan da. Beraz, ez dago hain garbi. Erabilitako argudioak, bestalde arras ahulak izan dira, eta ondorioz Supremoan birrikusterakoan ez luke zaila izan behar atzera botatzeak. Dena dela, lehenago aipatu dugu azkenean erabaki politikoa izango dela, eta horrek erabakiko du auzia alde batetara edo bestera. Gero ere, aurten nola konportatuko garen kontutan hartuko dute seguruena. Halere, ez dugu asmorik gure erizpideak aldatzeko, uste bait dugu heurok asmatutako legalidadearen barruan dagoela. Eta ez hori bakarrik, interes informatiborik daukala ere.
A.- Garbi dago mugimendu judicial guzti hauek nolabaiteko presio bidea besterik ez direla azken finean,"Egin"i zuzendutako presiobidea alegia. Zein bestelako presio josaten ditu "Egin"ek?
J.F.A.- Hor badago ere presio ekonomikoa. Alde batetatik, beste egunkariei erregalatzen dieten dirua guri ez digute usaitzen uzten ere. Iaz erabili zuten aitzakia erregali horiek emateko "teknologi berrikuntzak" zirela eta, izan zen. Baina geu ere horren barnean sartzen ginen baina itxuraz ez ziren gutaz gogoratu.
A.- Ekonomi kontu horietan publizitateak bedu bere lekua, oso inportantea gainera egunkari batetan...
J.F.A.- Detaile salagarri bat dago auzi horretan, hau da, Estatuko publizitate ofizialik ez zaigula guri heltzen, eta beste guztiei bai. Azkena izan zen Barne Ministeritzak hauteskundeetako kanpainako publizitate ofiziala guk ez genuela batere jaso. Horren barnean Ministeritzetakoa sartu behar da, eta baita Estatuaren -monopolioena ere. Guzti hori milioi asko eta asko dira urtearen buruan, eta guk egindako gestio guztiek isiltasuna baino ez dute jaso erantzun bezala. FMko irratiak ematearen asuntoan ere, beste egunkari askori eman zieten eta guri -eskatu genuen arren–ez ordea. Instituzio autonomikoetako publizitatean, halere, esan beharra dago ez garela diskriminatuak izan. Baina publizitate ofizialaren asunto hori oso grabea da zeren publizitate hori guztion diruarekin dago ordainduta eta zergak ordaintzeko inori ez diote ideologia kontutan hartzen.
A.- Eta bestelako publizitate komertzialarekin, zer?
J.F.A.- Beno, hori ikutzea ez dagokigu ofizialaren neurri berean. Izan ere, bizi garen sistema honetan enpresa pribatu batek eskubidea dauka bere dirua nahi duen bezala gastatzeko. Eta ez badute nahi, guk ez daukagu ezer exijitzerik. Baina publizitate ofiziala bai, geu guztion diruaz pagatuta dagoelako. Enpresa pribatuetan, kasu bakarra aipatuko nuke, "Iberduero". Normala da publizitate instituzionala ez ematea, eta ia ia poztu egiten naiz "Iberduero"ko marabilak gure orrialdeetan ez ateratzeagatik, baina gainerako abisuak eta, behartuta egon behar lukete guri ere ematera, zeren gure irakurleek ez badute besterik irakurtzen ez dira enteratuko noiz moztuko den argia eta non.
A.- Publizitate ofizialarenak ba al du aldatzeko etorkizunik gobernu berriarekin?
J.F.A.- Guk espero dugu baietz. Izan ere, "Tribuna Vasca"ko Sotillos zuzendari ohiak eginiko deklarazio batzuren bidez, aldatuko dela espero daiteke, erizpide komertzialak erabiliko dituztela eta ez dela diskriminaketarik egongo.
A.- Beste egunkarietan "Egin"ek izaten duen tratamendua ere ez al da berezi samarra izaten?
J.F.A.- Bai, eta askotan beste presiobide bat besterik ez dut ikusten nik. Esate batera, "Efe"ko bonbaren asuntoarekin, "todos los periódicos menos "Egin" condenaron..." eta garbi dago hori horrela emanez punto de miran jarri nahi gaituztela. Garbi dago haiek nahi dutela guk kondena bat argitaratzea, baina guk garbi daukagu kondenarik atera nahi izan bagenu ere, ez ginateke joku horretan sartuko beti pentsatu izan bait dugu gauza batzu kondenatzeko nahiz defendatzeko askatasunik badagoela baina beste batzurekin ez dagoela horrelakorik, eta hori horrela dagoen bitartean ez gara kondenen joku horretan sartuko.
A.- Estatuak komunikabideei ezarritako kontrol formulak noraino ere ez dira bihurtzen presiobide? Esan nahi bait da lege-gordailua eta antzekoak...
J.F.A.- Anekdotak badaude. Esate batera, bitan edo polizia etorri zitzaigunean gauerdiko ordubitan eta bi orduz rotatiba geldiarazi inongo agindu judizialik gabe. Besterik, ni seguru nago beste edozein egunkarik lege-gordailurik ez balu-egingo ez litzaiokeela ezer pasako, baina "Egin"ekin zain daude ea noiz eskapatzen zaigun gurekin sartzeko. Beste anekdota batekin amaituko dut. Badakizue "Egin" normalean hegazkinez zabaltzen dela Estatuan. Bada Madrileko Fiskalian goizeko bederatzi terdietan egon ohi da, eta horrek esan nahi du beste nolabait jaso behar izan dutela, telefonoz edo. Horrek zer esan nahi du? Gurekin daramaten kontrola ez dutela beste inorekin eramaten.
A.- Euskaraz emandako informazioengatik deitua izan al zara inoiz?
J. F.A.- Ez, eta hori aipatzeak pena mereziko luke. Berrehun bat bider joan behar izan dut gutxi gorabehera deklaratzera, eta behin ere ez euskarazko lan bat dela eta.
A.- Izan ere gu ere ziur gande ARGIAn ateratako edozein astakeriaz ez liratekeela enteratu ere egingo. Euskararen baztertzea zensurararaino ere iristen dela alegia.
J.F.A.- Bai, euskararen zokoratzearena egia da, baina guretzat ere inoiz edo mesedegarria izan da. Txantxetako tonua erabiliz esan zitekeen euskararentzat askatasunik ez dagoela baina euskaraz aritzeko bai.
.:A.- Guzti horretatik garbi atera daiteke adierazpen-askatasuna kolokan dagoen terminoa dela, ezta?
J.F.A.- Nik ez dut gehiegi sinesten adierazpen -askatasun horretan. Hau da, "Egin" ulertu eta interpretatzeko kontutan izan behar dugu noiz jaio zen, sinestuta bait nago duela urtebete edo bi urte ez zitzakeela posible izango "Egin" kaleratzea. Aldiz, "Egin" sortu zen garai haietan burgesia nahiko despistatuta zebilen eta "Egin"en asmoa eta bidea zein izan go zen ere ez zegoen batere garbi. Kaleratu zen halere eta behin kalean egonda garbi dago oso zaila dela egunkari bat ixtea. Hori ere hementxe ikasia daukagun errealitate bat da. Era berean ikasi dugu "Egin"en adierazpen-askatasun burges hori neurri egokian erabiltzen herriaren alde zerbait egokia egitearren, eta hori oso inportantea da. Kasu honetan, heuron montajea heuron kontra bihurtu da.
A.- Sarritan esan ohi da «Egin»ek markatzen duela egunkarien informazioan gehienezko muga. Hau da, hortik aurrera ilegalitatea legoke. Gehienezko muga hori zabala al da?
J.F.A.- Ez, inola ere ez, eta burgesiaren tranpa guztiak erabiltzen ikasi badugu ere garbi dago neurri berean beste inork baino kontu handiagoz ibili behar dugula berriak emateko orduan. Esate batera, testimonioak ernateko orduan gehien gehienak eman gabe uzten ditugu zeren -nahiz eta benetakotzat jo–jendeak ez bait du izena eman nahi edota judizioaz frogatu ezinezkoa bait da. Beste gai batzu, aldiz, antikonstituzionalak direlako ezin ditugu ezta ikutu ere egin:
A.- Testimonioen norabidea kontrakoa denean, aitzitik, ez da frogarik agertu behar derrigorrez...
J.F.A.- Hori garbi dago, eta ez bakarrik . testimonioetan. Legearen kontrako gauzetan ere, beste erizpide desberdinez neurtzen dituzte beste egunkarietakoak. MULAren oharrak gezurra direnean, juezaren kontrako delitutzat jo behar lirateke, guk esanak hala joko bait lituzkete, baina ez da horrelakorik gertatzen. Ahaztu ezinezkoa da botere judiziala inkuestionablea dela, baina praktikan guretzat bakarrik da inkuestionablea zeren nik entzun diot "El Pais"eko zuzendariari oso gauza gogorrak esaten, esate batera, Audentzia Nazionala mozorrotutako T.O.P. bat dela, eta tribunal bereziek desagertu behar luketela. Cebrian-ek hori esan dezake, nik ez ordea.
A.- Orain arte aipatutakoaz gain, zeintzu dira "Egin"en limitazioak?
J.F.A.- Euskal Herriak –eta alderdi abertzaleek- dauzkaten limitazio berak dira guk erreflexatzen ditugunak, herriak berak dauzkanak. Zeren neuk neure buruan projektu bat izan dezaket teorian, baina gero praktikan kanpokoaren arauera egin behar duzu lana, errealitatea erreflexatu baino ez bait duzu egiten. Kanpoan organizazioa nola dagoen, hala joango da ere "Egin"en martxa. Adibide gisa, borroka antinuklearra dexente ondo segitu badugu, kanpoan organizazio bat eta mobilizazio bat egon delako izan da.
A.- Hainbesterainokoa al da kanpoko jendearen laguntza informazio mailan?
J.F.A.- Uste baino handiagoa. Guk primizia asko eman izan ditugu, eta horietatik ia guztiak jendeak zuzenean emandakoak dira. Esate batera, Joxeba Arregiren kasuan, hiru preso haiek egindako testimonioa mila peripeziaren ondoren heldu zitzaigun. "Interviu"k horren truke diru mordoa pagatuko luke eta geronek guzti horiek debalde lortzen ditugu herriaren sakrifizioari esker. Beraz, ez da eslogan bat gu herriari esker bizi garela. Finantziazio aldetik garbi dago baietz eta jende guztiak daki, baina informazioaren aldetik ere bai. Eta horregatik, nire projektu teoriko horrek beti kontatu beharko du herriaren funtzio horrekin.
A.- Maila informatiboan zer aportazio egin du «Egin»ek zure ustez?
J.F.A.- Nire ustez gauza bat lortu dugu ongi eramatea eta izan da marko nazional bat aurkitzearena. Hau da, hartzen baduzu beste edozein egunkari–nahiz eta abertzalea izan– eta elurteak aipatzeko "Nieves en Levante" esango dizute eta bitartean elurte handiak ere Euskal Herrian. Gurean ez ordea. Guretzat berdin bait zaigu Levanten edo Finlandian elurra egitea. Batzurentzat tontakeria bat izango da hori baina niretzat sintomatikoa da, eta Euskal Herriarentzat oso inportantea. Izan ere, zenbait egunkariri ezin diogu eskatu ezkertiar izatea baina bai -nazionalistak badira–ikuspegi nazional baten bidez neurtzea gauzak. Guk marko nazionala aso garbi daukagu eta uste dut -hobeto edo txartoago- alde horretatik herria egiten ari garela. Eta hori diferentzia kualitatiboa da, ez kuantitatiboa. Edozeinek hartren badu "Egin" berehala konturatuko da Euskal Herriarentzat egindako egunkaria dela, Euskal Herriko mugekin egindakoa.
A.- Beste gauza askoren artean, garbi dago "Egin" oso egunkari atipiko dela. Non datza bere berezitasunik handiena?
J.F.A.- "Egin"eko esperientzia bakarra da mundu osoan. Eta hori ez da hemen dozena bat pertsona oso genial gaudelako, benetan herri berezi bat daukagulako baizik, eta oraindik ere herri hau oso borrokalaria delako, gauzak aldatzeko ilusioa daukalako oraindik ere. Guk ere laguntzen dugu hori egiten baina pentsatzen dut herria ez balego egunkaria segituan itxiko luketela.
A.- Duela urte eta piko "Egin" ixteko saio haiek izan zirenean, alegia...
J.F.A.- Bai, eta jakin dut–gogoa neukan hau esateko- horrelakotan ibili zirenean beste egunkarietako zuzendariak joan zirela Orejarengana "Egin" ez ixteko eskatzera. Baina nik jakin nahi nuke zergatik joan ziren, "Egin"engatik edo heuren egunkariengatik, adierazpen-askatasunagatik edo heuren medioentzat erakar ditzakeen ondorioengatik.
A.- Noraino esan daiteke "Egin"ek herri mugimendu bat mantendu egiten duela?
J.F.A.- Nire ustez hori esatea gehiegitxo da. Lagundu agian bai, baina mantendu ez. "Egin" egon aurretik bazegoen mugimendu hori, eta ni seguru nago ere "Egin" zerratuta ere aurrera segituko zuela. Anekdota bezala, behin edo entzun izan dut garai batetan egiten zirela multikopistaz aldizkari primario eta txikiak, eta gaur egun–"Egin" hor dagoela eta–ez dela horrelakorik egiten, eta hori hutsegite bat dela. Kritika hori ere entzun izan dut, herri mugimendurako ez dela ona.
A.- "Egin"eri buruz, besterik, periodiko den aldetik zer duzu esateko?
J.F.A.- Nik esango nuke "Egin" bere sekzio gehienetan oso egunkari tipikoa dela, nazioartekoan nahiz estatalean esate batera. Hitz batekin esateko, agentzia bidez datozen berri guztiak manipulatuak datoz iturritik bertatik. Eta ez dut esaten manipulatuak zentzu aktibo batetan, baizik datuen eliminazioz. Gainera, forma aldetik egunkari tipiko bat egitea lorpen handia dela iruditzen zait, "Egin"en exito bat. Zeren jendea ohituta dago prentsa formal bat irakurtzera -orain arte behintzat. Horrekin ezin dugu puskatu egun batetakit bestera eta horregatik diot asmatu dugula nolabait aparientzia objetibo bat emanez, datuak aurretik konfrontatutzat ematean, etabar. Beste egunkari iraultzaileetako esperientzian gertatu izan da erakutsi ere nahi izan dutela iraultzaile izana, eta nire ustea beti oso desberdina izan da: forma aldetik biguinak izan behar dugula eta hondoan beharbada ez. Eta ez bakarrik sistemak edo poliziak hobeto onar dezan gure produktua, jendea ere ez dagoelako ohituta baizik. Guk berrehun mila irakurle ditugu eta ez dugu egunkaria egin behar lau ezkertiar intelektualentzat. Era berean, ez da egia gu panfleto bat garenik. Besteok baino askoz gehiago neurtzen ditugu gauzak.
A.- Manifestazioetako zifrekin gertatuberria...
J.F.A.- Horixe. Gu behartuta gaude aldez aurretik dena oso ongi neurtzera. Esate batera euskal egunkari batek esana da "el domingo se juntarán doscientas mil personas..." eta guk hori behin bakarrik esango bagenu deskalifikazioa automatikoa izango litzateke. Alde horretatik askoz kontrolatuagoak gaude eta horrek behartzen gaitu dena oso ongi neurtzera.
A.- Azken puntura iritsi gara. Korapilotsuena beharbada: euskara. Zeintzu dira euskarak "Egin"en dituen limitazioak?
J.F.A.- Nik uste dut limitazioak jende guztiak ezagutzen dituela. Horregatixe nahiago nuke ditugun asmoei buruz mintzatzea. Etorkizunari begira, eta mementu honetan, kazetari elebidunak bereganatu nahi genituzke, baina benetan elebidunak direnak, hau da, euskaraz eta erdaraz berdin idatziko dutenak. Eta egia esan ez daude asko, baina daudenek "Egin"en egin behar lukete lana. Ni seguru nago pertsona horiek egunkarian sartuz doazen neurrian igerri egingo dela berehala.
A.- Itzulpenak baztertuz beraz...
J.F.A.- Bai, orain arte bide bat egon da itzulpenak egiteko. Alde batetatik oso garestia da eta bestaldetik oso artifiziala. Ondorioz bidea ez dela hori esango nuke eta bide horretatik nahi genuke euskarari eman erdarari ematen zaion tratamendu bera. Noski, hori ez da bat bateko gauza izango, progresiboa baizik. Gure helburua kazetari euskaldunak sartzea da, eta hemendik aurrera "Egin"en sartuko diren guztiak horrelakoak izango dira edo ez dira sartuko.
A.- Dena dela, gaurko errealitatea oso urruti dago hortik, ezta?
J.F.A.- Gure gaurko egoera guztiok ezagutzen dugu eta esan beharra daukagu ez gaudela konforme. Hori hasteko, badakigu daukagunarekin ezin dugula jarraitu. Eta aurrera begira esan dezakedan gauza bakarra horixe da: gero eta gehiago sartuz joango garela. Horretarako bidea, arestian aipaturikoa: kazetari elebidunak hartu hemendik aurrera.
Jexux IJURKO. L. BASTIDA
20-24

GaiezKomunikabidPrentsaEgunkariakEgin
PertsonaiazAZURMENDI4
EgileezIJURKO1Komunikabid
EgileezBASTIDA1Komunikabid

Irakurrienak

Matomo erabiliz

Pastoral bat Iruñearendako

Amets Aranguren Arrieta

54 urteko espetxe eskaera sei pertsonarentzat presoen ongi etorriak antolatzea egotzita

Xabier Letona Biteri

"Zenbat dugun kontatzeko!" Euskal Herriko mapa sortu dute

Euskal Irratiak

Ertzaintzak herritar bati Irunen egindako erasoak haserrea eragin du

Lander Arbelaitz Mitxelena

"Nire burua duela 20 urte bezain indartsu ikusten dut"

Euskalerria irratia | Miren Mindegia

Efemeridea: Guardia Zibila EHko heroinarekin lotuta zegoela zioen 'Navajas txostena' bidali zioten Espainiako fiskal orokorrari

ARGIA

Azkenak

2024-05-12 | Urko Apaolaza Avila

Koopfabrika

Kooperatiba eraldatzaileen harrobia

Olatukoopek beste hainbat eragilerekin batera garatu duen proiektu nagusienetako bat KoopFabrika da, ekintzailetza soziala bultzatzeko helburuz 2017an sorturiko programa, eta gaur egun oraindik martxan dagoena.

Hasiera batean, lehenengo ideia izan zen ekonomia... [+]

2024-05-12 | Nerea Menor

Ghayath Almadhoun

"Alemania nagusitasun zuriaren piramidearen gailurrean dago, eta lehen holokaustoa ukatu zutenek orain Nakba ukatzen dute"

Ghayath Almadhoun-ekin hitz egin dugu Alemaniako zentsura sistemikoaz eta horren ondorioez. Siriako Damaskon 1979an jaiotako poeta palestinarra, Suediara joan zen bizitzera eta egun Berlinen bizi da. Bere poesiak, ia 30 hizkuntzatan itzulia, maitasuna, tokialdatzea eta nortasuna... [+]

2024-05-12 | Estitxu Eizagirre

Amillubiren festa maiatzaren 11n

Lurra taupaka hasiko da

Urola ibaiaren meandroan, Zestoako Iraeta auzoan daude Amilibia baserria eta bere lur emankorrak: 5 hektarea baso eta 4 hektarea laborantza lur. Laborantza ekologikoa sustatzen duen Biolur elkarteak baserria eta lurra kolektibizatu nahi ditu Amillubi proiektuaren bidez... [+]

2024-05-12 | Amets Aranguren Arrieta

Pastoral bat Iruñearendako

Herri-antzerki forma bat da pastorala. Sujet edo protagonista bat (hildakoa) hautatu eta bere bizia bertsotan ematen duena. Kantua ere presente dago emanaldian. Taula zuzendaria, taula gainean arituko diren arizaleak eta musikariak aritzen dira pastorala ematen den egunean... [+]

2024-05-12 | Urko Apaolaza Avila

'Ekonomia eraldatzailea(k)' liburua

Ekonomiaren adjektibo guztiak

10. urteurrena kari, Olatukoopek bi liburuxka atondu ditu eta labean ditu jadanik, ekonomia eraldatzailearen eta kooperatibagintzaren ingurukoak biak ala biak. Alde batetik, herri-kooperatiben inguruko eskuorri edo gida bat kaleratuko dute, herri kooperatiba bat zer den... [+]

Eguneraketa berriak daude