Patras (Grezia), K.a. 709. Musika ekitaldi batean “Patrasko Perekides, erritmo emaileak” musikariak zuzentzeko makila bat erabili zuela geratu zen jasota buztinezko taula batean. “Erdian kokatu zen, eserleku altu batean eserita, urrezko bastoi bat astintzen, txirula nahiz zitara joleak inguruan zituela (...) Perekidesek urrezko makilarekin agindua eman zuenean, eskarmentudun artista guztiak batera hasi ziren jotzen”.
XVI. mendean Giovanni Perluigi da Palestrinak ere makila handi bat erabiltzen omen zuen musikariei erritmoa markatzeko. Baina ziurrenik horiek salbuespenak besterik ez ziren izan. Luzaroan orkestretako lehen biolina edo concertinoa izan baitzen kideei noiz sartu behar zuten adierazten ziena.
XVII. mendean zenbait orkestra zuzendarik oinekin lurra joaz edo txaloka markatzen zuten erritmoa, baina emanaldi luzeetan oso nekagarria zenez geroz eta maizago lurra bastoi batez jotzen hasi ziren. 1687ko urtarrilaren 8an, Jean-Baptiste Lully Te Deum bat zuzentzen ari zen, Louis XIV.a Frantziakoa gaixotasun batetik onik atera zela ospatzeko. Denbora makila luze batez adierazten ari zela, nahigabe, behatz bat jo zuen lurra jo beharrean. Zauria gangrenatu zitzaion, baina Lullyk ez zien utzi sendagileei behatza anputatzen eta infekzioa zabaldu egin zen. Martxoaren 22an hil zen. Manchesterreko Hallé orkestraren emanaldi baten kronikak dio Daniel Turk zuzendariak ere 1810ean makila bat erabili zuela, baina lurra jo beharrean airean astintzen zuela. “Makila astindu beharraren beharraz, argi-armiarma jo zuen eta kristal zatiak gainera erori zitzaizkion”. Bietako bat, edo makila txikitzen zuten edo zuzendariek euforia baretu behar zuten. Eta zuzendari grinatsuak lasaitzea zailagoa zirudienez, lehenengo aukeraren alde egin zuten.
Itxuraz, Carl Maria von Webber konpositorea izan zen, 1817an, Dresden antolatutako kontzertu batean, ziri mehe eta arina, egungo batuten antzekoa, erabiltzen lehena. 1832an Felix Mendelssohn Londresera joan zen bertako Orkestra Filarmonikoarekin hainbat kontzertu ematera. Batuta erabiltzeko asmoa zuen, eta hasieran biolin-joleek kontra egin arren, azkenean makilatxoaz zuzendu zituen musikariak. Ez dakigu biolin-joleak garai batean zuten boterea ala begi bat galtzeko beldur ziren, baina hurrengo urtetik aurrera Londresko Orkestra Sinfonikoan batuta erabiltzea ohiko bihurtu zen.
Informazio askea lantzen dugu ARGIAn, langileok gara proiektuaren jabeak eta gure informazioen atzean ez duzu sekula multinazionalik, bankurik edo alderdi politikorik topatuko. Gure ustez, burujabetza guztien oinarrian dago informazio burujabetza, ezagutzen dugunaren gainean pentsatzen eta erabakitzen dugu. Horregatik diogu kazetaritza independentea dela demokraziaren oinarrietako bat.
Aldizkaria paperean etxean edo e-postan PDFan jaso nahi duzu? Pozik hartuko zaitugu ARGIAko komunitatean. ARGIAkoa izateko, nahi eta ahal duzun ekarpena egin dezakezu, eta bueltan egoki ikusten duzuna eskatu. Indartu dezagun indartzen gaituena!
Lerro paraleloak, elkarrengandik gertu-gertu joan arren, ez dira inoiz elkar gurutzatzen, eta lerro elkarzutek, berriz, behin ukitzen dute elkar, eta betiko banatzen dira gero. Lorea Argaratek, ordea, ezinezko geometrikoa lortu du. Bere bizitza ardazten duten lerro paraleloak batu ditu, bere hiru pasioak uztartu: musika, teknologia eta hezkuntza.
Dada Masilo dantzariaren ikuskizun honetan ezer ez da aurretik espero dena. Ez da ikusi nahi genuena baina txarragoa, ezta hobea ere. Egia esan, konplikatua da esplikatzea. Dantza klasiko bat –twist batekin, hori bai– disfrutatzera gindoazen, baina istorio sinple eta labur-laburra (ordubete baina gutxiagokoa) ikusi genuen, zeinean generorik ez zegoen, Beltxargen aintzira klasikoaren argumentua erabat galduta zegoen, eta Txaikovskiren musika oso tarteka entzun genuen. Hau guztia egia... [+]
Evaristo Páramos buru duen La Polla taldea eszenatoki gainean ikusteko aukera izango da aurten, Hala Bedi irratiak informatu duenez. Taldearen 40. urteurrenarekin batera itzuliko dira zuzenekoetara.
Elkarlanetik sortu eta bizi da Seaska, Ipar Euskal Herriko ikastolen elkartea. Ospakizunetan da: 50 urte bete ditu aurten. Larunbateko ekitaldiak Euskal Herriko hainbat txokotako jendea erakarri zuen Miarritzera. Ia 5.000 lagun inguru bildu ginen Iraty Aretoan, eta bigarrenez zorionak Seaskari, antolakuntza paregabea izan zelako.
Herri kantaren erroetara jo du; esperimentazioaren esperientzia makulu, piezak entzulearen memorian irauteko nahia akuilu. Norabide, kolore, ertz eta instrumentu askotako musikaria da, baina ahotsean oinarrituriko disko gordin eta biluzia kaleratu berri du: Hil zara (Repetidor).
Gasteizko laukote honek harrituta utzi nau post-hardcorea biziberritu izanagatik; energia biziko kontzertuak egiteagatik; eta estreinako lana disko kontzeptuala delako. Historiako gertaera latzak aukeratu eta bakoitzari kanta bana idatzi diete: 12 guztira, Gernikako bonbardaketa, Gasteizko Martxoak 3, Leningradoko guda, Srebrenica zein Malaga-Almeria, besteak beste. Hori guztia This is fine izenburu ironikoarekin.
Asier, Mikel, Koke eta Okik 2016an sortu zuten taldea eta, konturatu orduko,... [+]
Berri Txarrak taldeak prentsaurrekoa eman du Lekunberrin, iaz iragarritako etenaldi mugagabearen inguruko azalpenak emateko.
Eusko Jaurlaritzaren dekretuaren arabera, tabernek soilik kontzertu bat eskaini ahalko dute hilabete bakoitzean. Kultura munduko artista ezberdinek haserre agertu dira sare sozialetan: Soziedad Alkoholika, Evaristo, La Piti, Rakkel Turboneskak edo Sumision City Blues-en mezu originalak bildu ditugu.
Aiherrako plazatik joan nintzen ttuku-ttuku Zumarraga erdi arte, Paxkal Irigoyenen zuzenezko berriaren ikustera. Ordura arte bere hainbat proiekturekin ikusi banuen ere, lehen aldikoz bertsioak kantatzen ikusteko parada zen niretzat, amodiozko kantuz bakarrik osaturiko zuzenezko bat eskaini baitzigun egun hartan.
Ibon RG musikariak (Ibon Rodriguez) bere lehen lan luzea kaleratu du Repetidor kolektiboaren zigiluarekin. Hamar hazbeteko bi binilozko disko dira, bata a capella abestua eta bestea pianoak lagunduta.
Txesus Garate Tzesne arduratu da diskoaren grabazioaz eta ekoizpenaz. Grabazio saioak hainbat tokitan egin dituzte: Manzanedo Araneko eremitorio batean, Errenteriako Aitzpitarte IV.a leizean, Getxoko eta Galdakaoko bunker banatan eta Eibarko musika eskolan. Toki horietako hormen eta ertzen... [+]
