Ozono geruzako zuloa: argi gorriak piztuta berriz ere
Orain hiru aste iragarri genuena ez da bete. Ozono-mailaren jaitsiera normala izango zela zirudien arren, asteotan aspaldi ikusi gabeko datuak neurtu dituzte ikerlariek. Beheko grafikoan urriaren 2ra arteko datuak erakusten dira:
Ikusten denez, irailaren erdira arte ozono geruzako zuloaren bilakabidea normaltzat har dezakegu, baina hortik aurrera era harrigarrian zabaldu da haren hedadura.
Jada ziurta dezakegu aurten zuloaren tamaina handienetakoa izango dela neurketak egiten direnez geroztik. Horrek hankaz gora jartzen du azken urteotako baikortasuna.
Faktore berriek azal dezakete ozono geruzaren ahultzea? Berotegi-gasek, kutsatzaileek, eta abarrek ozonoaren desagerpenaren bigarren fasearen erantzuleak izan daitezke?
Martxoaren amaieran, 18 kilometroko altueran, %90 jaitsi da Artikoko estratosferan dagoen ozono-kopurua, hainbat zientzia-erakundetako zientzialariek egiaztatu ahal izan dutenez. Halako egoerarik ez da gertatu 2011. urtetik.
2018. urtean Ipar poloan ez da errekorrik izan izotzen urketa mailan eta Trumpek aitzakia izango du ikatza erretzen duten zentralekin edo erregai fosilei esker aritzen diren ibilgailuekin aurrera segitzeko; edo Bolsonarok Amazonian nekazaritza intentsiborako lurrak eskuratzeko;... [+]
Zientzialariek ohartarazi dutenez, ozono geruzaren berreskurapena hamar urtez atzeratu dezake kontrolpetik kanpo dagoen CFC-11 kimikoaren isuriak.
HFCen ordez beste substantzia kutsatzaile batzuk zabalduko ote diren kezka agertu du Greenpeacek, eta alternatiba naturalak sustatzeko eskatu du.
Irailaren erdira arteko neurketek Antartikan garai honetan gertatzen den ozono urritasunaren berri eman digute. Antza, datuak iazko ildo beretik doaz, hau da, ez dira ez oso onak ezta oso txarrak ere.
Azken urteetako desberdintasun nagusia da ozono urritasuna gero eta... [+]