Emozio unibertsalak

Mundua, gizartea, dena aldatzen da, baina badira hainbat sentimendu, emozio, sekula aldatzen ez direnak, eta, nahiz eta gaur egun esan genezakeen bizitza nahiko makinala daramagula, hunkitu egiten gaituzte.
Amodioa eta heriotza protagonistak dira Puccini-ren La bohème operan. Pariseko Quartier Latin auzoan kokatzen da ekintza, eta, hasieran alaitasunez eta kezkarik gabe (baita dirurik gabe ere) bizi den artista talde bat da protagonista. Baina bizitza alai hori tragedia bihurtzen da protagonista den Mimi tisiak jota hiltzen denean. Hau da, argumentu sinplea, baina negarra eragiten duten horietakoa. Pucciniren musika biribilak bilgarri zoragarria eman dio istorio honi . Sentimenduak asaldatu egiten dira partiturari esker. Laburbilduz, XIX. mendeko opera ederrenetako bat da, dudarik gabe.
Aldi honetan, produkzio sinple eta garbia ekarri du OLBEk denboraldi honi amaiera emateko. Oviedoko Opera Fundazioaren muntaketa honek, bere soiltasunez, erakarri eta harrapatu egiten du publikoa lehenengo momentutik. Eszenografia errealistak, azkenaldi honetan hain modan dauden keinu oniriko arrarorik gabea, sinesgarritasuna eman zion akzioari. Emilio Sagiren eszena zuzendaritza, oso eraginkorra, bestalde.
Baina goazen alde musikala aztertzera. Parmako Antzoki Regioaren Orkestra leuntasunez aritu zen uneoro, ahotsak azpimarratuz, delikadeziaz. Gure artean aski ezaguna den Miguel Angel Gomez Martinez zuzendariak (Euskadiko Orkestra Sinfonikoaren zuzendaria izan zena lehenengo garaietan) frogatu zuen kalitatezko opera-zuzendaria dela, dudarik gabe. Eta ahotsak, ongi, orokorrean. Bikain bat merezi izan zuen Inva Mula sopranoak, Mimiren rolean, modu zoragarriz aritu baitzen aria eta duetto guztietan. Ez zen hain inspiratua ibili, aldiz, Stefano Secco, Rodolfo jokatuz. Carmen Romeu soprano valentziarrak Musetta perfektua egin zuen. Gaitasun bokalak ez ezik, interpretaziorako sena ere ederki luzitu zuen. Bere Quando m’en vo (Musetta-ren bals famatua) bizi eta indarrez beterik atera zen. Simone Piazzolak Marcelo komentzigarria egin zuen, bere ahots tinbratuari esker.
Bilboko Operako Abesbatza, fin, beti bezala, eta aipamen berezi bat Leioa Kantika Koraleko umeei, bikain aritu baitziren.

 

Parmako Antzoki Regioaren Orkestra.
Zuzendaria: Miguel Angel Gomez Martinez.
Bilboko Operaren Abesbatza.
Zuzendaria: Boris Dujin. Eszena Zuzendaria: Emilio Sagi. Bakarlariak: Inva Mula (sopranoa), Stefano Secco (tenorea), Carmen Romeu (sopranoa), Simone Piazzola (baritonoa). Lekua: Euskalduna Jauregia. Data: maiatzaren 18a.


Kanal honetatik interesatuko zaizu: Musika
2024-04-21 | Iker Barandiaran
Amorrazioa, jarrera eta kantuak

Madrilgo queer mugimenduan kokatzen nuen taldea, eta orain gutxi bere esentzian –zuzenekoan– ezagutzeko aukera izan nuen. Orduan jakin nuen Argentinan jaio baina gaztetan Madrilera joandako Belenek (ahotsa eta gitarra) sortu zuela taldea, eta Mariarekin (bateria eta... [+]


2024-04-14 | Iker Barandiaran
Errekak ez du planeatzen

Garai batean, buruz genekizkien The Dark Knight filmeko Jokerren esaldi guztiak, “kaosaren agentea” zenez gero. Horrelakorik zuen, esaterako, bere jokabidea azaltzeko: “Plan bat duen tipo bat al dirudit? Badakizu zer naizen? Autoen atzetik korrika doan txakur... [+]


2024-03-24 | ARGIA
Korrika: 23 edizioetako kanten bilduma

43 urte igaro dira AEK-k lehenengo Korrika antolatu zuenetik 1980an. Lekukoak egindako ibilbideen, leloen, abestien eta omendutako pertsonen errepasoa jarraian.


Eguneraketa berriak daude