Egungo giza taldeak, eta are gehiago etorkizunekoak, geroz eta anitzagoak dira. Enpresek jatorri, etnia, gizarte klase, familia mota, aukera sexual, erlijio eta ideologia anitzeko langileak izango dituzte. Talde horietan ondo bizitzeko eta lan egiteko, baita horiek zuzentzeko ere, aniztasun hori bera duten taldeetan eta kolektiboetan jasotako prestakuntza behar da.

2003an, Harvardeko presidenteak zera esan zuen: “Arrazari dagokionez anitza den ikasgelak hezkuntza prozesua hobetzen du, ikasleek, eskoletan nahiz harreman informaletan, askotariko esperientziak eta ikuspuntuak jasotzen dituztelako. (…) Gure instituzioek zeregin berezia dute liderren hurrengo belaunaldiaren prestakuntzan, eta, aniztasun handiko ikastaldeak eratuta, gure ikasleak geroz eta kulturanitzagoa den gizarterako egoki prestatuta egongo direla ziurtatzen laguntzen dugu; halaber, gure onarpen politikek gizartearen beharrei erantzuten dietela eta liderren hurrengo belaunaldia talde anitz eta lehiakorretik atera dela ziurtatzen dugu”.

Hainbat unibertsitatetan, esaterako Harvarden eta Wisconsinen, gizarte klase eta talde kultural nahiz etniko ahulenetako ikasleak biltzeko ekintza programa zehatzak dituzte. Programa horiek dagoeneko martxan daude, onartze prozesuan. Adibidez, master eta doktorego programetan, hautagaiek “statement of purpose” edo “diversity statement” delakoa idatzi behar dute, azalduz beren aniztasunak nola aberastuko duen hezkuntza komunitate osoa, ikaskideak zein irakasleak. “Statement” hori ikasle izango direnak hautatzeko ebaluatzen den materialaren parte da, eskola dosierrarekin, argitalpenekin, lan esperientziarekin, ikerketa esperientziarekin eta abarrekin batera. Ildo horretan, POSSE Foundation erakundeak bazter auzoetan gazteak bilatzen ditu eta unibertsitate onenetan titulua lortzeko behar dituzten laguntzak ematen dizkie. POSSEn badakite, testuinguru kaltetuenetan gazteek maiz ez dutela unibertsitatera bakarrik joan nahi, “koadrilarekin” bai, ordea, eta horregatik programak talde osoa biltzen du. Estrategia horrek arrakasta izan du: gradua lortzen duten gazteen portzentajea oso handia da eta, ondoren, beren karrera profesional arrakastatsuak dituzte.

Harvarden bazter auzoetara joan eta etorkizuneko munduko liderrak izango diren ikasleak aukeratzeaz arduratzen diren bulegoak dituzte. Hala, Harvardek testuinguru horietako pertsonak bazterkeriatik barne-hartzera igaro daitezen laguntzen du. Wisconsin-Madisonen POSSE  eta beste programa batzuk inplementatzen dituzte, hala nola PEOPLE Program delakoa . Azken programa horren bidez, maila sozioekonomiko baxuko, gutxiengo kultural eta etnikoetako familiak dauden auzoetara joaten dira, eta bertako ikasleen jarraipena egiten dute, Wisconsineko unibertsitatean sar daitezen ahalik eta hoberen prestatzeko. Unibertsitatean sartu eta gero, ikasle horientzat neurri bereziak hartzen dira, karrera akademiko osoan arrakasta izango dutela bermatzeko. Neurri horietako batzuk ikasturtea hasi baino lehen ematen diren gai instrumentalei buruzko udako ikastaro trinkoak dira. Hala, ikasle horiek prestakuntza hobearekin sartzen dira eta unibertsitateko bidea hasi orduko arrakasta izateko aukera gehiago dute.

Gure unibertsitateen kalitatea hobetzeko selektibitatean edo ikasketen amaiera azterketan nota onenak lortu dituzten ikasleak hautatu behar direla dioen ideia unibertsitateen maila zientifikoa, profesionala eta giza maila hobetzeko oztopoetako bat da. Aurreiritzi horrek indar handia du, ikasleak biltzeko modu horren atzean hautaketa soziala dagoelako; bestela esanda, eskaintza unibertsitarioak sozialki ahulenei mesede egingo ez diela ziurtatzen da. Baina eragozpen horiek gure unibertsitateei eta gizarte osoari kalte egiten diete, baita klase pribilegiodunei ere, egoera horretan horiek ere ezin dutelako egungo gizarteak eskatzen duen bikaintasun prestakuntza lortu.