Nola aukeratzen da nerabeentzako gaia?

Haurrentzat idaztean, magiaren munduan sartzea aski du idazleak. Nerabeentzat idaztean, ordea, tentu handiz ibili behar dugu, adin horretan dena delako zuri edo beltz, dena primerakoa edo erabat traketsa. Ez dago erdibiderik. Gaia aukeratzeko orduan ere ez dago aukera izugarririk. Maitasun kontuak ez badira, harremanen mundua izango da, bestela politika, edo sexua, drogak… Eta guztien atzetik, edo aurretik heriotzarena aipatuko nuke.

Gaztetxoek ez al diote heriotzari muzin egiten?

Ez. Nerabeen idazlan asko irakurtzea tokatzen zaigunok ederki dakigu zenbatetan azaleratzen duten heriotzaren gaia, beren idatzietan. Aitzakiarik txikienarekin, hor azalduko dute Herioaren itzala. Nerabeak ausartak dira idazteko orduan ere. Gu ez bezala. Guri erruz kostatzen zaigu nerabeentzat idaztea. Horregatik daude, beharbada, adin honetarako bildumetan hainbeste itzulpen. Nerabeek gustuko dituzten gaiak tratatzea ez da erraza izaten, niretzat behintzat. Hala ere, oraingoan heriotzaren gaia lantzea erabaki dut. Saiatu naiz ahalik eta modurik gozoenean aurkezten, baina bere gordintasun guztiarekin. Gaztetxoen begien bistatik kenduta, ez dugu heriotza mundutik ezabatuko. Heriotzak beti hor iraungo baitu biziari tinko atxikita.

Eutanasia, suizidioa... ez dira gai makalak!

Nire ustez nobelatxo hau bizia zabalago egiten duen kontakizuna da. Ez da heriotzari eginiko kantua. Nahiago dut begirune handiz horrelako historiak kontatu, gezurrezko munduak asmatuz gazteak engainatu baino.