"EUSKADI LIBRE ETA TROPIKAL HORREK EUSKALDUNA IZAN BEHAR DUELAKO»


1985eko martxoaren 31n
Bilboko euskaltegi batetako ikasleei elkarrizketa
Bilbon: zergatik ikasi euskara?
"EUSKADI LIBRE ETA TROPIKAL HORREK EUSKALDUNA IZAN BEHAR DUELAKO»
Ez zitzaigun zaila izan. Bilboko euskaltegi bat, ikasle batzu eta solaserako gogoa, noski. Galdetegia xinplea izan arren, gero, pentsatu baino gehiago irten zen bertatik. Kontua erraza zen: nork bere ikuspuntutik adierazi zargatik ari den euskara ikasten. Horretarako ikasgu berean ari diren pertsona ezberdinak aukeratu genituen, beraien arloetatik nola ikusten duten gure hizkuntzaren problematika azaltzeko.
Eta hor, euskaltegiko arte zabal eta hotzean jezarri ziren zazpi lagunok: Athletic-eko Julio eta Patxi Salinas anaiak; Loles, Las Vulpes taldeko ohia; Idoia, bilbotarra; Juanjo, donostiarra eta kazetaria; Joseba, Enkarterrietakoa; eta azkenik Imanol, Corte Ingles-eko pasteleroa. Ikusten duzuenez, Bilbo aldeko kipurra biltzea lortu genuen. Hona hemen, bada, haiek esandako guztia. Zuk, gure irakurle horrek, aztertu eta ondorioak atera.
«Euskaraz egiten didatenean, lotsatu egiten naiz erantzuten ez jakitearren»
ARGIA: Zerk bultzatu zintuen euskara ikastera?
LOLES: Hori erantzutea ez da zaila. Ni hemengoa naiz eta orduan euskaraz egiten jakin behar dut. Besterik ez. Zergatik euskaltegi honetan? Iagun batzu hemen daudelako?
PATXI: Ni Bilbokoa naiz, eta hemengoa naizenez gero neure burua euskalduntzat jotzen dut. Hortik joaten naizenean eta euskaraz egiten didatenean, lotsatu egiten naiz erantzuten ez jakiteaz.
JULIO: Nire kasua anaiarena bezalakoa da. Nik euskara ikasteko gogo bizia neukan eta orduan ikusi nuen Bilboko lagun batzu hemen ikasten ari zirela, eta nik ere hona etortzea erabaki nuen.
IDOIA: Nik, txikitan banekien euskaraz, baina gero ahaztu egin nuen. Iaz berriro ikasteari ekin nion eta horretan nago orain.
JUANJO: Nik, gauza batengatik, euskaragatik. Gero beste gauza batzu izango dira... Bueno, egia esan, nik entzuten dudanean «vascoa» izateko, Euskal Herrikoa e.a., euskaraz ikasi behar dela, ba, ni, batzutan moskeatu egiten naiz. Pertsona bakoitzak bere motiboa dauka euskara ikasteko. Ni Fakultatean hasi nintzen euskara ikasten, euskara nire kulturaren parte bat zela konturatu nintzenean.
JOSEBA: Euskadi libre eta tropikal horrek euskalduna izan behar du. Bestela, akabo. Ni, hasieran, halako sentimendu batek bultzaturik hasi nintzen euskararekin. Honen ondorioz beste faktore batzu ere agertuko ziren geroago. Zergatik AEKn? Benetan ikasi nahi izan nuenean Kortezubiko barnetegira joan nintzen, AEKren berri banuelako. Eta pozik irten naiz hortik.
IMANOL: Nire arrazoia ere oso sinplea: «vascoa» banaiz neure,hizkuntza ikasi egin behar dut. Dagoeneko nahiko denboraz izan naiz ikasi gabe, eta orain, berrogei urterekin, badut sasoia ikasteko, ezta? Ez nuke gehiago atzeratu nahi.
ARGIA: Zelako giroa aurkitu duzue euskaltegian? Batzu oso famatuak zarete eta, beharbada, horrek bere eragina izan du beste ikasleekin eduki dituzuen harremanetan.
JULIO: Hona era guztietako pertsonak datoz. Bakoitzak bere bizitza eramaten du eta inork ez dizu ezer esaten. Giroa ezin hobea da, eta klase barruan ez da diferentziarik izaten tratuan. Denok berdinak gara, eta lagun talde bat osatzen dugu. Honen froga lehen ikastaroa amaitzean ikusi genituen. Ikasle guztiok elkarrekin egon nahi izan genuen eta halaxe egin ere.
LOLES: Harrigarriena ikasteko modua da. Ez dute metodo zaharrik erabiltzen. Dena hitzeginez egiten da. Konturatu barik ikasi egiten duzu, gramatikazko roiloak ia ia ikutu egin gabe.
IMANOL: Giroa, nik aurkitu dudana behintzat, oso ona da. Ni dudatan nengoen. Ez nekien nora jo euskara ikasteko eta adiskide batzuk hona etortzeko esan zidaten. Aukera ezin hobea izan da. Euskaltegi hortetan nabaritu dudan gauza da, giroaz aparte, metodoa. Euskara ikasten ari naiz jolasean, konturatu gabe, Lolesek esan duen bezala. Hizkuntzaren beraren estrukturak erabiliz ikasten ari gara. Hori oso inportantea da, dudarik ez.
"Euskararen esparrua zabaldu egin da eta hau poztekoa da"
ARGIA: Nolakoa da gaur egungo ikaslegoa. Aldaketarik ikusten duzue orain urte batzu egoten zenarekin?
JUANJO: Bai, nik uste dut orain beste jende mota bat ikasten ari dela. Jende gehiago sartu da. Hemen Bilbon, Alde Zaharrean lehen baino gehiago entzun daiteke euskaraz. Jendea ere aldatu egin da. garai batetan euskara ikasteak politikara mugatzen zuen ikaslea: nazionalista, partidu batetako, joera politiko batetan sartua, e.a. Euskararen esparrua zabaldu egin
ARGIA: Amaitzeko, nola dago euskera harreman sozialetan? Dizkriminazio hitza aipatzen dute batzuk behin baino gehiagotan. Zuek zer deritzozue horri?
JUANJO: Panorama aldatzen ari dela. Lehen, koadriletan, erdaldun bat izanez gero, euskaldunok erdarara pasatu behar genuen. Hau polito aldatu da azkenaldi honetan. Orain, Parte Zaharrean egon zaitezke poteoan lagunekin. Euskaldunekin euskaraz egiten duzu, eta ez dakienari erdaraz egin eta kitto! Pausu hau garrantzitsua da. Nolabait, antzinako konplexu bat gainditzen ari garela ikusten da. Tolerantzia hori lortu egin behar da. Faktore hori daukagu geure alde.
PATXI: Nik ere holan uste dut. Honek Bartzelonako giroa gogorarazten dit. Horra joan, eta denok katalaneraz hitzegiten dizute, eta haien artean ere bai. Ez badakizu, berdin da. Zergatik ez duzu ikasten? Selekzioan halako bat gertatu zitzaidan. Hiru katalanekin bazkaltzea tokatu zitzaidan mahaian eta itzela, zu, denok katalaneraz. Ni akojonatuta geratu nintzen eta ez nuen tutik ere esan, ixil ixilik egon nintzen bazkaldu artean, orain ulertzen dut jokaera hori. Haiek hizkuntza bat dute. Guk ere berdin egin beharko genuke. Batzutan, euskaraz egiteagatik, zertxobait esaten diet taldeko euskaldunei. Batzuk erantzun egiten dute. beste batzu, berriz, txantxetan hasten dira. Zubirekin, esaterako, hori gertatzen zait: kanpora goazenean gela berean egiten dugu lo. Orduan nik goizetan esaldi batzu esaten dizkiot eta berak zera erantzuten du normalean: "venga, déjalo, gue ya hablaremos cuando aprendas". Baina, ikasteko, denok laguntza behar dugu, ezta? Nik, behintzat, hori uste dut.
JULIO: Bai. Niri ere beste gauza bat gertatu zait arestian. Partido bat amaitu eta gero Euskal Telebistakoak hurbildu zitzaizkidan. Nik, euskaraz astiro astiro egiten dut oraindik, eta orduan erdaraz egin nien. Gero, atera nindutenean, nire ahotsa bikoiztuta zegoela ikusi nuen. Ni agertzen nintzen, baina ez nuen hitzegiten. Horrek amorratu egin ninduen. Gogorra da beste batek zure pertsona, zure ahotsa suplantatzea. Etorkizunean ez nuke nahi halakorik berriro gertatzerik.
J.M. PASTOR
40-43


GaiezHizkuntzaEuskaraAlfabetatzeAEKIkasleak
EgileezPASTOR2Hizkuntza

Irakurrienak
Matomo erabiliz
Azoka
Azkenak
Konponbiderik gabeko desoreka?

Ordizian orekara eramango gaituen interbentzio plan berezi bat behar dugu; urteroko matrikulazio lehia eta arriskutik atera, egonkortasuna eman eta herriko ikasleak modu orekatuan batzeko aukera emango digun plana.


Hauteskunde kanpainan isildutako makroproiektuei buruzko eztabaidak

Igande honetan egingo dira hauteskundeak Katalunian, maiatzaren 12an. Procésaren ondorenak eta Carles Puigdemonten balizko itzulerak estali ditu zenbait mintzagai. Baina abian dira bi proiektu erraldoi eta esanguratsu, biak ala biak turismoari estuki lotuak: Hard Rock... [+]


2024-05-07 | Euskal Irratiak
"Zenbat dugun kontatzeko!" Euskal Herriko mapa sortu dute

"Zenbat dugun kontatzeko!" mapa ilustratu bat sortu dute elkarlanean Ikas Bi, Biga Bai, Euskal Haziak, Seaska eta Euskal kultur Erakundeak.


Eguneraketa berriak daude