21:25. Telefonoa bozgoragailuari konektatu, horren kontra orekan utzi eta sofan eroso jarrita konpainia onenean kontzertua sentitzeko prest.

Hasi da. Publikoa eta konektatzen hasiak diren lagunak agurtu eta azaldu digu, besteak zaintzen ari direnei, zainduak izaten ari direnei eta zaindu nahi baina ezin dabiltzanei eskainia dela gaurko kontzertua. Zaintzen dutenak zaintzea du xede.

Duela egun batzuk egin zuen beste zuzeneko bat, jendea etxean gera zedin aldarrikatzeko. Kontzertu hartan alabak prestatu omen zion dekorazioa, gaurkoan berea izan da: gela zuri bat bonbillatxo horiekin lagundua. Amaren letra eta aitaren musika duen kantu ezagunarekin hasi du zuzenekoa, publiko helduenari eskainiz kontzertu normal batean Bis gisa kantatuko zukeena: Vestida de nit. Soka laukotearekin du grabatua kantua azken diskoan, baina, egia esan, ez dut uste jende askok faltan somatu dituenik.

Giro intimo batean barneraturik gaude erabat, kantatzeko moduan goxoa den bezala, mintzatzerakoan ere halakoa baita abeslari katalana. Bertsiozalea da Sílvia eta, abisatu gaitu kontzertua hasi aitzin, bere kantuez gain bertsio zenbait ere sartuko zituela. Jorge Fandermole eta Luiz Gonzaga hegoamerikarren kantu biren bertsioak egin ditu, baita bolero eta habanera artean dagoen Veinte Años ezaguna ere, kantuok bere egiteko duen botere estralurtarraz, noski.

Autismoaren nazioarteko eguna aldarrikatuz kantatu du jarraian Ai, ai, ai -ren zati bat, aspaldi izandako ikasle autista bati eta bere marrazkiei eskainia. Naturaltasun osoz inprobisatu ditu momentuan ahantziak zituen letra zatiak. Eta bere uztako kantuekin segituz No hay tanto pan kantatu du, 2016an konpositore gisa aritzeaz gain, aktore lanetan estreinatuz egin zuen Cerca de tu casa filmeko soinu bandaren parte dena. Nire kantu gustokoenetako bat eskaini du gero, Mañana. Despedida batendako kanta egokirik badago, hau da kanta hori.

Gitarra eta ahots gordinean ari da eta sortu duen areto birtuala erabat betetzen du bere ahotsaren gainean duen kontrol erakustaldi basatiaz. Aita zenari erakusteko gitarraz ikasi zuen lehenengo kantua interpretatu du bukatzen joateko, Alfonsina y el mar. Erlojuaren orratzen kontra egin du azkena eta agurtu gabe joan da.

Berak dioen moduan, zein asmakizun ona musika…

Gaur ez da soineko luzerik egon, ez areto erraldoirik ez argi berezirik. Ez da holakorik behar. Ez du holakorik behar.