Neurri ekonomikoak eta lege berriak iragarri ditu Pedro Sánchezek, eta horien artean nagusiki lau neurri azpimarra daitezke. Entzutetsuenak dira energia enpresentzat eta bankuentzat iragarri dituen behin-behineko zerga bereziak. Oraingoz, 2022an eta 2023an sektore horietako enpresa handiek izango dituzten etekinei ezarriko zaie zerga, eta horiekin Espainiako Gobernuak 7.000 milioi euroko diru sarrerak espero ditu, 4.000 milioi euro energia sektoretik eta 3.000 milioi finantzetatik.

Beste bi neurri ekonomiko garrantzitsuenak garraioa eta ikasleen beken eremukoak dira. Lehendik iragarrita zuen izaera publikoa duen garraioan %30etik %60ra arteko beherapenak izan zitezkeela, eta orain zehaztu du aldirietako trenetako bonuak doakoak izango direla irailaren 1etik eta abenduaren 31ra arte.

Ikasleei emango zaizkien beka berriei dagokienez, garrantzitsuena da orain arte beka jasotzen ari diren ikasleek irailetik abendura hilero 100 euroko igoera izango dutela. Milioi bat ikaslek, beraz, 400 euro gehiago jasoko dute urte amaiera arte.

Memoria Legea eta Sekretuen Legea

Hainbat lege berri iragarri ditu Sánchezek, baina oroimen historikoa eta estatuaren sekretuen alorrekoak dira garrantzitsuenak. Joan den astean iragarri zuen oroimen historikoaren legea eta PSOEko gobernuburu José Luis Rodríguez Zapaterok bere agintaldian egindakoa ordezkatuko du; ezustekorik ezean ostegun honetan onartuko da Espainiako Kongresuan.

Sekretu ofizialen lege berria ere iragarri da. Hau biziki garrantzitsua da, eta bereziki euskal ikuspegitik, euskal gatazkan estatuaren errepresioa babestu izan duelako. Inork ez du miraririk espero alor horretan, baina akaso ateren bat ireki dezake aurrera begira. Informazio Klasifikatuen Legea deitzen da eta uztailaren amaierarako aurreproiektua prest izango duela iragarri du Sánchezek. Lege honen aldaketa bereziki garrantzitsua da, gaur egungoa Franco diktadorearen garaikoa baita, hain zuzen ere 1968koa.

Zer zapore utzi du debateak?

Aurreratzen ez badira, 2023a amaitu aurretik izango dira hauteskunde orokorrak Espainian, eta politika orokorraren Kongresuko debateak argi finkatu du lasterketaren hasiera. Berez, Alberto Nuñez Feijóok PPko buruzagitza hartu zuenean ekin zioten kanpainari popularrek, eta gainera, inkestek irabazle argitzat jotzen dituzte, bereziki PSOEk, eta ezkerrak oro har, Andaluziako hauteskundeetan jasotako zartako handiaren ondoren.

Horrez gain, PPk berriz astindu du bere garaian horren errentagarri izan zitzaion ETAren mamua, Miguel Angel Blancoren hilketaren 25. urteurrenean PSOE posizio oso deserosoan uzteraino. Horiez gain, eta hamaika arrazoirengatik, Unidas Podemosen eta PSOEren ika-mikak etengabekoak dira Espainiako Gobernuan, izan Saharari buruzko PSOEren politika berriagatik edo datozen urteetan defentsa gastuetan Sanchezek iragarri duen aurrekontuen bikoizteagatik.

Madrilgo kronista ezkertiarrek oro har diotenez, adibidez Público-n edo El Diario-n, Kongresuko debate horretan Sánchezek bere erresistente irudi mitikoa berpiztu du, eta Feijóo zokoratzea lortu du, bereziki herritar guztien onurarako iragarritako zerga bereziekin. Iragarpenekin, halaber, orain arte gobernuari eusten dioten indarren sostengua berretsi du. Eskatzen zioten ezkerrerako bira egin ei du, eta horrela, PSOEren barruan hurrengo kanpaina zentroan kokatu nahi duen sektoreari ere aurre egin dio.

Irakurketa asko egin dira, dena den, eta aipatutakoak baino askoz kritikoagoa da Guillem Martínez kazetariak Ctxto.es-en egindakoa, non aukera galdutzat jotzen duen Sánchezen partehartzea. Besteak beste, kritikatzen du Sánchez presidenteak ez aipatzea ezer gerra ekonomiara egokitu beharraz. Kontraste gisa, azaltzen du nola Errusiak bete-betean egin duen hori eta nola Europar Batasuneko estatuak ez diren horrelakorik egiten ari.