Hedabideetako zarata itzela izaten ari da. Zurrunbilo honen aurrean, nire posizionamendua argitu nahi dut hainbat alorretan:

Lehen txio harian, hainbat galdera jaulki nizkien, besteak beste, @bcn_ajuntament, @bcnencomu, @AdaColau eta @MarcSerraSole -ri: hau da adierazpen askatasunarekiko zuen posizionamendua? Benetan?

Adierazi izan dut nire ezin-ulertua eta kezka, Udala ekintza horren kontziente baldin bazen, zein ez. Udala kontziente bazen, zentsura selektiboko ekintza izugarri eta onartezina litzateke (mural guztietatik, estali dute errege emerituaren aurpegia daramana eta bere delituak seinalatzen dituena. Kasualitatea?).

Udala ez bazen kontziente, larria iruditzen zait langile batzuek, auskalo noren agindua jarraituz, modu deskontrolatuan aritzea adierazpen askatasuna bermatzen duten protokolo zehatzak jarraitu gabe. Baita ere kezkatzen nau pentsatzeak ea nork erabakitzen duen zer estaltzen den, noiz, zergatik, eta zer irizpide edo helbururen pean.

Galdera horiek guztiak mahai gainean geratzen dira, argitzeko exigentziarekin batera.

Jende askok galdetzen dit ea egia den Udala nirekin harremanetan jarri dela: bai, horrela izan da, adierazi didate ez zegoela agindu politikorik murala estaltzeko, sentitzen dutela gertatutakoa, kasua ikertuko dutela berriro gertatu ez dadin eta eskaini dizkidate bitartekoak, baimenak eta erraztasunak murala berriz egiteko gastuak estalita.

Nik helarazi diet ez dudala barkamen pertsonalik behar, ezta baimenik ere berriz margotzeko. Urteak dira Bartzelonan marrazten dudala eta arazorik baldin badago mural eta grafitiekin, ez da igandeko muralaren ingurukoa, ezta Tres Xemeneies-koa ere, baizik eta ordenantza zibikoaren ingurukoa, baita udaltzainarena (obra zentsuratu zenean bertan zeudenak) eta Bartzelonetakoa ere eta adierazpen askatasuna libreki erabiltzeko dauden berme faltarena.

Beraz, jakinarazi diet kalea gure ekintza artistiko, kultural eta aldarrikatzaileko marko gisa dugun jende kolektiboak espero dugula argiki eta zalantzarik gabe posizionatzea adierazpen askatasunaren alde, Pablo Hasélen defentsan eta zentsura eta kriminalizazioko kasu guztienean, eta ardurak argitzeko ahalegina egin dezatela horrelako kasurik berriz gerta ez daitezen Udaletxearen uniformea janzten dutenen eskutik. Denborak soilik esango digu hau gertatzen den edo, zurrunbiloa pasatzen denean, dena berdin gelditzen den.

Iragan orduetan, alkatesak gaiari buruzko posizionamentu publikoak egin ditu. Hortik aurrera bakoitzak baloratuko du, egokien ikusten duen moduan. Zer da, posizionamentu berantiar baina zintzoa? Garaipen txiki eta umil bat ote, hori eragiteko besteko presioa egin dugulako? Kanpainako ekintza bat da? Hala al da, baita ere, eskuak burura eraman dituzten beste alderdien aldetik? Ez dakit, argilunez betetako gertaerak dira, baita interesez eta "politikeoz" ere (adiera hau erabiltzen uzten badidazue). Ez dagokit niri epaitzerik, eta ez dut nahi murala bihurtu dadin kanpaina elektoraleko arma.

Edalontzia erdi beteta ikusten zalea naizenez, pentsatzen dut konkista txiki bat dela, kalean ditugun baliabide gutxiekin lortu duguna: mobilizazioarekin. Honen guztiaren ondoren murala estaltzeagatik protesta egin duten alderdi politiko guztiek urrats bat aurrera egiten badute modu argian adierazpen askatasunaren alde, eragiteko ahaleman duten lekuetan, bai Bartzelonan, bai udal, auzo, herri eta administrazio guztietan, eta erantzuten badiote adierazpen askatasunaren aldeko herritarren oihuari, agian pixkatxo bat aurrera egin izango dugu, baina bidea luzea da eta abiapuntua (urrundik datorrena eta inondik ere ez nire muraletik) testuinguru izugarri bat da, zentsuraren, errepresioaren eta iritzien kriminalizazioarena. Demokraziarik ezaren egoera argi eta larri bat, disidentzien judizializazioa eta lapurren estaltzea, botere gehiegikeriena, herrialde eta estatu honen estadio guztiak barne hartzen dituena.

Jarraituko dugu protesta egiten eta adierazpen askatasuna erabiltzen eta epaitu daitezela krimenak egiten dituzten horiek, eta ez seinalatzen ditugunok.