Horixe da ekimenaren helburua: Intrahistoria ikertzen duten etorkizuneko adituentzako tresna baliagarria sortzea. Horretarako, Liburutegi Britainiarrak herritarrei eskatu die euren postontzi elektronikoan gordeta duten mezuren bat (eguneroko bizitzaren isla dena) email@emailbritain.co.uk helbidera bidaltzeko. Gainera, inork bere mezuak pertsonalegiak direla edo ezer interesgarririk esaten ez dutela uste badu, ekimen honetarako bereziki idatzitako mezua bidaltzeko aukera izango du. John Truck liburutegiko bilduma britainiarren arduradunaren hitzetan, “mezu elektronikoen katalogazio digitala sekula ez da eskala honetan egin”. Bere ustez, proiektuak “eguneroko bizitzaren zati bat” bilduko du, milaka herritarren ahotsa jasoko ez dutela badakien arren, Internetera sarbiderik ez duten nahiz hura zer demontre den ere ez dakiten lagun mordoa dagoelako.

13.000 lekuren katastroa

Gilermo I.goa 1066an izendatu zuten Ingalaterrako Errege, Hastings-eko Guduan Haroldo errege saxoia garaitu ondoren. 1085ean, bere erreinuaren balio fiskala zehazteko inkesta bat egiteko agindu zuen. Funtzionarioek herrialde guztia zeharkatu zuten lurra nork zuen eta hura nola erabiltzen zen jakiteko. 13.000 lekuren katastroa egin zuten. Adituen arabera, hain erregistro zabala osatu zuten, ezen ez baitzen idi, behi edo zerririk utzi zerrenda horretatik kanpo. Iazko abuztuaz geroztik, liburua Interneten kontsulta daiteke, helbide honetan: www.nationalarchives.gov.uk/domesday.

Geroz eta azkarrago gabiltza oinez

Liburutegi Britainiarreko arduradunek zer nolako mezuak jasoko dituzten pentsatzean, alegia, gure eguneroko bizitzaz hausnartzean, ziur abiadura hitza etorriko zaizuela askori burura, geroz eta azkarrago (presa gehiagorekin) bizi izatea, alegia. Horrek bide eman digu Hertsfordshireko Unibertsitateak (Ingalaterra) kaleratu berri duen ikerketa berezi bati buruz hitz egiteko.

Richard Wiseman psikologoak gidatutako azterketak munduko bazter guztietako herritarren bizitza erritmoa aztertzea izan du xede. Bizitza erritmoa baino, oinez ibiltzeko erritmoa. Hori aztertu baitute, jendea kalean zein abiaduran ibiltzen den. Hogeita hamabi hiritan egin dute azterketa. Horietako bakoitzean, 35 gizon-emakumek 60 oin (20 metro inguru) egiteko zenbat segundo behar izan zituzten kalkulatu zuten. Jende gehiegi ez zebilen kaleetan egin zuten neurketa eta mugikorretik hitz egiten ari zirenak eta eskuetan poltsak eta bestelakoak zeramatzatenak ez zituzten aintzat hartu. Ondorioa: abiadura handienean Singapurreko herritarrak ibiltzen dira. 20 metro 10,55 segundutan egiten dituzte. Bigarren lekuan Kopenhageko herritarrak daude (10,82) eta hirugarrenean Madrilgoak (10,89). Azken postuetan, bestalde, Ekialde Hurbileko hiri ugari ageri da: Dubai (14,64), Damasko (14,94), Amman (15,95), Manana (17,69)… Geldoenak, ordea, Blantyre (Malawi, Afrika) hiriko biztanleak dira, 31,60 segunduko markarekin. Dena den, Latinoamerikako herrialde bakar batean -Brasilgo Curitiba hirian- egin dituzte neurketak, eta ziur (topikoei eusten badiegu behintzat) horietako batzuk ere azalduko liratekeela tropelaren atzealdean. Litekeena da azterketak balio zientifiko handiegirik ez izatea, baina askok sentitzen duguna islatzen dute. Geroz eta bizkorrago -azeleratuago- bizi garela, alegia. Ikerketaren arabera, duela hamar urte baino %10 azkarrago bizi gara batez beste.

- Eta zuk, zer bizitza erritmo daramazu? (Richard Wisemanen galdetegia).