"Egutegi baten erruz ezagutu ginen, bai. Zeruko Argiak egutegi bat argitara eman nahi zuen bertoko pertsonaiekin, eta nire aita zenari eskatu zioten diapositibak ateratzeko egutegirako. Aitzakia horrekin gure etxera joan ziren Lurdes eta Lete. Gero, haien hitzei esker eta nire aitak bultzatuta hasi nintzen kantatzen. Ez Dok Amairuk egin zuen Baga biga higa ikuskizuna ere ikusi nuen, eta erabaki nuen zerbait egin behar nuela, hau da, abestu."

(...)

"Begira, ni donostiarra naiz eta urbanita, eta bertsogintzako mundua askozaz hobeto ezagutzen zuten bai Xabierrek eta baita Julen eta Juan Mari Lekuonak. Laguntza eskatu genien Lekuonatarrei jaialdiak prestatzeko, bertsolaritzan iaioak zirenez. Baina deskubrimentua izan zen niretzat bertsogintza. Barruraino sartu nintzen, eta mundu aberatsa ezagutu nuen, ordutik asko maite dudana."

(...)

"Leteren artista fazeta oso espeziala zen. Desordenatu eta despistatu fama dute artistek, baina Lete guztiz kontrakoa zen. Oso zorrotza zen."

(...)

"Orain jende askok hitz egin du eta esan dute Xabier ez zela horren tristea, baina ni ez nago ados. Zuk Xabierren lehenbiziko liburua hartzen baduzu (Egunetik egunera orduen gurpilean), gehienbat geroa eta heriotza lantzen ditu. Bere bizitza guztian zehar landu zituen gaiak daude hor jada. Eta gero, hil baino 25 urte aurretik gaixotu egin zen, eta ordutik bizi izan zen beti gaixo, beti gaizki, eta horrek eragin handia izan zuen bere pentsamenduan, bere sentimenduan, baita ere bere poesiagintzan eta erlijiozkotasunean."