Gazte gaztea sartu hintzan ELBn. Oraino gogoan diat hire lehen prentsaurreko baten argazkia Mixel, Kiki eta Eric-ekin. Alabainan, fite hartu dituk ardurak etxaldean ta sindikatuan, borondate haundiko gizona hintzan. Borondate haundiko laboraria eta ber denboran borondate haundia erakutsi duk ELBn.

Arrunt gaztea hintzan bainan fite konprenitu huen behi esnean zen krisia estrukturala zela, sistema kapitalistari lotua. Behi esneak hainbeste etxalde eta familia biziarazi zituelarik denboran.

Beti gehiago egin beharra: esne gehiago, lan gehiago irabazi gutiagorentzat.

Hori zian pozoina hiretako, guretako. Ta xuxen gintian aski dik ikustea zonbat behi esne etxalde gelditzen diren gauregun hemen gaindi. Kexu hintzan ta min emaiten zaukan egoera horrek.

Hori ikusiz, hire etxaldea salbatzeko, esperantza emaiteko besteeri, hik ta Emilie-k Uhaldegaraian beste sistema bat, alternatiba bat xutik eman duzue.

Erakutsi nahi ukan duk, duzue, posible zela etxalde bat biziaraztea, familia bat haztea hogei bat behi esnadunekin. Etxalde ttipi/pollit batean biologikoan, ingurumena egin ahala zainduz, kontsumitzailea errespetatuz ta hire buruarekin akortian izanez, hik gurekin defendatzen hituen baloreekin.

Lana etzian eskas Uhaldegaraian bainan halaere Emilierekin biek engaiatzen segitu duzue ELBn, bat etxaldean bestea esneki egiten ta zuzenki saltzen. Ze paria, ze ekipa efikaza.

Oraino atzemaiten zinuten denbora kolektiboki besteen laguntzeko. Hainbeste denbora emanez sindikatuan, etxe ekoizleen elkartean-Idokin. Normal zizauzien. Zuentzat aterabidea aurkitu ta besteentzat ere bat atzeman nahiz. Bainan entzun dauzuegu erraiten: emaiten zinuten heinaren indarra hartzen zinutela zuek gibelerat talde izpiritu hortarik. ELB bigarren familia bat bezala zela.

Azken astetan buru belarri segitzen huen Arbonako okupazionea. Hor ere osoki engaiatuz. Ez zitzaukan paso ikustea oraino ez aspaldi artio behi esnadunak zituen etxaldea prezio izigarri hortan aberats okitu baten jostaleku bilakatzea.

Gizon, militante azkarra hintzan. Bainan hauskorra doaikabe. Gu guziak bezala. Holakoa baita bizia bera, hauskorra. Egun ba ta bihar berdin ez. Hain guttik egiten baitu. Hiri gertatuak mila galdera eginarazten dauzkuk. Zerk ereman hau Andde ? Bizi moderno huntan nahi ginizkek erantzunak galdera guziendako.

Lehenago gelditzen zitian erran molde sinple batekin – halabeharra dohaikabe – ta guk deus ezin egin…

Hi bizi guzian ari izan hiz kolektiboki. Hiretako elgarrekin ta besteendako elgarrekin. Etxaldean, familian, borrokan, pestan.

ELBren baitan ezagutu haugun gizon emazteendako uste diat erraiten ahal dutala etsenplu bat izan hizala hire koerentzia, kuraia, engaiamenduagatik. Gizon zuzena, sinplea, borrokolaria ta alegera ta oroz gainetik hain jendekilakoa. Hainbeste oroitzapen goxo uzten dauzkuk Andde.

Milesker haundi bat erraiten deiat gure baitan utzi dukan herexa, aztarnagatik.

Ta kuraia ainitz desiratzen diagu Emilie, Abenttin, Mikela eta familia guziari.

Hago lasai Andde lagunduko ditiagu. Hago lasai Andde, hik ereman borroka segituko diagu.

Agur laguna, agur kamarada.