Acabouse o ciberoptimismo!
Antes que xornalista fun bloguero. Unha profesora universitaria, Lucía Martínez Odriozola, animoume a crear un blog cando terminei a miña carreira, no ano 2006, para buscar traballo nos medios de comunicación. Ao principio esa era a miña principal motivación, presentar un elegante complemento curricular. Pero cando empecei a traballar nun xornal, o blog converteuse nun espazo libre para escribir artigos de opinión e converteuse nun resplandor natural. Coñecín a moitos compañeiros de viaxe nos blogs: por unha banda, xornalistas vascos co blog Momo Di… de Lucía; por outra, unha chea de ciberfeministas vascos. Cando creamos Pikara Magazine en 2010, os bloggers feministas que descubrimos no camiño foron os nosos primeiros colaboradores.
Recordo con moita melancolía aquela época dourada da blogosfera. A discusión a través dos comentarios era amigable, enriquecedora, serena, profunda, sen límites de caracteres. Até 2011 gocei da actividade de blogger sen ataques de machitro-shore, ata que compartín un post sobre micromachismos.
Fun un gran ciberoptimista durante moitos anos, entre outras cousas porque a traxectoria de Pikara Magazine débese ás posibilidades que nos deu Internet. Ao ser un medio dixital, os nosos lectores non só eran lectores: a través dos comentarios podían enriquecer os artigos, compartilos nas redes sociais e así fortalecer a súa condición de comunidade. Grazas ás dinámicas de viralización de Facebook e Twitter conseguimos que tivésemos repercusión internacional e influamos na axenda dos grandes medios de comunicación.O crowdfunding permitiunos financiar os anuarios e así descubrimos a simbiose que hoxe en día pode ter a edición en papel e online.
Pero aos poucos foron aparecendo decepcións. Decidimos pechar os comentarios nos artigos porque os cibermachistas os monopolizaron. Os nosos colaboradores sufriron a violencia dos machistas organizados nos foros Forocoches e A Burbulla. En Twitter sufrimos enfrontamentos, polarización, linchamentos e difamacións. Nos últimos tempos recibimos os máis dolorosos por parte dun sector sectario do feminismo. Por exemplo, acusáronnos de ser un medio de comunicación “proxeneta” por difundir discursos diversos sobre prostitución, por haber tuiteado o coloquio enriquecedor, sereno e profundo que se celebrou por última vez nas Xornadas Feministas de Euskal Herria. A miúdo sentimos a responsabilidade de pór aos nosos entrevistados no punto de mira duns tuiteros sectarios que non entenden nin respectan o labor xornalístico. Esta tendencia conduce á autocuidado, acosada polo medo ás campañas de unfollow.
Doutra banda, tendo en conta a dependencia dos medios dixitais coas multinacionais monopolistas, debemos reflexionar sobre se nos podemos presentar como alternativos. Facebook ameazounos unha e outra vez con pechar a nosa páxina, por non respectar a prohibición dos corpos espidos, o que dá un medo enorme, xa que a metade dos nosos lectores chegan á nosa web a través desta rede social. Traballamos baixo algoritmos. É difícil non ter en conta os datos de Google Analytics para decidir que publicar e que non publicar. A tentación de ter en conta os criterios SEO á hora de escribir os encabezados é elevada.
En resumo: é difícil que o ciberoptimismo non se desvíe. Así pois, podemos aproveitar o centenario de Argia para aprender sobre longas traxectorias xornalísticas. Big data versus Actuando desde Txiki.Imos amodo, porque imos moi lonxe.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
O presidente da Unión Europea, Ursula von der Leyen, xa informou hai unhas semanas da necesidade dun gasto militar de oitocentos mil millóns de euros. Este gasto está destinado a facer fronte a unha ameaza militar que sofre Europa, e coincidiron na necesidade de responder de... [+]
Hezkuntza Sailak ebaluazio diagnostikoen berri eman zuen otsailean: 2023ko etapa erdikoa eta 2024ko etapa amaierakoak izan zituen hizpide. Emaitza negargarriek egiturazko arazoa dugula erakutsiko luketenez, sailak erabaki zuen tramitea bete bai (ED 23 eta 24 txosten exekutiboak... [+]
Estaba na rúa completamente disgregado nos xenes que levabamos, nunha abstracción inútil que che desvía dos medios físicos e curriculares. Unha moza que non cumprira trinta anos antes. Algo se lle caeu no peto. A rapariga non se deu conta. Era un artigo. Aínda non sei moi... [+]
Tocoume facer a limpeza en dous sitios diferentes á vez. Non unha simple limpeza, senón unha necesidade que nos obriga a rebuscar as paisaxes que nos rodean no día a día, o que nos move a propia estrutura, xunto a obxectos físicos externos.
Tocoume en dous lugares... [+]
No Kafe Antzokia de Bilbao, na presentación do libro de pedagoxía Zapalduon, recompilatorio das miñas colaboracións aquí publicado, unha muller de entre o público lanzoume a pregunta. Na miña intervención, na que fun debullando os temas que teño habituais, e como xa se... [+]
Yanis Varoufakis-ek DiEM25 mugimenduaren Youtubeko kanalean elkarrizketatu du Columbiako Unibertsitateko Jeffrey Sachs irakaslea. Horrek azaldu du nazioarteko politikan Amerikako Estatu Batuek pokerrean jokatzen dutela, Errusiak xakean eta txinatarrek Go jokoan. Azken hori... [+]
A semana pasada, no apagamento, vendo que nos resultaba vulnerable, moitas persoas empezamos a investigar co fin de comprender suceder: como funciona a infraestrutura que transporta electricidade? Por que quedou obsoleta? Fascíname o fenómeno físico da electricidade e as... [+]
O Goberno Vasco ha anunciado que a marca Euskadi, na estratexia da economía do sector da construción, tomou a “industrialización” como palabra de mantra. Reclamará que os procesos e elementos industrializados na construción da vivenda pública representen o 65% do total... [+]
A pandemia puxo de manifesto, en toda a súa crueza, as consecuencias do modelo neoliberal de atención ás persoas maiores, á infancia e á poboación en situación de dependencia. Agora é o momento de reforzar os discursos críticos e as alternativas comunitarias que se... [+]
“A pesar de todas as carencias, os sindicatos fixeron máis que calquera outra organización humanitaria que estea nunca a favor da humanidade. Contribuíron máis á dignidade, á honestidade, á educación, ao benestar colectivo e ao desenvolvemento humano que calquera... [+]