Estacionais
| PRIMAVERA I Cando o reloxo da natureza chega ao seu tempo, o máis elegante de toda a estación ocupou o seu lugar. Árbore tras árbore, bosque tras bosque e cirurxía: O cuco reclama a primavera. |
II. As árbores verdes, as flores transparentes e os doces ecos das gavetas dos animais nos grises claros amenceres resoaban sobre os outeiros. Tamén o sangue renóvasenos nas veas de todos os seres, diría que estaredes en todo o mundo namorados. |
VERÁN III Tres meses despois, na emoción da primavera, un vaise e o outro chega, chegan os tempos na fila. Maduro de cebada e trigo e de millo que naceu na primavera no campo de millo, vaise transformando no verán. |
| IV Os días alárganse e as tardes acúrtanse, os compases do norte de todos miran ao sol. A boa elección das estacións fai que se enchan as montañas e énchanse as praias. |
OUTONO V En todas partes hai millo, fabas, mazás e castañas, cada árbore adornou o bosque coas súas cores.O vento do sur convidou á pomba ao morno. Todos admiramos de verdade unha estación tan cálida. |
VIN. Nadas neste mundo, como todas as criaturas, o ano envellece cada día.Cando na primavera se converteu nunha páxina creada, a hojarasca dinos na súa linguaxe que o inverno vén. |
| INVERNO VII E cando chega ese inverno, que é o que trae? Neve e cascabel, xeo tamén.A cojera afectada polo afastamento do sol ten o seu encanto, pero é a estación máis dura do ano. |
VIII. As árbores foron desposuídos e as montañas hanse blanqueado, as eguas, as vacas e as ovellas afastáronse dos cumes, as suores da fronte dos labradores secáronse, quizá para ela a noite, durmiu a natureza. |
Melodía:“Pello Joxepe” ou “Ou baserritxo”.
Envía os teus lotes a bertsoak@argia.eus. Os seleccionados publicaranse nesta páxina.
Melodía: da leiteira
Creámonos
para ver moitas cousas (bis): a
bandeira española aos
concellos.
É por asombro ou
por calafrío?
Para que bandeira
no balcón?
Un español só
no pobo? (bis) Si non é unha
bandeira
recibida polo pobo
(bis), o problema está na
... [+]
Doinua: Ari naizela
actitude humilde, no
sitio
onde establecamos
o marxinal, e falará o
día
que
tome libremente a palabra en igualdade.Porque no
momento, no
momento, no futuro… é difícil
sentirse en liberdade cando
non sabes cal é o teu... [+]
Melodía: A Habana.
Realizado clandestinamente durante longos
anos, en reserva...
Prezo: risco
e miles de pesetas.O
clamor das
feministas desgarró a parede,
reunímonos en
grupos pequenos e solitarios:
-Eu tamén abortei! era
un berro, a mancheas.
Callémosla co... [+]
Melodía: Do cesamento do fogo de ETA.
Urtza Alkorta foi o
encargado de difundir as palabras da
prensa para que antes nos
considerásemos Ondarru Aske Gunea.
Despois de que o martes nos
durmísemos no saco, as
presas, o turrón do porto
pronto nos cortou os
soños, pero a... [+]
Melodía: Boas tardes e levanta vós
“Eu decidirei onde tirar
e cal é a orde”,
“aínda que eu creo o lixo,
este
non é o meu problema”. “É
moi cómodo
como o recollen todo”, a sociedade é a que
desbordou un vertedoiro, cal
é o camiño, o sistema?
Para que... [+]
Melodía: Tentando a unha vella
Á vista de
Askegunea, as nosas
carencias: os xornalistas
educados por golpes, ameazas; os
tratos especiais para
Lander
Arbelaitz, as cámaras
ben separadas da acción… quen constrúe
aquí as murallas?
O muro
dos ertzainas non é a... [+]
Melodía: Que Iparragirre é avila.
Puxestes o peto
na dieta tratando de engordar con
ouro, cunha perna curta e vós cun
pé coxo.
Miguel, Roberto,
Yoli gravata,
bolso, birlos ensanguentados.Tomarei unha
maza na man e
dareivos o KAN!
Canto cobraban cada vez os
lugares... [+]
Melodía: Un neno.
Cantas familias foron
ao paro durante
moitos anos?
Na mesa está a
debate que eramos e que
somos en balde van ser
aquí TAMÉN e Vaia!
Si non
se dá un cambio de mentalidade!O
Sr. Gallardo dixo que
aquí quería correr o risco,
pero no camiño... [+]