Klaketa, makilajea eta hasteko agindua. Oholtzaren aurrean 400 bat ikusle, besaulki erosoetan jarrita. Oraingoan, antzoki bat bete du Vulk taldeak. Zuzenean jotako abestiak aurretik grabatutako irudiekin nahastu dituzte, errealitatearen eta simulakroaren, egiaren eta gezurraren ideiarekin jolasteko.

Pantailan agertu dira Vulk-eko lau kideak hondo zuri baten gainean. Ez dago argi zer den horma eta zer zorua. Nahasmendua sortzera etorri direla agerikoa da. Kamerariak eta errealizatzaileak ageri dira plano barruan, ikusten ari garena antzezpena dela ahaztu ez dezagun. Abestia bukatu eta platoa hustu da. Hurrengo eszenan lau taldekideak gela zuri batean azaldu dira. Isilik, urduri eta gogaituta. Orduan agertu dira eszenatokian, pantailatik kanpo, Andoni de La Cruz (ahotsa) eta Jean Keatz Larrañaga Jangitz (bateria) base elektroniko baten gainean abestuz, Sleaford Mods gogora ekarriz. Amorrua darie hitzei. Atzeko planoan taldekideak pantailaren gatibutasunean ikus ditzakegu. Batzuetan, askotan, bizitza kartzela da. Askotariko formak hartzen dituen kartzela. Artea ere, bereziki espektakulu bihurtzen denean, kartzela izan daiteke.

Kanpoan dagoena, baina, ez da samurra. Heriotza atzetik jarraika dute. Noranahi doazela, etsai den heriotza beti izango dute orpoan. Taldeak transformazio prozesu bat bizi duela argi dago, musikan eta hitzetan, kaleratu behar duten diskoan abesti guztiak euskaraz abestu baitituzte. Eraldatze prozesu batek heriotza eta jaiotza dakartza barnean. Hori irudikatu dute taldekideek pantaila handian: Vulk-en iraganeko argazkiei artisau baten lan finak jarraitu die. Agian nostalgia ariketa izan da. Agian ez dute nondik datozen ahaztu nahi. Agian arbasoei emandakoa eskertu nahi izan diete. Eszenatokian, ordea, Vulk-en izaera berria aurkeztu dute. Aldaketak gorabehera, aspalditik jarraitzen ditugunok betiko energia sumatu dugu. Jangitzek deabrua dirudi baterian, soilik Julen Alberdi gitarra-jolearen elegantziarekin oreka daitekeena. Alberto Egiluz baxua jotzen ikustea zoragarria da, pasio neurtuarekin eta gorputz osoarekin jotzen baitu. Ahotsetan Andoni, mila gizakiren indarra duen armada baten buru. Hori da Vulk.

Emankizuna bukatuta, ez dago argi ikusitakoa antzezpena edo basapiztia berri baten jaiotza izan den. Baina hemen barruan sortu den energia uholdeak ikusleak aho bete hortz utzi ditu. Kalean, euri-jasa azpian, ikusi eta entzundakoaren indarra nabarmenduko dute. Hurbil, suge erraldoi bat den ibaiak gainezka egin eta hiri hau desagerrarazi behar duela dirudi. Eta hala izan bazen ala ez, soilik han izan ginenok jakingo dugu.