Dantzaldi galduak

  • Kontzertuak ez dira soilik zuzeneko musikaz gozatzeko aukera, klubetan egiten diren musika sesioak aisialdirako aukera soilik ez diren bezala. Katarsirako uneak dira, eferbeszentzia kolektiboa lortzeko errituak. Zuzeneko emanaldietan, klub ilunetako sesioetan eta aire zabalean antolatutako rave jaietan parte hartzeak zure egoa baztertu eta komunitate kaotiko baten partaide egiten zaitu. Ardura kolektiboaren mesedetan, baina, aspaldi ez dago talde katarsirik. Dantzaldiak, denbora bezala, galdu egin ditugu.

Argazkia: A. Curtis

Kulturaz gozatzea pizgarri eta pozgarria da egunotan, bereziki Villasound jaialdiaren egitaraua bezalakoei esker. Baina aukera oso erakargarria bazen ere, esku-frenoa jarrita bidaiatu behar izan dut, aulkian jarrita eta dantzarako aukerarik gabe. Ostegunean La Rebe eta J Martina ikusteko aukera izan genuen. Bi proposamen intimista horiek sortutako giroan eroso eta bero egon ginen. Larrabetzuarren proposamenarekin bereziki gustura, aretoaren hoztasuna, soinu eskasa eta mantendu beharreko distantziak gorabehera.

Villasound jaialdia
Noiz: maiatzak 6, 7 eta 8.
Non: Bilbo.

Ostiralean Eddie Circaren eta Chill Mafiaren eguna izan zen. Lehengoaren protesta kanta eta gitarra bakarreko proposamenak ezustean harrapatu ninduen, baita bildu ziren zale askoren partetik izan zuen babes bero eta zalapartatsuak ere. Iruindarren emanaldia hurbiltzen ari zela tentsioa gora nabari zitekeen giroan, tentsio pizgarri eta zirraragarria. Sara Goxua DJ-aren berotze sesioa hasi zenean energia kontrolaezin bilakatu zen. Dantza, oihu eta bestelakoetarako gogoak menderaezinak izan ziren. Kontzertua 31014 ereserkia taldekideen eta entzuleen artean aho batez abesten bukatzea, argiak piztuta eta soinua moztuta, gaitzak exorzizatzeko erritu kolektibo magikoa izan zen.

Larunbatean La Trinidad-en eta VVV-ren kontzertura sartu ezinik geratu nintzen edukiera mugak zirela eta. Lehenengoak ezagutu ez, baina VVV maite ditut. Euren post-punk eta tekno nahasketa ederrak liluratuta nauka. Beraien azken lanak, Escama, eta horren erremixek, Los bailes perdidos, garai honetan gailendu den geldotasun giroari aurre egiten lagundu didate. Agian hobe kontzertura sartu ez eta kalean geratu izana. Agian hobe dantzarako gogoak erreprimitu behar ez izatea, hirugarren egunez jarraian frustrazioari aurre ez egitea.

Berriz bilduko gara, noizbait, heriotzari beldurrik ez bagenio bezala dantzatzeko. Enegarren guda galduta, soilik dantzatzea geratuko zaigu eta. Suari babesa erregutuko diogu hilko gaituenaz barre egiteko. Ilunabarra eta egunsentia aldi berean ikusiko ditugu. Lagun eta neba-arrebekin, ezezagunekin bat egingo dugu, eurekin batera urtuko gara. Adiskidetasuna eta kolektibitatea. Hori da nahi dudan guztia.


Kanal honetatik interesatuko zaizu: Kontzertuak
Zuzeneko kronika
Behin baziren baionar batzuk...

Willis Drummonden agur besta

Non: Intxaurrondoko kultur etxean, Donostian

Noiz: Urtarrilaren 5ean

Gonbidatuak: Zetkin, Elvis Caino DJ, Indezen DJ eta Zumitrenko DJ.

------------------------------------------------

... esango dugu noizbait. Joan ikustera, baina... [+]


Eguneraketa berriak daude