Adinak eta esperientziak zeresan handia dute bizitzako arlo askotan, eta seguruenik horregatik askotan atzera begiratzen dugu, jakitun izanda gure garai bateko erreferenteak ez direla errepikatuko, atsekabe puntuarekin. Bai, ia ezinezkoa da bizitzako beste garai jakinetan kantu batzuekin lortutako atxikimendua errepikatzea eta hankaz gora jartzen zaituzten proposamen berriak aurkitzea oso zaila da. Baina, onartu dezagun, niri behintzat aspaldian sorpresa handiena sorrarazi didaten taldeak musikari oso gazteek osatutakoak izan dira. Eta horien artean sorpresa oso atsegina izan da Luma bikotea ezagutzea. Lagun pare baten aholkua, interneten bideo batzuk ikusi izana, zuzenean beraiekin gozatzea eta, orain, diskoa entzutea. Izan ere, jauzi handia dute zuzenekotik diskora, eta alderantziz: plano desberdinak dira.
Luma Xabi eta Adrianek osatzen dute, Donostiako 24 eta 22 urteko bi gaztek. Skate egitera eta kontzertuak ikustera batera joaten ziren eta halako batean musika talde bat sortzea erabaki zuten. Aurretik blues proiekturen baten murgilduta egon baziren ere, orain dela bi urte jarri ziren martxan. Gitarra eta bateria, ez dute besterik erabiltzen eta, egia esanda, oso ondo moldatzen dira. Xabik irudimena dauka gitarra jotzen eta nerbioa, eta erregistro ziurreko ahotsa, ingelesezko dikzio oso sinesgarriarekin. Adrianek, berriz, estilo handiko astindua du, oso aberatsa.
Iazko maiatzean Club lana kaleratu zuten, lau kantuz osatutakoa. Cueva kanta zuzena da, gordin samarra eta rockeroa, pausatuagoa bada ere punkaren trinitatetik –Stooges, Ramones, Damned...– edaten duena. Clubek badu labeleko stoner-rocketik baina nonbait Jim Morrisonen kadentzia ere jaso du. Messman zikinagoa (distortsionatua) eta era berean dantzagarria, post-punk-arekin inoiz dantzatu duenaren seinale. Eta, azkenik, Maniac-ek New Yorken erditutakoa dela dirudi, Ramonesen ahaidea da, baina paradoxikoki RIPen Mundo muerto nabari daiteke atzealdean.
Orain otsailean kaleratutako Airwalk aurkezten dihardute, nahiz eta zuzenean ikusi eta entzun daitekeenak kutsu grungeagoa eta rockeroagoa, indartsuagoa, duen. Borne psikodeliaren eta 90eko hamarkadako noise-aren arteko entsalada da, erritmo dantzagarriak ere batzen dituena. Trampantage labeleko noise-popa da, Sebadöh iparrean izan dezakeena: Denboraren (hauxe ere ingelesez) rock malenkoniatsua da, landua erabat. Sparkie sparkie-n, berriz, Pixies melodikoenak Ingalaterrako power-popa lagun; eta, azkenik, Players post-rock (analogiko) baina ia elektronikoa, dantzagarria.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Erakundeek, beren helburua bete ondoren ere, bizirik irauteko ahalegina egiten dute, Max Weber-ek zioen modura. Baina porrotaren kontzeptuaren eremutik haratago joan eta jakinduria eta ausardia behar dira elkarte bat amaitzeko, Alan Badiou gogoratuz.
Euskal Herrian ere... [+]
Azken urteotan Donostian gero eta ozenago entzuten ari gara bizilagunen ahotsa: turistifikazioa gure hiria itotzen ari da. Joan den ekainaren 15ean, ehunka donostiar atera ginen berriro kalera gure bizi-baldintzak eta bizimoduak defendatzera. Jendartearen eta auzoen beharrak... [+]
Garraioaren sektorea da gaur egun Euskal Herrian berotegi efektuko isurketen erantzule nagusia (%35), energia gehien kontsumitzen duena (%47) eta petrolio kopuru handiena erretzen duena (%74). Gainera beste sektore batzuetan isuriak apurka-apurka murrizten diren bitartean,... [+]
Bi gai mahai gainean, ezinbestean.Batetik, CAF eta Palestina. Bestetik, PSOEren bueltako ustelkeria sarea. Nondik hasi eta non bukatu ere ez dakit, bulkadez betetako artikulua izango dela jakinda.
Nazio Batuen Erakundeak 40 enpresa salatu ditu, CAF tartean, eta Gazako... [+]
Atzo jakin dut euskal prentsatik Jean Reno aktoreak lehen nobela idatzi duela. Berri hori euskaraz jasotzeak munduko hiritar edo paleto global bihurtzen ote nauen oso ongi jakin gabe, nobelak idazteko arteaz egin dut gogoeta.
Tokitan dago “nobelaren heriotza”... [+]
Azken asteko sapa lehergarri egunetan gure zereginen egitarauak aldatu beharrean aurkitu gara. Freskura erlatibo batek seietan atera gaitu ohetik, gosaldu eta lan gehienak bederatzietarako plegatu ditugu eta hamarretan jalgi gara oinezko ibilaldia egitera. Eta ez ginen bakarrak... [+]
Ikastetxeetako ikasgelak, tamalez, espazio gatazkatsuak izaten dira askotan eta, gatazka gehienetan gertatzen den moduan, emozio intentsuak eta minak izaten dira. 2022an, ikastetxeetan aritzen diren beste eragile batzuekin batera, azken urteetan ikasgela askotan bizirik dagoen... [+]
Nunquam polluta dio Baionako lemak, erran nahi baitu "sekulan zikindu gabea" edo "sekulan hartu gabea", eta erreferentzia egiten die inbasio saiakera historikoei, espainiarrengandiko, frantsesengandiko eta ingelesengandiko saiakerak ez omen baitziren... [+]
Europako ongizate estatuak munduan zehar izugarrizko miresmena izan du herritar xeheen artean, ez hainbeste enpresari eta agintarien gehiengoan. Izan ere, miresmen hori areagotu egiten zitzaigun iparraldeko herrialdeetatik pasatzen baginen, izan lan bat egin behar bazenuen edo... [+]
Palentziako amama oso emakume soila zen hitzetan. Bazituen zenbait hitz dena adierazteko balio zutenak, tartean bitxo hitza: berba horren baitan kabitzen ziren zomorroa, behia, txakurra... eta batzuetan baita gizakia ere. Bitxoek auzokide latzak dituzte gizakiongan, ez baikara... [+]
1925. urtea izango balitz, akaso emakume erraketistak izango lirateke Zeruko Argiako aktualitate orrialdeetako protagonistak. Agian haien kirolari merituak goraipatzeko, agian feminitate arauak desobeditzeagatik seinalatzeko. Nire buruari agindu diot haien izenak memorizatzeko... [+]
Sei urte, sei urte luze, pasa dira Ciudadanos alderdi politikoak bere mitina egin zuenetik gure herrian. Bere mitina apirilaren 14an, errepublikaren egunean, eta inongo ordezkaritzarik ez duen herri eta lurralde batean. Ohituak gaude horrelako probokazioekin, baina egia da... [+]
Ikasturte hau, zalantzarik gabe, ekitaldi handien ikasturtea izan da. Horrek hainbat hausnarketa eragin ditu kalean, eragile sozialetan zein sareetan. Eragin baino gehiago, azaleratu; egon bazeudelako lehenago ere. Esan beharrik ez dago: aisialdia ez da erantzukizun politikotik... [+]