HipoKrisiari jarriak

• I

  
  “Ekonomia irakaslea…
  zuk jakingo duzu noski”...
  “Krisiaz bada, zuek hainbeste”
  nik erantzun serioski.
  Baina ikasleek zerbait gehiago
  merezi dute, ze osti!
  Liburuetan ez datorrena
  kontatuaz nadin busti,
  borboiren batek titulu hura
  kentzeko arrisku ta guzti.
  
  
  

  II

  
  Burtsa guztiak amildegian
  sartu direla entzunik,
  adituengan dugu esperantza
  ia duten erantzunik.
  Dena da izu, dena da mamu,
  mesfidantza ziurrenik;
  ezkortasuna, shocka, kaosa
  depresioa azkenik…
  erdiarekin psikiatra bati
  dei egingo nioke nik.
  
  
  

  III

  
  Egia esan, ekonomia
  erotu egin da nabarmen,
  hazkundearen itsasontziak
  izeberga jo ondoren.
  Zera, izeberg baino gehiago
  burbuila handi bat omen.
  Orain hor dira naufrago-gaiak
  zein salbatuko ote den…
  eta ez ume, ez emakume:
  banka-gizonak lehenbailehen!
    
  
  

  IV

  
  Lotsagarriro espekulatzen
  bizi diren estrategak,
  hauen jokoa bada errenta
  huts egin du esaerak.
  Zeintzuk dira, ba, kapitalismo
  basatiaren manerak?
  Pribatizatu irabaziak,
  sozializatu galerak,
  urritasunak beti izan ditzan
  kudeatzaile berberak.
  
  
  

  V

  
  Oraindik jakin ez duzuenok,
  emadazue baimena,
  noiz ikasiko duzue, bada
  dirua ez dela dena?
  Ez dena dela pobrearentzat
  mundu osoan barrena.
  Aldiz, finantzen piratentzako
  dirua da litekeena:
  tripa ez zaie lehertuko, ez ba
  horixe daukadan pena!
  
  
  

  VI

  
  Zerbait aldatu beharko dela
  sinetsarazi digute,
  sistema bera izango denik
  inork ez dezala uste.
  Agian Truke Ekonomia
  egokia litzaiguke;
  ikasleekin merkatutxoa
  aisa antolatuko nuke
  eta bertsook zuoi eskaini
  irribarre baten truke.
  
  Doinua: "Aita izena"