Virginia Berasategi, triatleta: «Emaitza onak lortzen dituzunean laguntzen dizute, baina goi-goian zaudenean»
Atenaseko Joko Olinpiarretarako prestatzen ari zinen, baina ez zara sailkatu. Haserre samar sumatu zaitugu.
Europako Txapelketa »apirilak 8» bukatuta usaindu nuen egoera. Erori egin nintzen eta Atenaserako puntu gutxi nuen. Munduko Txapelketara ezin nuen zuzenean joan eta Espainiako Federazioak eskaera luzatu zuen ni joateko. Txapelketa maiatzaren 9an zen, asteazkenean hartu behar nuen hegazkina eta asteartean bizikletan entrenatzen ari nintzela mugikorrera mezua bidali zidan federazioko zuzendari teknikoak esanez, ez zidatela gonbidapena eman. Txapelketatik kanpo geratuta, Joko Olinpiarretatik kanpo nengoen.
Egurra eman zidaten, baina hainbeste aldiz hartu dut egurra! "Ez dit axola!" pentsatu nuen... komatxo artean, noski. Olinpiadekin ahaztu eta nire beste ametsa etorri zitzaidan gogora: Hawaiiko Ironmana.
Zergatik haserretu zara, ordea? Ez da zilegi izan zu kanpoan uztea?
Kirolaz gaindiko arrazoiengatik utzi naute kanpoan: erori egin nintzen. Baina federazioak erabili dituen moduengatik kexatzen naiz. Inork ez dit deitu ezer esateko, mezua bidali zidaten mugikorrera eta bizikletatik jaitsi eta segituan deitu nion zuzendari teknikoari, eta mugikorra itzalita zeukan. Hori da nire kexa. Egia da, ni ere berandu hasi nintzen puntuak lortzen Atenaserako eta lehiakide espainiarrek hiru urte daramatzate Olinpiada prestatzen. Dauden arauak daude eta onartu behar ditut, nire errua izan da.
Urte berezia izan al da Olinpiadetarako prestatu behar zenuelako?
Urtea gogorra izan da, zeren txispa errekuperatu behar izan dut: Olinpiadetarako prestatzen aritu, kanpoan geratu, distantzia aldatu »distantzia olinpikoak askoz ere motzagoak dira Hawaiiko lehiaketakoak baino» eta Hawaiira begira jarri...
Etxean entrenatu al zara?
Etxean entrenatzea gustatzen zait. Astebeterako joan nintzen urtarrilean Alicantera, bizikletan ibiltzera, hemen eguraldi txarra egiten duelako. Kontzentrazioak antolatu ditu federazioak baina ni ez naiz joan, askotan ez didate abixatu ere egiten.
Laguntza ekonomikoak bereziak izaten al dira Olinpiadetarako?
Bizkaiko Foru Aldundiak eta Eusko Jaurlaritzak eman dizkidate laguntzak aurten. Baina, Olinpiadetara joateko ez daukazu laguntzarik. Aurreko urteko curriculuma erakutsita emango dizute laguntza edo ez. Eta Espainiako ADO beka ere horrelaxe da. Baina adibidez, nik laguntzak eskuratzeko distantzia olinpikoan aritu behar dut. Munduko Txapelketa irabazia dut »distantzia luzean, ez olinpikoan» eta beraz, ez dut jaso distantzia olinpikoa egin izan banu bezala, gutxiago baizik.
Lesionatuz gero laguntzak mantentzen dizkizute?
Emandakoa ez nuke galduko, baina hurrengo urtean ez lidakete emango. Eta lesioa ez bada ere, ezarritako postuetan sartzen ez bazara »eta listoia oso altu jartzen dute» ez daukazu laguntzarik. Emaitza onak lortzen dituzunean laguntzen dizute, baina goi-goian zaudenean. Gora heltzeko ordea nola moldatu? Nola egin apustua horrela? Nik apustua egiteko aukera badaukat, baina etxe askotan ez dute aukera hori. Txikitatik eraman beharko nukeen bixera bat "aita" jartzen duena. Baina etxe askotan esaten zaie atletei: "Aizu, edo lanean edo ikasten has zaitez!". Emaitza askoz ere hobeak lortuko lituzkete atletek lasaitasunez arituko balira, egoera ekonomikoaren kezkarik gabe. Gero, noski, Olinpiadak iristen dira eta: «Ez dira 14.000 domina lortu! A zer desastrea! Porrota!».
Kirolari bizitza amaitzerako zer planifikatu duzu?
Planifikatu? Ez dakit zenbat urtez arituko naizen kirolean goi mailan. Badakit hau bukatutakoan lana egin beharko dudala bizitzeko. Ez daukat arrastorik non bukatuko dudan.
Zuen etorkizunaz kezkatzen al dira goi mailako kirolari zareten bitartean laguntzen dizueten erakundeak?
Madrildik jaso dut foiletoren bat: "Orain atleta handiak direnak gero ahaztuak dira. Zein izango da zure etorkizuna?". Horrelako zerbait jartzen zuen, a zer aurkezpena! Ez nuen irakurri kristoren depresioa sartuko zitzaidan eta!
Kirolariok aurrera egiten dugu borrokalariak garelako, batik bat, euskaldunak. Baina gure ahalegin handiagatik ez balitz... jai genuke.