Hilaren hasieran, Directa-n argitara eman dugu Espainiako Poliziako kide bat bi urtez infiltratu dela etxebizitza eskubidearen aldeko mugimenduan eta Kataluniako ezker independentistan. Ikerketa erreportajeak eragin handia izan du iritzi publikoan eta agenda politikoan.

Bartzelonan, CUPek Unibertsitate Sailari eskatu dio argitzeko nola matrikulatu ahal izan zen polizia unibertsitate publikoan nortasun faltsuarekin. Halaber, Barne Sailari eskatu dio zehazteko zergatik den pertsona bakarra etxegabetze bat geldiarazten saiatzeagatik Esquadra Mossoek jarritako isuna heldu ez zaiona.

Madrilen, Kataluniako alderdi independentistek Fernando Grande-Marlaska Barne ministroaren agerraldia eskatu dute. Auzian inolako frogarik gabeko espekulazioak direla adierazi du Marlaskak. Lehenago, bere ministerioak ez zuen adierazpenik egin nahi izan, Poliziaren Zuzendaritza Nagusira desbideratu gintuen, eta zuzendaritzak mezu labur batekin erantzun zigun: “Ez dugu esateko ezer”.

Jakina, ez dugu ezer espero tortura salaketak ez ikertzeagatik Giza Eskubideen Europako Auzitegiaren zazpi kondena pilatu dituen epaile batengandik. Ez dio ezertarako balio perizial fisionomikoak, ziurtasunez zehazten duena I. J. E. G. polizia eta nortasun faltsuarekin infiltratutako Marc Hernández Pon pertsona bera direla. Ez diote balio ere aurkeztu ditugun dokumentu ofizialek, argitaratutako argazkiak eta engainua berresten duten dozenaka testigantzek.

Harrapatu ditugula onartzea litzateke ametitzea baliabide publikoak bideratzen dituztela kolektiboak espiatzeko, borrokatzen dutenak hezkuntza publikoaren alde, espekulazioaren aurka edo inor etxerik gabe gera ez dadin. Horiek dira Sindicat d 'Estudiants dels Països Catalans, Casal Popular Lina Òdena eta Resistim al Gòtic mugimenduen helburuak, haietan infiltratu zen agente bikoitza prozesu independentistaren aurkako Espainiako Epaitegi Gorenaren epaiaren ondoren. Hori guztia, Pegasus programa israeldarrarekin independentisten dozenaka telefono mugikorren interbentzioarekin paraleloan.

Bi aukera besterik ez zaizkigu bururatzen: edo Kataluniako errealitateari buruz duten ezjakintasuna hain da handia, jarduera publikoa duten eta parte hartzera irekita dauden erakundeen informazioa biltzera bideratu behar dituztela ahaleginak, legez kanpoko edozein jardueretatik aldenduta badaude ere; edo, besterik gabe, beldurra eta mesfidantza piztu nahi dute militanteen belaunaldi berrien artean. Lehenengo hipotesia sinesgarria da, bigarrena, berriz, ondorio saihestezina epe laburrean.

Dozenaka gazte erabat harritu dira jakitean beren kidea, zenbait kasutan laguna, gezurretan aritu zaiela denbora horretan guztian. Frustrazioa erruduntasun sentimenduarekin nahasten da, ustezko “inozotasun” baten ondorioz. Baina argi eta garbi esan behar da maitasuna eta konfiantza izan behar dutela edozein militanteren balio nagusiak. Defendatzen ditugun arrazoiekiko maitasuna, eta bide hori partekatzen dugun pertsonekiko konfiantza.

Marc erretiro batez gozatzen ari da orain, Menorca jaioterrian. Duela hilabete batzuk etxebizitza erosi zuen zergadunon diruarekin: gazte-talde baten salatari aritzeko misio arriskutsua aurrera eramateagatik irabazi duena. Kontatzen digute horretaz harrotzen dela bere lagunen aurrean, berak bezala inoiz ez dutenak ulertuko bizitzako gauzarik politenak ez direla diruagatik egiten, konbentzimenduagatik baizik. Horregatik izan beharko lukete argi Marc bezalako basailu bakoitzeko, ehunka gazte daudela prest beren idealak ez saltzeko. Inoiz ez arte, txibato.