Un prestixioso arquitecto chega desde Londres a un pequeno pobo galego. Trátase de David Chipperfield, un edificio con oficinas en Berlín, Milán e Xangai, e que conta cun amplo equipo de edificios. Unha arquitectura elegante, requintada, feita por un Sir. A historia comeza na aldea de Corrubedo. En Ribeira converteuse nunha casa de verán para a súa familia e namorouse do territorio. Posteriormente, rehabilitou outros edificios do pobo e abriu un bar, presidido polo seu fillo, que foi detido. Trátase da posta en marcha dunha fundación, dun laboratorio e de reunir na oficina Casa Ria de Santiago de Compostela a arquitectos, políticos, empresarios, veciños activistas. Pór a traballar conxuntamente público e privado. O panorama das planificacións galegas xa se está axitando porque quere pór en valor os recursos rurais e pór en marcha unha planificación de recuperación, traballando coa comunidade. A última noticia é que está inmerso nun proxecto común con Marta Ortega de Inditex. A BBC tamén mostrou o seu interese por ampliar o proxecto e a visión que o prestixioso arquitecto está a levar a cabo en Galicia. Suscita curiosidade se non o fai.
Capricho, capricho, fascinación. Moda, oportunista, negocio, disfrace de elitismo. Que está a suceder, si un proxecto que realmente está a axudar á testemuña con honestidade, ou un proxecto colonialista que quere incorporar o local e o rural. Difícil saber desde a distancia. Un forasteiro, un arquitecto e un millonario fan sospeitosa a súa promoción. Pero, superando os prexuízos, é unha oportunidade para deter o movemento económico dos ricos na terra. O certo é que o proxecto transcende o papel do arquitecto á construción dun edificio. A construción dun edificio sitúase nun amplo sistema de decisións e valores, e centrar o obxectivo principal do arquitecto na arquitectura do sistema en lugar de no edificio é un cambio significativo, porque o converte en político. Promover a comunidade do territorio, a súa economía e os seus recursos é unha liña de traballo que a arquitectura nunca debería perder...
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Ez dakit itzalaldiak itsutu gaituen edo itsu gaudelako itzali garen. Edozein kasutan, itzalaldia ez da gaur hasi eta bukatu den gertaera histerikoa –barkatu, historikoa–. Aspaldian hasi zela uste dut eta, zoritxarrez, ez zen San Prudentzio egunean amaitu.
Atopei a noticia antiga na canle de efemérides de ARGIA: O 23 de abril de 1918, os traballadores de Irlanda realizaron unha folga xeral no I Congreso. Contra o recrutamento forzoso para a Guerra Mundial. Grazas á resposta dos traballadores e os independentistas, Gran Bretaña... [+]
“A pesar de todas as carencias, os sindicatos fixeron máis que calquera outra organización humanitaria que estea nunca a favor da humanidade. Contribuíron máis á dignidade, á honestidade, á educación, ao benestar colectivo e ao desenvolvemento humano que calquera... [+]
Mentres me escabullía ao redor da automatización e os animais, comecei a obter información sobre os cortellos automatizados. Paréceme que as vidas dos animais que explotamos masivamente para o consumo humano, escribindo desde a comodidade do meu escritorio, son bastante... [+]
Repita comigo: Sara Millerey. Non esquezamos o seu nome. Millerey é vítima do transfeminicidio: foi torturado por un renegador transmisógino, cortoulle os brazos e arroxouno vivo a unha beira do río. Morreu despois de dúas horas de agonía.
J.K. é máis sinxelo. Lembrar o... [+]
A felicidade pode medirse. É máis, hai quen se empeña niso. A ONU non ten moito éxito en manter a paz no mundo, pero cada ano mostra un informe sobre a distribución desta dimensión ao longo do planeta. É esencialmente unha lista de países, cabezas e colas, gradualmente... [+]
Maiatzaren 11n, igandea, Errekalde plazan (Bilbo) hitzordua dugu euskal hiri eta herrietan bizi diren pertsona guztiek errolda izan dezaten aldarrikatzeko korrikan. Ekintza hori gure udalerrietan bizi den inor erroldarik gabe ez egotea bultzatzen duen kanpaina zabal baten... [+]
Hai pouco máis dun ano, a empresa pública AENA, que xestiona a rede de aeroportos españois, anunciou que quere ampliar a terminal do aeroporto de Loiu. En 2024 quedou preto da barreira dos 7 millóns de viaxeiros e, si a ampliación continúa, a partir de 2030 podería chegar... [+]
A vulnerabilidade é un concepto que se escoita con frecuencia desde hai varios anos. Neste momento, nos discursos políticos é habitual falar de persoas vulnerables. Estou seguro de que eu tamén utilicei esa palabra na web Bizilan.eus para explicar os dereitos laborais e as... [+]
Europa berrarmatu. Europa defendatzeko berrindustrializatu. Hori da azkenaldian Europar Batasuneko agintari politikoek sustatu nahi duten agenda, Europako defentsari buruzko Liburu Zuria, Europa BirArmatu eta 2030 Prestasuna planen bidez. Militarismoa sustatzeko aitzakiak dira... [+]
Quizá non saibas quen é Donald Berwick, ou por que o menciono no título deste artigo. O mesmo ocorre, evidentemente, coa maioría das persoas que participan no Pacto Sanitario en curso. Non saben que é o Triplo Obxectivo de Berwick, e menos aínda o Obxectivo Cuádruplo que... [+]
O artigo A motosierra pode ser tentadora, escrito nos días anteriores pola avogada Larraitz Ugarte, deu moito que falar nun sector moi amplo. Expón algunhas das situacións habituais dentro da Administración pública, entre as que se atopan a falta de eficiencia, a falta de... [+]