Lino no diario dixital Público: O director da Garda Civil podería pertencer ao grupo guerrilleiros de Cristo Rei en Ferrol, na década dos 70. No artigo recóllese a denuncia de varias testemuñas, que tamén a denuncian co seu nome e apelidos. Para quen coñecemos eses tempos, a denuncia é absolutamente verosímil; moitos de nós daría testemuño similar deses grupos ultradereitistas que aquí mesmo andaban con cadeas, paus e algunha vez cunha pistola. O mesmo explicariamos como aparecían nas manifestacións ou nos actos públicos, repartindo golpes e asustando á xente. Ou como atacaban a persoas illadas, con coitelos na pel dos militantes. Ou como os destruían (e téñenos!) todo monumento, manifestación ou símbolo en favor da ideoloxía política que non lles guste.
O mesmo poderiamos dicir que nunca se podía demostrar nada, que non se podía facer nada contra eles, porque se trataba dunha impunidade total, evidentemente, co pleno apoio das forzas represivas do Estado.
Agora leo a noticia que dá Público e invádeme unha tristeza extraordinaria. Non, non é unha anécdota. Non, non é unha casualidade. Todos sabemos o que é, aínda que non nos atrevamos a nomealo.
Co paso dos anos produciuse toda unha revolución tecnolóxica, transformáronse as aparencias de todas as cousas e de todos nós, o nacemento dos novos estados transformou os mapas, das relacións de forza cambiadas xurdiron novos acordos internacionais… pero o fascismo español segue aí, aferrado á esencia do estado, como o brión á pedra.E todo isto dígoo porque a noticia
que trouxo onte o xornal Berria rozoume os narices: Joan Mari Torrealdai, se algo é para nós, é un símbolo de dignidade e honestidade intelectual. Un referente coa autoridade moral que se lle debe a alguén que está por encima dos intereses materiais habituais.
Vaia, que son os nosos referentes morais para un torturador: dous testículos que pode provocalos ao seu gusto cunha regra.
Corenta anos despois, ninguén pode remedialo. Na “axenda política” hai outras cousas que teñen “prioridade”.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Apirilaren 28ko gauean Bartzelonako Badal Ramblako terrazak gainezka zeuden; hoztu gabeko garagardoak zerbitzatzen ziren, baina jendeak zoriontsu zirudien. “Munduaren amaierak iritsi behar badu, pozik harrapa gaitzala”, esaten zidan auzokide batek. Hamar ordu baino... [+]
A pantasma da falta de talento é unha das ideas principais que nos últimos tempos quérennos impor desde unha perspectiva capitalista hexemónica da economía e que todos debemos dar por boa. É un problema artificial, e desde un punto de vista moi elitista, queren convertelo... [+]
Facía anos que non se vían. Non se atoparon na rúa. A xulgar pola situación desde o exterior, non parecían máis que dous coñecidos. Detrás están, moi atrás, aqueles anos vividos de comezos da mocidade, onde eran amigos da mesma cuadrilla. Onde o día e sobre todo a... [+]
Momentu honetan, eta buruileraino, Adimen Artifizialari buruzko erakusketa erraldoi bat ikusgai da Parisko Galerie nationale du Jeu de Paume museoan, izenburu honekin: Mundua, Adimen Artifizialaren arabera. Erakusketa horretan, hainbat arte obra garaikide agertzen dira,... [+]
Zurea ez da ekologia, zurea ideologia da!”. Espainiako oposizio buruaren hitzak dituzue, oraingoan itzalaldia aitzakia hartuta. Zer den ideologia hitza desitxuratzea; trantsizio energetikoa edota energia politika, hitzak dioen moduan, politika hutsa delako. Kapitalismoaren... [+]
Na biblioteca do pobo, participo nun espazo aberto dedicado á tecnoloxía. Na anterior ocasión, achegáronse dúas mulleres que querían aprender a utilizar a placa Arduino para crear un proxecto de robótica infantil, unha programadora e outra curiosa como eu. Puxémonos en... [+]
Ertzain talde bat bi gazte jipoitzen ileapaindegi batean. Lokal barrura sartu dituzte, San Frantzisko kaleko segurtasun kamerek polizia gehiegikeriak filmatu ez ditzaten, baina seguruenik ez zuten espero negozio horrek ere segurtasun kamera zuenik. Bilboko Kontseilu... [+]
Tras o inicio das obras de rehabilitación do Centro de Acollida Internacional para a Protección no barrio de Arana de Vitoria-Gasteiz, vimos a necesidade de volver situarnos publicamente como cidadáns ocupados e preocupados, para que Euskal Herria sexa un verdadeiro pobo de... [+]
O presidente da Unión Europea, Ursula von der Leyen, xa informou hai unhas semanas da necesidade dun gasto militar de oitocentos mil millóns de euros. Este gasto está destinado a facer fronte a unha ameaza militar que sofre Europa, e coincidiron na necesidade de responder de... [+]
Tocoume facer a limpeza en dous sitios diferentes á vez. Non unha simple limpeza, senón unha necesidade que nos obriga a rebuscar as paisaxes que nos rodean no día a día, o que nos move a propia estrutura, xunto a obxectos físicos externos.
Tocoume en dous lugares... [+]