Neste espazo dedicado á crítica, decatámonos da antoloxía dos poetas cataláns traducida por Gerardo Markuleta e volvemos cunha antoloxía dos escritores de contos cataláns traducidos por el. Conexión Euskal Herria-Catalunya. Aritz Galarraga elixiu e deu un prólogo a este libro que leva por título xeral o título dun dos contos: É mellor que non mo contes. Referímonos aos contos dunha forma bastante suxestiva. Esta parella, segundo Galarraga, reuniu as narracións de cinco autores e traduciunas ao euskera, formando un libro de relatos que ela mesma querería escribir. En total atoparás catorce narracións neste libro editado pola editorial Pasazaite, e non deixaranche indiferente.

Desde o lado literario cumpren o que se pode pedir a unha narración: coñecer outras vidas e identificarse cuns personaxes. Con quen, a disposición de cada lector. Os contos están moi ben escritos, moitos manteñen a tensión como cómpre e algúns teñen un final que non esperas. Case todos inclúen o elemento descoñecido nunha situación coñecida, e satisfanche principalmente no desenvolvemento da historia. Ademais, como recentemente dixo Anjel Lertxundi na súa columna de Berria, neste traballo dáse luz de cando en vez a temas escuros que se suceden na vida á marxe das características anteriores. Ese foi un dos grandes méritos para min nesta antoloxía. Os que se perden nas sombras e nos silencios apareceron ante os ollos.

Gustaríame dicir algo tamén desde o punto de vista pedagóxico e persoal. Cando un amigo lle gusta un libro, di que é un bo material. El é profesor e o que quere dicir é que en clase traballaría cos seus alumnos ese traballo literario, comentalo con eles, compartilo con eles. Isto é o que me sucedeu unha e outra vez a medida que leo este libro. Como profesor, ao terminar de ler algúns contos, déronme ganas de lelos e debatelos cos alumnos. Pero tamén para regalar a uns amigos. Para min, un conto, e a literatura en xeral, ten que moverche, sexa pensamento, sentimento ou corpo, e tesche que sentir interpelado. Isto sucedeume con moitas das narracións deste libro. Agora tócache a ti, a ver que che acenden.