Que: Miss Bolivia
Cando: 2019-07-12
Onde: Praza da Compañía, Pamplona
O jazz adoita estar presente cada noite na charanga, na música punk-oi e na praza da Zona vella, que se afasta do pacífico dos DJs, e moita xente aproveita para cear tranquilamente e gozar dunha noite tranquila. Patriarcado! pero, a forza de berros, a praza quedou ocupada pola cumbia electrónica, e, a este ritmo, non quedou ningún pano cortado.
No centro do escenario, Paz Ferreyra, o corazón do proxecto Miss Bolivia, o espazo e a palabra na praza pública cunha gran fortaleza e forza. O arxentino debullou unha a unha as súas cancións máis coñecidas, mesturando letras reivindicativas e ritmos de liberación corporal. Mostra diso son os bailaríns que se puxeron coreografías a cada unha das cancións e que unha vez máis nos ensinaron que aínda temos moito que aprender sobre mover a cintura.
Como dixo Miss Bolivia desde o principio, o público estaba con ganas de sacudir o traseiro, e así o puideron facer con temas como "Menea" ou "Ben Warrior", entre outros. O cantante arxentino volveu demostrar a súa capacidade para fusionar a música dixital coas melodías orixinais. Nas súas cancións mestura cumbia con dancehall, hip hop e funk, pero sempre mantendo o carácter popular e reivindicativo do barrio. Exemplo diso foi a canción "Son", realizada xunto a Liliana Herrero, ou a coñecida "Wachas", dedicada a aqueles que saen da ruta marcada.
Despois veu un dos momentos máis emotivos do concerto, cando o artista recitou a canción que sacou sobre os feminicidios, como un longo poema: Saín para o traballo e non fun, saín para a escola e non cheguei, saín do baile e perdinme, de súpeto me desdibujé... Se tocan a unha tócannos a todas, paren de matarnos! Os espectadores recibiron un aplauso xeral. Viva a loita feminista! volveu cantar, e toda a praza coroáballe por unanimidade.
E antes de que se dese conta, o concerto chegara ao final. Outra! Outra! Despois do mítico, puidemos bailar un par de cancións máis —"Tomate o pau famoso", entre outras —, pero diría que todos quedamos con ganas de máis. Unha vez que desatemos a cintura pasariamos toda a noite bailando.
Aramu + AimarZ Cando:
26 de abril.
Onde: No frontón aberto Zelai Arizti de Zumarraga.
---------------------------------------------------------
A páxina web do Concello di: “A marca turística Bide Bizia e o festival do mesmo nome están pensadas para mostrar a alma de... [+]
Seres Transparentes Cando:
20 de abril.
Onde: Praza do Castelo de Pamplona.
-----------------------------------------------
Falta media hora para que comece o concerto na Praza do Castelo de Pamplona, pero aínda está medio buxán, xa que está a chover. Aínda que sexa de... [+]
Aposapo + Mäte + Dano Dor Cando:
5 de abril.
Onde: Gaztetxe Akerbeltz de Markina-Xemein.
---------------------------------------------------------
Fixen o carriño da compra cheo de verduras e estivemos cortando durante a noite, mentres outros preparaban o equipo de son e... [+]
Olatz Salvador
Noiz: martxoaren 15ean.
Non: Deustuko jaietan.
------------------------------------------------
Martxoak beti du deustuarrontzat kolore berezia; urtero ospatzen ditugu jaiak, San Jose egunaren bueltan. Bi asteburu bete festa, eta urtetik urtera Deustuko... [+]
Inoren Ero Ni + Lisabö
Noiz: martxoaren 14an.
Non: Gasteizko Jimmy Jazz aretoan.
----------------------------------------------------
Izotz-arriskuaren seinalea autoko pantailatxoan. Urkiola, bere mendilerro eta baso. Kontzertuetara bideko ohiko errituala: Inoren... [+]
Olor
Noiz: martxoaren 9an.
Non: Bilboko Sarean espazioan.
---------------------------------------------------------
Esperantza. iz. Nahi edo desiratzen dena gertatuko delako edo lortuko delako uste ona.
Izen horixe jarri zion Jokin Azpiazu Carballo Olor ermuarrak bere... [+]
Hiuzz + Bloñ + Adur
Noiz: otsailaren 15ean.
Non: Iruñeko Aitzina tabernan (Egun Motelak kolektiboa).
--------------------------------------------
Larunbat goiza Iruñean. Neguko eguzkitan lanera doazen gizon –eta ez gizon– bakarti batzuk... [+]
As cousas non son fáciles de ser, e será por unha ou outra, pero ultimamente mordín a lingua máis do debido por dúas cousas: a cultura do sold out e o FOMO, que quizá hai que explicar porque non llo dixen tantas veces: o medo a non ser parte dunha experiencia concreta e... [+]