“Nire ama esan duzu CEÚNO atera behar dut, BEDÓS eskola egiten didazu”. Escoitando a un rapaz. Non se cantos anos ía ter, pero escoitando iso e lendo o artigo de Mikel Basabe “As leis educativas prexudican ao eúscaro”, vexo claramente que o eúscaro ten festa. E é que, de agasallo, as acreditacións B1 e B2, á vista do nefasto nivel de eúscaro (en xeral) de quen veñen ao euskaltegi a conseguir o C1, como imos a euskaldunizar á sociedade? Hai vontade e intención real para iso?

O Goberno Vasco empeñouse en fundamentar toda política lingüística en titulacións e, dado que a suspensión do exame destes títulos ou perfís lingüísticos non é politicamente moi correcta, decidiu regalalos, minorando de forma significativa o nivel que lle corresponde (ou lle correspondería) a cada titulación. Na actualidade, ao cursar a Educación Secundaria Obrigatoria recoñéceselle B1 a un adolescente e B2 ao cursar o Bacharelato. De acordo coa nova Lei de Educación, en diante todo será máis fácil: Por realizar a ESO recoñecerase B2 e polo Bacharelato C1. E todo iso sen ningún tipo de estudo nin control; “de facto”, en realidade, por cursar os estudos en “eúscaro”. Con todo, as investigacións realizadas respecto diso puxeron de manifesto que o modelo D da escola non euskalduniza, polo que o título C1 non recoñece ningún carácter vasco.

Porque calquera sabe que a vasquidad non a imparte un título, ningún. Porque o euskaldun non é aquel que teña C1, C2 ou calquera outra acreditación que se vaia a inventar no futuro, senón aquel que, con ou sen título, desenvólvese na vida cotiá en eúscaro, principalmente en eúscaro ou porque o decidiu. Con todo, en lugar de impulsar a formación, o Goberno Vasco quere plasmar no papel esa suposta vasquidad, e así estamos a encher de titulados á Administración, á sociedade mesma, aos titulados que logo van cumprir as estatísticas, pero esta política decae no uso; baixou considerablemente o uso do eúscaro, por exemplo, nos asnudos, e a propia calidade do eúscaro que se utiliza, din. Así as cousas, non sei cal será o seguinte paso. Teño a sensación de que algún día se regalará tamén C2 por cursar algunhas materias en eúscaro na universidade. E tamén teño a sensación de que os contidos e conceptos que se aprenden en eúscaro deficiente tamén se aprenden ou interiorizan, non só os usos, senón tamén a calidade kale.Tira, que se avanza (cara atrás, en opinión dalgúns), e para reflectir mellor o que imos ben nas estatísticas, proporía facer máis agasallos, por exemplo, recoñecerlles ao recentemente nado C2 polo mero feito de crealo en Euskal Herria. Por que non? Falemos nesta marcha todos castelán, pensando que estamos a falar en eúscaro, como desía Txiki aquel de Lazcano, non?

Ah! E coidado con criticar o que digo nestas liñas, que eu xa teño o CEDÓS, eh!

Roberto Alkarterri, profesor de eúscaro