Os gardas civís din que non houbo violencia por parte dos que protestaron   Na segunda vista oral declararon os 11 gardas civís que estiveron na zona de obras de Aroztegi, a maioría deles convocados pola fiscalía. E comparándoo co de onte, todo foi rápido e fíxose moito máis tranquilo. Si hai que destacar algo no testemuño de todos eles é que os que protestaban púñanse diante das máquinas, pero sen posturas violentas.   A sesión de hoxe foi moi diferente á de onte https://www.argia.eus/albistea/akusazioek-izen-bat-nabarmendu-dute-lehen-saioan-garbine-elizegi. A deste luns foi dura para os acusados, especialmente para Garbiñe Elizegi, xa que as acusacións máis concretas eran en contra desta última, sobre todo as reiteradas. As citas dos outros acusados non se puideron ouvir, e moito menos no que se refería a nada concreto. Pois hoxe, menos aínda. En canto ás datas, os gardas civís han actuado con moi poucos detalles e a identificación das persoas, na inmensa maioría dos casos, foi mediante fotos, vídeos e outros testemuños. En abril de 2021 comentábase que acudían con frecuencia ás obras, pero sen saber cando, e alguén comentaba que “estiveron alí durante meses”. Nas súas preguntas, o fiscal tentou subliñar si viron dano, sabotaxe, insultos ou violencia, e si, algúns dos gardas civís han dito que viron as máquinas danadas, que algúns traballadores lles dixeron que lles insultaron, pero que en ningún caso viron uso da violencia por parte dos participantes nas protestas, e que en varias ocasións, aínda que custara traballo, conseguiron fuxir antes de conversar con eles. Ningún deles dixo ver violencia. Máis que da Fiscalía, en varias ocasións parecían testemuñas da defensa. O grupo criminal como obxectivo Este xornalista, que non ten ningún costume de estar nos tribunais, móstrase sorprendido pola actitude da fiscalía e pregúntalle enseguida: “Entón, que sentido ten a fiscalía de chamar a tantos gardas civís si estes non concretan case nada e confirman que non viron constantemente a violencia?”. Pois é difícil de entender, pero polo menos hai que sinalar unha hipótese: non conseguiu ningunha proba respecto dos acusados, non conseguiu vincular o único delito que se produciu nas obras de Aroztegi cos acusados... pero si quere demostrar que era un grupo organizado para demostrar unha das acusacións: a existencia dun grupo criminal. As preguntas da Fiscalía e da acusación parecen ser feitas principalmente para demostralo: “Alguén daba ordes no grupo?”, “ti cres que estaban organizadas?”, “o campo das obras era moi grande?”, “as entradas estaban controladas?”, “traballaban en grupos?”... e en ningún momento preguntouse, nin onte nin hoxe, si os acusados puideron cometer un ou outro delito. Non se pode atar, pero si crear un ambiente xeral. Polo visto até agora, as cuestións máis concretas que hai contra as acusacións son que Garbiñe Elizegi díxolles que non falasen aos que protestaban, que non dixesen nada, pero, por suposto, iso pode ser máis para evitar a confrontación entre traballadores e activistas, ou por moitas outras razóns. O xoves escoitaranse as voces dos acusados e será entón cando se desvelen as contas da acusación. Ouvidas as acusacións, con todo, hoxe tamén foron na dirección: si non conseguen condenar aos acusados, polo menos conseguen demostrar que é un grupo criminal. Pero cal era ese grupo? Quen o compuñan? Iso tamén é moi difícil de demostrar, pero están a recoller material. Recoller e recoller. Despois da carpintaría, a asociación á que pertence foi colocada en primeira liña de acusación, coma se tratásese de solicitar a paralización dun proxecto cando a asociación está rexistrada polo NIF como asociación legal, ou coma se fose delito ser presidente da mesma. Todo vai demostrar: Elizegi, ex alcalde, foi presidente da asociación, apareceu en varias ocasións en obras e medios de comunicación e deu supostas “ordes” de que fose el quen dirixise a organización criminal. O primeiro garda civil que declarou hoxe falou do que viu nas súas obras o primeiro día da súa vida: “A xente estaba sentada fronte a unha escavadora e así non lles deixaban traballar aos traballadores (...), pero non lles insultaron. Era unha actitude pacífica (...) O traballador tiña medo de baixar da máquina, ao final as protestas afastáronse e o traballador marchouse”. Garda civil: “Estivemos meses en Lekaroz (...) Eu non vin xente sobre os negróns das máquinas, iso si, as máquinas tiñan adhesivos. Tamén vin máquinas danadas”. Un garda civil do posto de Oronoz-Mugairi: “Eu non me identificé, pero unha vez vin á ex alcaldesa de Elizondo; eu non a coñecía, pero os meus compañeiros dixéronme que era ela (...) Conseguimos a retirada sen utilizar a violencia”. Outro garda civil, procedente da unidade de reserva de Pamplona, sinala que traballou polo menos tres veces: “Vin a 50-100 persoas, primeiro sentadas no solo, logo acamparon o fin de semana”. Di que gritaron e insultaron, pero non lembra que, “e puxéronse diante das máquinas”. O 20 de abril os veciños dificultaron as obras dun regato e segundo o garda civil que se marchou de Elizondo, “estaban sentados, en actitude pasiva, cantaban algo que era broma ou ridículo, algo sobre un can, unha canción para nenos [Pintto-pintto o noso can...], non en persoa, pero o facían para insultarnos”. Outro axente do posto de Etxalar: “Cóntenos o que viste”, preguntoulle o fiscal. “Había unhas 20 persoas sentadas fronte ás máquinas e os traballadores dixéronnos que non podían traballar. Tamén había cámaras de televisión, de Voz, que tamén identificamos, xa que gravaron aos axentes e entraron sen permiso na zona. Finalmente, os que protestaban foron (...) 200, ou outro grupo parou outra máquina e o ex alcalde dáballes instrucións”. Pouco despois a defensa preguntoulle si o que facía de xefe falaba en eúscaro ou castelán, e aí entrelazouse o garda civil: os protestantes tamén falaban en eúscaro ás veces aos gardas civís, o líder daba as ordes en eúscaro, pero ás veces dirixiuse tamén en castelán aos membros do grupo... Un tras outro, os testemuños de todos os gardas civís foron desa natureza. Mañá, mércores 20, declararán os policías forais a petición da Fiscalía e como testemuñas da defensa serán o ex alcalde de Lekaroz Ernesto Prat, o ex alcalde do Baztan Joseba Otondo e xornalistas de medios de comunicación.