Hara kazetari bat! Kontuz ibili beharko naiz orain, zer esaten dudan…
Uste nuen ni nintzela elkarrizketatua. Erredakzio guztietan erakusten dute akats larria dela pentsatzea elkarrizketagilearen galderak elkarrizketatuaren erantzunak bezain garrantzitsuak direla.
Baina lasai egon naiteke? Ez dituzu publikatuko hemen esandakoak?
Ez, ez zaitezke lasai gera. Kazetari bati ezin zaio ezer off the record esan.
Ados, grabagailua piztuko dut: kazetaria, iluna argitzen saiatzen den hori.
Ez nago ados. Kazetariak, gehienez ere, argi pixka bat eman beharko lioke iritsi den, aztertu duen, ikusi duen errealitatearen parte txiki eta ñimiño horri.
Kontxo…
Baso ilun batean eskuargi txiki batekin joatea bezalakoa da. Anpuloso samarra, guztiz handinahia litzateke uste izatea eguzkia harekin aterako dela.
Prosaikoago jarriko naiz: kazetaria, informazioaren garraiolari.
Ezta ere! Hori prentsa oharrekin copypast egitea da. Ez luke hala behar. Kazetariak informazioa aztertu behar du, eta gero, bere erara eman.
Beti ere objektibo eta independenteki, noski.
Uste dut subjektibotasuna aldarrikatzen dugunean, orduan kazetariek sinesgarritasuna eta prestigioa irabaziko dugula. Independente? Inor ez da independente.
Horregatik gertaera bakarretik hain notizia ezberdinak!
Hain zuzen ere, aurreko galderan erantzun dizudanagatik.
Kazetaritzak badu eskulanetik zerbait, beraz; manipulatzearen kontuagatik, diot.
Kar-kar, gaiztoa zara gero.
Egunkari batean, ehuneko zenbat sinetsi beharko genuke?
Ez genuke ezer sinetsi behar. Irakurri, aztertu, pentsatu, ondorioztatu, eta, gero, hurrengo orrira pasa. Hori litzateke sekuentzia ideala, nik uste. Sinesteko, elizak daude.
Elizak eta egunkarietako iritzi sailak. Fedea behar da horiek irakurtzeko…
Garai batean, sail irakurriena zen. Baina hori ere aldatu da. Orain orriz mugitu dira iritziak, politika sailera.
Elizaren antzera, kazetariak ez du botere makala: zuek erabakitzen duzue zer den notizia!
Horretan arrazoi. Baina uste dut ez dela kazetarien akatsa. Gehiago, komunikabideena.
Aizu, hamar galdera eta oraindik ez didazu titularrik eman!
Ez dakit zer kazetari klase zaren. Nik, gutxienez, lau ikusten ditut.
Informazio askea lantzen dugu ARGIAn, langileok gara proiektuaren jabeak eta gure informazioen atzean ez duzu sekula multinazionalik, bankurik edo alderdi politikorik topatuko. Gure ustez, burujabetza guztien oinarrian dago informazio burujabetza, ezagutzen dugunaren gainean pentsatzen eta erabakitzen dugu. Horregatik diogu kazetaritza independentea dela demokraziaren oinarrietako bat.
Aldizkaria paperean etxean edo e-postan PDFan jaso nahi duzu? Pozik hartuko zaitugu ARGIAko komunitatean. ARGIAkoa izateko, nahi eta ahal duzun ekarpena egin dezakezu, eta bueltan egoki ikusten duzuna eskatu. Indartu dezagun indartzen gaituena!
2017ko azaroaren 13ean Koreako hainbat herri –tartean izena ematen diona– kaltetu zituen Pohang lurrikara bertan erregaiak fracking bidez erauzteko teknikak esperimentatzen dituen estazio geotermiko batek eragin zuela aitortu du herrialdeko gobernuak, gertakizuna ikertzeko izendatutako aditu taldea ondorio horretara iritsi denean.
Saharar errefuxiatuen kanpamenduetan jaio bazen ere, Fatimetu Zenan (1999) haurra zela iritsi zen Euskal Herrira; Bermeora, lehenik, eta Ikaztegietara, gero. Joan den martxoaren 8ko indar kolektiboa dario, oraindik, bere hitzei, eta feminismoa urte, herrialde, klase eta pertsona guztiengana iristeko modua aurkitu nahi du. Emakume sahararren nortasuna eta garrantzia plazaratzeko eguna antolatu dute bihar, herrian.
Allartean blogari txit handiari irakurri nion Txepetxek esan zuela militantzia “erotizantea” izan behar zuela, hau da, sormena eta gozamena dakarren militantzia, konpromisoarekin batera. Beste batean (non demontre? Tomas Villasanteri?) irakurri nuen herri mugimendu eraldatzaileak “hezeak” izan behar zirela.
Bego Zuza Hernanin (Gipuzkoa) jaio zen, 1960an. Bertan bizi da eta herriko gizarte mugimenduetan inplikatutako emakumea da. Zero Zabor taldeko kidea da. Argia aldizkariko lehendakaria da, baina ez dio karguari garrantzirik ematen. Ikusten dituen bidegabekeriei ematen die garrantzia gehiago. Halakoen aurrean, ez da hitz soiletan edo geldirik geratzen den horietakoa.
Beste urte bat, Ekozinemaldi berri bat, planetaren egoerari gainbegirada berri bat, eta aise nabari da hazkuntza infinitoaren makinak etenik gabe dirauela parean aurkitzen duen guztia birrintzen eta baliabide naturalak murrizten, hazkuntza kontsakratuaren eta kontsumo geldiezinaren erritmora. (Ikusi Ekozimenaldiaren egitaraua osorik).
Asteburu honetan, Sorgin Ehizaren Historiari buruzko I. Topaketa Feminista egin dugu Iruñeko Katakraken. Zuek lerro hauek irakurtzen ari zaretelarik, topaketan parte hartu dugunok Zugarramurdiko eta Sarako leizeetan egonen gara, hango museoak sorginei buruz helarazten duen mezuaren inguruan hausnartzen eta sorginen iruditeriarekin egiten den komertzializazioa salatzen.
Biarritzeko euskara teknikari Eneko Gorriren hitzaldia 2019ko Topaldian.
Hitzaldiaren sinopsia
Urteetako galtzearen ondotik, azken datu soziolinguistikoen arabera badirudi hiztun kopuru absolutua egonkortzen hasia dela Ipar Euskal Herriko hiru lurraldeetan. Zenbaki ofizialek 2011 eta 2016 artean 100 hiztun irabazi ditugula agerian ematen badute, ez dute islatzen jendartean sakonki aldatzen ari den prozesu bat: gaitasunen eraldaketa, familia transmisioaren etenaldia, erabileraren... [+]
Pasaiako segadaren 35. urteurrena gogoratzeko ekitaldia egin zuten joan den larunbat arratsaldean Azpeitiko azoka plazan. Hamaika kasu, aldarri berbera lelo hartuta, aurtengo ekitaldian Espainiako Estatuaren indarkeriaren biktimak gogoan izan dituzte.
Mundu honetan mugarik ezagutzen ez duen bakarra kapitala dela dirudi. Gainerako kontuentzat araudi, kontrol, debeku eta zentsura neurriak non-nahi eta nolanahikoak dira. Ikuspegi honen beste lagin bat erakutsi du Eusko Jaurlaritzak azken egunotan: urtean 12 kultur emanaldi egiteko muga ezarri nahi zien taberna eta areto txikiei.
‘Hilekoa gorria ote’ erakusketan artista eta idazle feministek hilekoari buruz egindako lanak batu eta plazaratu dituzte. Elorrion izan du lehen aldia erakusketak, eta herriz herri zabaltzea da antolatzaileen asmoa.
