Ogia erostera
kalera irtena
edo paseatzera
herrian barrena
kezka bat antzeman dut
kezka nabarmena
denon aurpegietan
antzematen dena:
hautsi egin duela
ETAk su etena.
Orain arte mugitu
diren denak zero
beren bizitza lasai
egin egunero,
orain agertzen dira
nazkaturik edo...
prozesuaren alde
sutsu eta bero
urtebete linboan
pasa eta gero.
III
Tregua garai honetan
kaleko hizkuntza
izan da futbolaren
inguruko funtsa,
Athletic ta Reala
segunda ta putza
estadioak beteta
zaleen laguntza...
Indar horrekin ez da
prozesurik bultza.
IV
Uste dugu bakea
eta kalapita
ez dela besterikan:
makropolitika.
Ikusle hutsak izan
sofan eserita
utzi politikoei
beren dinamika
ta gero kexatzea
ez da ba polita...
V
Orain juzkatzen dugu
egoera grabe
orain dena da kezka
eta atsekabe,
urtebete honetan
asko egin gabe
gustatzen ez zaigunaz
nazkatuta gaude
baina zer egin dugu
aldaketen alde?
VI
Ez gara herritarrak
emaitzen errudun
baina bai neurri baten
horren arduradun
emaitzak nahi ditugu
ez lanean jardun,
ez obligaziorik
soilik onuradun
negar egin baino lehen
lan egin dezagun.
VII
Orain kalean hitza
da berriz frakaso
orain dena da kezka
dena da arazo,
sinestu nahirik zenbait
esperantza lauso
badirudi, agian,
nork daki... akaso,
sekulan eman gabe
norberak bi pauso.
VIII
Politika ez dugu
metereologia
ez eszeptizismoa,
ideologia,
dena ez da etortzen
goitik eroria
soilik geratzen zaigu
patua, zoria
guk idatzi ezean
gure historia.