Langilea izatea ezaugarri preziatua da gure gizartean, pertsona arduratsu eta saiatuaren parekoa. Batzuetan ordea, lana obsesio bihurtzen da langile batzuentzat- zer esanik ez langabetuentzat, baina hori ez dugu oraingoan aztertuko-. Bizitzeko beharrezkoa da lan egitea, eguneroko gastuak ordaindu ahal izateko diru iturria da eta autoerrealizatzeko bidea ere bada, gustuko lanean ari direnentzat bederen. Segapotoa askatu ezinik, etxean bulegoko kontuez arduratuta, egunean hamaika orduz lanean aritzea ordea adikzio sozialtzat jotzen da. Ezaugarri horiexek dituzte Espainiako Estatuko langileen %10ek adituen esanetan.

Lan egiteko bizi dira adikzio hau pairatzen dutenak. Pertsonalitate obsesibo-konpultsiboek jasaten duten patologia gisa definitzen dute psikiatrek. Adikto hauei workaholic deitzen zaie Amerikako Estatu Batuetan. Work (lana) eta alcoholic (alkoholikoa) hitzak batuta sortutako terminoa da eta lanarekin mozkortzea esan nahi du. Gaitz hori jasaten dutenek interes gehiago agertzen dute lanarekiko euren bizitzarekiko baino, gaizki egoten dira lan egiten ez dutenean, oporretan egonezinik dabiltza euren harreman gunea galdu dutelako. Norbera errealizatzeko modua izan beharrean frustraziora bideratzen duen gaitza da. Gainera ondorio kaltegarriak eragiten ditu: umorea galtzea, harreman pertsonalekiko interes eza, estresari loturiko arazo kardiobaskularrak, sexu harreman mekanikoak...


Lanarekiko obsesioa dutenek lau ezaugarri nagusi izan ohi dituzte. Hasteko, lanarekiko adiktoak adikzio ugari ditu lanarekiko obsesioaz gain, besteei atsegin egiteko konpultsioa eta ezetz esateko ezintasuna izaten ditu. Bigarren, langile izatea ondo ikusia dagoenez gizartean, ez dira euren arazoa identifikatzeko gai eta ukatu egiten dute. Hirugarren, patologia hau dutenek autoestima gutxi edo gehiegi izaten dute. Azkenik, ez dira lasaitzeko gai, adrenalina behar dute une oro. Gainera, euren ustetan, beti dago lan gehiago egiteko eta beraz ez dute lana inoiz bukatzen.


Arazoa detektatutakoan, berehala jarri behar da gaixoa tratamenduan. Lehenik, abstinentzia beharrezkoa da. Denbora batez lan egiteari uztea aukera bat da. Errekuperatzeko programa bat jarri behar da martxan abstinentzia kontuan hartuta. Ondoren, jokaera adiktiboa eragiten duten egoerak identifikatu behar dira: eginkizun garrantzitsua betetzea, besteei atsegin egitea... Tratamenduaren fase honetan psikoterapia lagungarria izaten da. Bukatzeko, lan egitarau bat jarraitu beharko dute egunero. Errekuperazio lehen fasean ordu gutxi batzuk planifikatzen dira eta aurrerago egun osoa. Egitarau horrek lan orduak, atseden orduak, familiarekin egotekoak, bakarrik pasa beharrekoak... biltzen ditu. Adiktoa sendatzeko, oso garrantzitsua da espezialista batek egitarauaren jarraipena gertutik egitea