Hamabost urteko espetxe zigorra Sanchez, Etxebarria eta Zapirain euskal preso politikoentzat
Espainiako Audientzia Nazionalak 15 urteko espetxe zigorra ezarri die Saioa Sanchez, Beatriz Etxebarria eta Iñigo Zapirain euskal preso politikoei. Kaleratutako epaian, aipatutako zigorra ezartzeaz gain, epaileek torturaren praktikaren zigorgabetasuna eta zuriketa bermatzeko urrats berri bat eman dute.
Ekainaren 6an egin zuten epaiketa, eta bertan agerian gelditu zen tortura, militante politikoei era sistematikoan aplikatu dietena, euren onetik kanpo zeuden hainbat funtzionariok haien kabuz egindako zerbait izatetik urrun, sistema oso baten konplizitatea behar duela.
Epaiak ontzat ematen ditu Beatriz eta Iñigo atxilotu zituzten operatiboaren arduradun ziren guardia zibilen testigantzak, hau da, torturatzaileen arduradunena, eta baita ofiziozko abokatuena. Hauek ez ziren gai izan azaltzeko zergatik ez zioten Iñigori aholkatu bere buruaren eta hirugarren pertsonen aurkako deklaraziorik egin ez zezan.
Epaiak ontzat ematen du, era berean, Audientzia Nazionaleko auzi-medikuaren testigantza, defentsaren abokatuaren galderei erantzunez, Beatrizek bortxatu egin zutela kontatu zionean neurri berezirik hartu ez izana onartu baldin bazuen ere.
Epaiak ez du aintzat hartzen, ordea, psikologoek Iñigo Zapirainekin aurrera eramandako Istanbulgo Protokoloaren emaitza. Honek argiki azaltzen zuen Zapirainek torturen inguruan egindako kontakizuna erabat sinesgarria zela eta ez zuela zalantzarako tarterik uzten. Epaileek, baina, nazioarte mailan onartutako protokolo honen balioa zalantzan jarri dute.
Gure mugimenduak azpimarratu nahi du Saioa, Iñigo eta Bea, honetaz gain, beste zigor batzuk ari direla betetzen Espainiako eta Frantziako inperialismoa eta faxismoari aurre egiteagatik. Altsasukoa, Kataluniakoa, tuiteroena, artistena...
Amnistiaren Aldeko eta Errepresioaren Aurkako Mugimenduak beste behin ere salatu nahi du epaiketa hasi aurretik esan zuen gauza berbera: “Makinaria horren parte dira poliziak, baina baita epaileak, fiskalak, epaitegietako auzi-medikuak, polizien aurrean kokiltzen diren ofiziozko abokatuak, bitarteko hauek guztiak bermatzen dituzten politikariak eta, nola ez, torturaren aldeko iritzia sortzeko ezinbestekoak diren enpresari handien komunikabideak ere".
Gure mugimenduak azpimarratu nahi du Saioa, Iñigo eta Bea, honetaz gain, beste zigor batzuk ari direla betetzen Espainiako eta Frantziako inperialismoa eta faxismoari aurre egiteagatik. Altsasukoa, Kataluniakoa, tuiteroena, artistena eta horrelako auziek jendearen sumina modu nabarmenenean azaleratu duten arren, hiru militante hauek, kartzelan dauden gainontzeko preso politikoek bezala, auzi horien arduradun zuzenen aurka borroka egiteagatik daudela benetako bizi-osorako zigor bat betetzen.
Horregatik Euskal Herriari amnistiaren aldeko borrokan buru-belarri murgiltzeko deia egin nahi diogu, zapalkuntza nazionala eta soziala pairatzen dugun bitartean errepresaliatu politikoak egoten jarraituko dutelako, eta errepresaliatu politiko bakarra gelditzen den bitartean ez delako bakerik egongo. Gudariak direlako amnistia!
Amnistiaren Aldeko eta Errepresioaren Aurkako Mugimendua
Informazio askea lantzen dugu ARGIAn, langileok gara proiektuaren jabeak eta gure informazioen atzean ez duzu sekula multinazionalik, bankurik edo alderdi politikorik topatuko. Gure ustez, burujabetza guztien oinarrian dago informazio burujabetza, ezagutzen dugunaren gainean pentsatzen eta erabakitzen dugu. Horregatik diogu kazetaritza independentea dela demokraziaren oinarrietako bat.
Aldizkaria paperean etxean edo e-postan PDFan jaso nahi duzu? Pozik hartuko zaitugu ARGIAko komunitatean. ARGIAkoa izateko, nahi eta ahal duzun ekarpena egin dezakezu, eta bueltan egoki ikusten duzuna eskatu. Indartu dezagun indartzen gaituena!
Segurtasunak ez du zerikusirik ez sarekada arrazistekin, ezta miaketa masiboekin ere. Halako jarrerekin pertsona batzuk kriminalizatu eta ingurua are gehiago degradatzen ari dira, komunitate jakin batzuk seinalatuz eta komunikabide konkretu batzuen laguntzaz beti.
Ezker independentistarentzat estrategikoak izango diren zenbait gai lantzeko bildu ginen duela hamar bat egun 250 kide Plaza Hutsa ekimenean. Hainbat gai jorratu ziren talde txikietan, eta gure taldearen lana, euskarak prozesu independentistari egiten dion ekarpena aztertzea izan zen.
Eta bai, aurten ere Xiberoan maskaraden itzulia abiatu da berriz, eta igandero Urdiñarbeko Xorrotxek Buhame taldea hola aurkeztuko dute kantuz: "Buhame debrü horik lanik egin gabe, arraza debrü hori bizi dirade. Aberatsik horregatik ez da nihur ere, aldiz sortüak oro ohoinak dirade".
Datozen urteetara begira, enpresen (kooperatibak batez ere) erronka nagusiak identifikatzerako orduan, adostasun maila zabala sumatzen dut. Esaterako ingurumenean, parte-hartzean, finantzazioan, berrikuntzan, lehiakortasunean edota gobernantzan. Hala ere, hauen artean, gutxi nabarmentzen diren hiruri eman nahi diet protagonismoa: kooperazioa, organizazioen humanizazioa eta enpresen rol berria gizartean. Aletu ditzagun.
Lehena da kooperazioa praktikatzeko beharra eta zailtasuna. Lankidetza... [+]
Lehendabiziko aldiz Berri Txarrak taldearen berri izan nuenean telebistan izan zen. Irakurtzen zituzten gauzei buruz galdetu eta nire lehendabiziko poema liburua aipatu zuten. Harrotasuna eta harridura sentitu nituen, biak batera. Lehendabiziko aldiz Gorka Urbizurekin hitz egin nuenean Onki Xinen geunden, eta nola ez, poesiaz hitz egin genuen. Lehendabiziko aldiz Berri Txarraken kontzertu bat backstagetik ikusi nuenean Zegaman izan zen, ez nuen ezer taxuz entzun, baina akordatzen naiz Etxarri... [+]
2018. urtean Ipar poloan ez da errekorrik izan izotzen urketa mailan eta Trumpek aitzakia izango du ikatza erretzen duten zentralekin edo erregai fosilei esker aritzen diren ibilgailuekin aurrera segitzeko; edo Bolsonarok Amazonian nekazaritza intentsiborako lurrak eskuratzeko; edo Macronek zentral nuklearren itxiera ahalik eta gehien atzeratzeko eta gainerakook ahalik eta gehien produzitzeko eta kontsumitzeko.
Ozono geruzaren arazoa konponduta zegoela iragarri ziguten 2017an, baina iazkoa... [+]
Desio onez hasi ohi dugu urte berria. Hiru urte pasa dira Nazio Batuen Erakundeak (NBE) sustatutako Garapen Iraunkorrerako Helburuak (GIH) martxan jarri zirenetik, eta ingurumenarekiko enpatiazko begiradaz has gintezke. 2015eko irailean, ia 200 herrialdek hainbat jendarteren garapena bultzatzeko akordioa onetsi zuten. GIH horiek 2000-2015 urte bitartean lortu nahi izan ziren eta zalantzazko emaitza izan zuten Milurteko Garapen Helburu-en ikusmira zabaldu nahi izan zuten. Orotara, 2015ean,... [+]
Txillardegiri etiketa bat jartzekotan, poliaintzindaria zela erran nezake, zeren aitzindaria izan zen lauzpabost alorretan: frankismo denborako abertzale berria, sozialista librea, Iparraldekoen lagun goiztiarra, idazle polifazetikoa, bide berrien urratzailea.
Ezagutzaren matazak liburua irakurri berri dut eta zeharo interesgarria egin zait. Baina beste gauza batek egin du bide neure burura: Emagin bat beharko genuke euskalgintzetan?
Laborantxa munduan sobera entzuten dutanak okaztatzen nau. Langileak alfer batzu baizik ez direla, langabezian edo rmi/rsa [gutxieneko errenta] dunak, parasita batzu gure bizkar bizi... Gu laborariak, urguluz beteak, jabeak, lurdunak, dutenen aldekoak, nolazpait horiek baino hobeak. Lehenik, langileek eskubide batzu dituzte, gehienek kotisatu dute horien ukaiteko. Elkartasuna deitzen da.
